به گزارش سلام نو، تعداد زیادی" از کودکان در سین‌کیانگ اینک در مراکز بهزیستی و مدارس شبانه‌روزی نگه‌داری می‌شوند و هیچ دسترسی به والدین خود ندارند.
براساس گزارش سازمان‌های حقوق بشری در ماه نوامبر گذشته، بیش از یک میلیون مسلمان اویغور چین به 500 اردوگاه اجباری در استان "سین کیانگ" چین منتقل شده‌اند.
آنها در این اردوگاه‌ها تحت آموزش های تحمیلی قرار می گیرند. هدف از این اقدام، مغزشویی با هدف تغییر این افراد و تبدیل آنها به هواداران حزب کمونیست "کارگر" (حزب حاکم) است.
بسیاری از گروه‌های فعال حقوق بشر، شرایط "اویغورهای چین" را وخیم اعلام کرده و از تحت نظر بودن آنها -حتی در سرویس‌های بهداشتی- خبر داده‌اند.
اینک برخی از فرزندان این مسلمانان چینی به عنوان پناهجو یا مهاجر در ترکیه زندگی می‌کنند. خبرگزاری فرانسه در گزارشی به زندگی این کودکان پرداخته و از شرایط آنها می‌گوید.
مدرسه کودکان مهاجر و پناهجوی اویغورهای چین در ترکیه/ عکس: خبرگزاری فرانسه
به گزارش عصر ایران، در اطراف استانبول مدرسه متفاوتی وجود دارد که کودکان پناهنده اویغور در آن به زبان خود حرف می‌زنند، آموزش می‌بینند و فرهنگ خود را می‌آموزند.
اما این مدرسه برای بسیاری از این کودکان چینی اویغور، حکم یک یتیم‌خانه را دارد.
بسیاری از آنها به همراه خانواده‌‌های خود از ظلم و سرکوب در چین فرار کرده‌اند اما بسیاری از آنها از زندگی با یک یا والدین خود محرومند.
برخی از والدین آنها در این مدت برای کسب و کار یا دیدار اقوام خود به چین بازگشته و به دلیل شبکه سایه‌ای موجود در این منطقه ناپدید شده‌اند. احتمال ورود این والدین به کمپ‌های اجباری دولت چین وجود دارد. جایی که امکان برقراری ارتباط با آنها از بین می‌رود.
فاطمه دختر 9 ساله اویغور در استانبول ترکیه- او با گریه از آخرین دیدار با پدرش می‌گوید- پدر او سه سال پیش به کشورش بازگشت و تا کنون اثری از او نیست/ عکس: خبرگزاری فرانسه
"حبیب‌الله کوسنی" مدیر مدرسه در استانبول ترکیه در این باره گفت: در این مدرسه 100 دانش‌آموز درس می‌خوانند. از میان آنها 7 دانش‌آموز هیچ سرپرستی ندارند و هر دو والد آنها در کمپ‌های استان "سین‌کیانگ" چین نگه‌داری می‌شوند. 26 دانش‌آموز نیز از سرنوشت یکی از والدین خود در کمپ‌های چین بی‌خبرند.
فاطمه 9 ساله خاطرات مبهمی از سرزمین و -این روزها- پدرش دارد.
او تماشای تلویزیون با پدرش را به یاد می‌آورد. فاطمه در آن روزها خواهان تماشای انیمیشن بود اما پدرش اخبار "رجب طیب اردوغان" رئیس‌جمهور ترکیه را گوش می‌داد. اردوغان از جمله رهبران مسلمانی بود که با وجود خشم چین از مسلمانان اویغور طرفداری کرد.
پدر وی قبل از سرکوب و شکل‌گیری اردوگاه‌های استان سین‌کیانگ چین، برای تجارت به چین سفر می‌کرد.
کودکان اویغور در ترکیه به زبان خود درس خوانده و فرهنگ خود را می‌آموزند/ عکس: خبرگزاری فرانسه
او با چشم گریان گفت: اما او دیگر از چین برنگشت.
