به گزارش سلام نو، این حقوقدان با بیان اینکه فیترینگ شیوه دیجیتالی سانسور است، گفت: روشی که در ایران باب شده، فراتر از سانسور رفته است به این معنا که در سانسور ممکن است بخشی از یک محصول یا خود محصول امکان انتشار نیابد. به عنوان مثال چند جمله یا چند صفحه از کتاب ممیزی(سانسور) میشود و اجازه انتشار به آن چند خط یا صفحه داده نمیشود یا حداکثر به کل آن کتاب اجازه انتشار داده نمیشود اما در مجموع کتابهای دیگر به عنوان یک محصول فرهنگی و یک وسیله بیانی منتشر میشود و قابل انتشار است.
وی افزود: در فیلترینگ به شیوهای که در چند سال گذشته باب شده است، فقط یک محصول یا بخشی از آن مورد فیلترینگ یا به تعبیر من سانسور قرار نمیگیرد بلکه تمام آن مورد سانسور قرار میگیرد. به عنوان مثال فیسبوک، توییتر و تلگرام به طور کلی سانسور یا فیلتر شدهاند. یک سایت به طور کلی سانسور یا فیلتر میشود.
این حقوقدان ادامه داد: این شیوه سانسور که تحت عنوان فیلترینگ در ایران رواج پیدا کرده است از سانسورهای متداول در کتاب، سینما و تئاتر فراتر رفته است. بنابراین از نظر حقوقی به اعتقاد من فیلترینگ اصلا موجه و صحیح نیست و ناقض حقوق اساسی ملت است.
نوروزی با بیان اینکه از نظر اثربخشی هم در طول دو دهه گذشته کاملا محرز شده است که فیلترینگ به هیچ عنوان مانع از دسترسی کاربران به سایت اینترنتی، اپلیکیشنها یا شبکههای اجتماعی نشده است و فاقد اثربخشی است، بیان کرد: در ابتدا وقتی اینترنت رواج پیدا کرد، تعدادی از سایتها فیلتر شدند. بعد از آن زمانی که شبکههای اجتماعی بخصوص گوگل ریدر و فیسبوک رواج پیدا کردند، آنها نیز فیلتر شدند. بعد از آن روند فیلترینگ برای انواع پیام رسانها و شبکههای اجتماعی اجرا شد که آخرین مورد آن فیلتر تلگرام بود.
وی با بیان اینکه تجربه به سادگی به ما نشان میدهد که هیچ یک از موارد فیلترینگ مطلقا اثربخش نبوده است، گفت: چه بسا آثار زیانباری هم داشته است به این معنا که کاربران به سادگی توانستهاند روشهای دور زدن فیلترینگ را اجرا کنند و همین امر موجب شده است که خیلیها به طور ناخواسته امکان استفاده از بعضی سایتها و محتواهای غیراخلاقی را پیدا کنند، یعنی نتیجه معکوس هم داشته است و فیلترینگ سیاست شکست خورده در ایران است و هیچگونه اثربخشی ندارد.
این حقوقدان خاطرنشان کرد: اکنون که مجددا موضوع فیلترینگ اینستاگرام مطرح شده است باز شاهد تکرار روش نادرست غیرحقوقی و شکست خورده هستیم. توصیه من این است که سیاستگذاران اصلی این قبیل امور به جای آنکه به این شیوههای ناکارآمد و غیرحقوقی پناه ببرند، تلاش کنند نگاه خود را به امر گردش اطلاعات در جهان امروز تازه کنند و شیوههای موثر و عملی رقابت در فضای مجازی و رقابت در جریان گردش اطلاعات را بیاموزند و از این طریق بتوانند مدیریت افکار عمومی را انجام دهند وگرنه شیوههای معکوسسازی و فیلترینگ به هیچ جایی نمیرسد و سابقه ما این را اثبات میکند.
/خبرانلاین