سلام نو - سرویس ورزشی: حالا دیگر وقت به آب و آتش زدن شاگردان استیلی برای صعود است. باخت 2 بر یک برابر کره جنوبی در بازی که تیم ملی امید در نیمه نخست خوب نبود، حالا باعث شده تا دوباره صعود به المپیک تحت الشعاع قرار بگیرد و دوباره امیدمان ناامید شد و با پیروزی 2 بر صفر ازبکستان برابر چین، حالا هم باید حریف را ببریم و هم منتظر شکست ازبکستان برابر کرهایها باشیم.
به گزارش سلام نو، شاید نقطه ضعف اصلی تیم ملی ترس از نام حریفان است؛ ترسی که دقایق و حتی نیمه اول بازی را از شاگردان استیلی میگیرد و حتی با وجود ساخت موقعیتهای فراوان و مختلف، تمرکز کافی برای زدن ضربات آخر وجود ندارد. این نکته شاید مثبت باشد اما با توجه به خصوصیتهای دیگر بازیکنان، صیادمنش باید گلزنی و تمامکننده بودنش را برای تیم ملی به کار گیرد، قائدی میتواند ریتم بازی ایران را در دست بگیرد اما هنوز مانند استقلال حامی ندارد که در صورت از دست دادن توپ، به فکر بازپسگیری آن باشد.
تیم استیلی در دفاع هنوز اعتماد به نفس کافی را ندارد و بازیکنان از پرس کردن میترسند. این عدم اعتماد به نفس در کنار کندی خط دفاع باعث شده تا به راحتی اجازه اجرای تاکتیک به تیم حریف داده شود و حتی توپهای سوم هم از دست برود. هر 2 گل کره جنوبی برابر ایران به این شکل بود که گل نخست به صورت مستقیم روی ریباند بود و گل دوم هم بازپسگیری توپ پس از قطع دفاع، مدافعان تیم ملی امید بود. این کندی خط دفاع حتی میتوانست در دیدار با ازبکستان تیم ملی را بازنده کند اما استیلی باید حواسش به این نکته باشد که وقتی میداند دفاع های سرعتی ندارد، خیلی بالا بازی نکند و کمی فاصله بین دفاع و خط هافبک بگذارد و آن را هم با یک هافبک دفاعی پر کند.
همه اینها را باید در کنار این نکته رعایت کرد که در مقابل چین ما نیاز به گل داریم و قائدی میتواند مهاجم سایهای برای صیادمنش باشد. علی شجاعی میتواند به ترکیب بازگردد و تیم با یک هافبک مرکزی یا دفاعی بازی کند. 90 دقیقه تا تکلیف صعود به این دوره حذفی و یا حتی افزایش سالهای طلسم نرفتن به المپیک باقی مانده است و این تفکرات استیلی است که تفاوتها را رقم میزند.