اینک 3 سال از رفتن پدر فاطمه می‌گذرد و هیچ کس از او خبری ندارد.
براساس گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری در ماه نوامبر گذشته، بیش از یک میلیون مسلمان اویغور چین در 500 اردوگاه استان "سین کیانگ" چین زندگی می‌کنند. بسیاری از منتقدان تعداد مسلمانان در کمپ‌های سین‌کیانگ را بسیار بیشتر از این میزان می‌دانند.
در سال 2017، چین ناپدید شدن بیش از یک میلیون مسلمان اویغور چینی را تکذیب کرد اما مدتی بعد از ورود آنها به مراکز "کارآموزی داوطلبانه" خبر داد. چین ادعا کرد که اویغورها در این اردوگاه‌ه‌ها فرهنگ "ماندرین" (چینی اصیل) می‌آموزند و مهارت‌های شغلی یاد می‌گیرند.
اما اسناد لو رفته از فضای داخلی این اردوگاه‌ها چندان خوشایند نیست. براساس این اسناد با مسلمانان اویغور مانند زندانی برخورد می‌شود. منتقدین نیز بر این باورند که چین قصد دارد فرهنگ اقلیت‌ها در این کشور را ریشه کن کند.
نگران ما نباشید
حدود 50 هزار پناهجوی اویغور (مسلمان چینی) در ترکیه هستند. تعداد زیادی از فرزندان آنها سرنوشتی مانند فاطمه یا بدتر از آن دارد.
"ترسونای" دختر چینی-اویغور 15 ساله از جولای سال 2017 با هیچ کدام از والدین خود صحبت نکرده است.
والدین او در آخرین تماس خود از چین به فرزندان خود گفتند: "نگران ما نباشید".
آنها در این باره گفتند: عجیب است که پاسپورت‌های ما مصادره شده است، اما به زودی آن را حل می‌کنیم.
ترسونای زندگی خود در چین را به یاد می‌آورد.
بسیاری از فرزندان اویغور در ترکیه و استان سین‌کیانگ بدون والدین خود زندگی می‌کنند/ عکس: خبرگزاری فرانسه
او سال‌ها قبل زمانی که دوربین‌های مقامات محلی در مقابل درب ورودی آپارتمانشان وصل می‌شد از پدرش پرسید: چرا ما تحت نظر هستیم؟
پدرش نیز پاسخ داد: زیرا ما مسلمان هستیم.
پدر ترسونای در آن زمان تمامی سی‌دی و مجموعه‌های مذهبی‌اش را آتش زد.
ترسونای اینک از خواهر کوچکتر و یک جوان دیگر که در اردوگاه پناهندگان دیده، مراقب می‌کند.
کودکان اویغور در حال آموزش با زبان مادری خود/ عکس: خرگزاری فرانسه
تمامی اشکال ارتباطی اویغورهای مهاجر و پناهجو با اعضای خانواده خود در چین قطع شده است.
او مدت‌هاست که در انتظار والدین خود است. حتی پیامی کوتاه از آنها. او از ناپدید شدن والدینش عصبانی است.
این دختر چینی می‌گوید: سعی می‌کنم خوش‌بین باشم. همیشه به این فکر می‌کنم که والدینم مجبور به ترک ما شدند.
براساس گزارش‌ها بسیاری از کودکان و نوجوانان ساکن "سین‌کیانگ" نیز بدون حضور والدین خود زندگی می‌کنند.
دیده‌بان حقوق بشر در ماه سپتامبر گذشته اعلام کرد: "تعداد زیادی" از کودکان در سین‌کیانگ اینک در مراکز بهزیستی و مدارس شبانه‌روزی نگه‌داری می‌شوند و هیچ دسترسی به والدین خود ندارند. والدین آنها به اجبار در اردوگاه‌های دولت چین زندگی می‌کنند.
/عصرایران
