به گزارش سلام نو، نیویورک تایمز در مطلبی در خصوص خروج انگلیس از اتحادیه اروپا نوشت: برگزیت در واقع مرثیه‌ای بر یک رویای از دست رفته است. انگلیس فقیرتر خواهد شد.
" راجر کوهن" ستون نویس نیویورک تایمز در این تحلیل آورده است:
انگلیس روز جمعه رسما" از اتحادیه اروپا خارج شد، رویدادی که اصطلاحا" "برگزیت" نام گرفته است.
این یعنی نقطه پایان امیدواری. این یعنی از دست رفتن روحیه. این یعنی قطع عضوی که شخص بر خودش وارد می کند. این یعنی فقیرتر کردن کشور بدست خودمان.
انگلیس با برگزیت ؛ فقیرتر، روحیه اش ضعیف تر، بریده تر از همسایگان، شکسته از درون، یک کشور متوسط اما کوچکتر، جزیره ای تر و منفک شده تر، تنهاتر می شود و دیگر آن بانی اعجاز بزرگ سالهای بعد از جنگ که عبارت بود از سفر اروپا به سمت صلح و اتحاد بدون مرز؛ نیست.
انگلیس مغلوب این تعصب کورکورانه وطن پرستی اش شد، اما در واقع خودش خواست که با جداشدن از اروپا کوچکتر بشود.
برگزیت؛ یک تخیل است که تخیّلات گذشته و توهّمات آینده آن را شکل داد.
انگلیس یکی از کشورهای فاتح جنگ جهانی دوم بود و کمک شایان توجهی به آزاد شدن اروپا کرد. اما انگلیس این موفقیت را به کمک متحدانش بدست آورد و اروپای آزاد را نجات داد. یعنی همان اروپایی که انگلیس حالا دارد به آن پشت می کند.
"چرچیل" در سخنانی در سال 1945 گفته بود:" ما باید نوعی از آمریکا را در اروپا بسازیم".
حالا باید اشعاری سوزناک بر روی سنگ قبر داستان ناتمام انگلیس در اتحادیه اروپا نوشت و از تراژدی یک ملت به هم ریخته ای نوشت که آگاهانه خودش به خودش صدمه می زند.
باید به خاطر داشت که انگلیس اگرچه برنده جنگ جهانی دوم بود، اما دستاورد چندانی از این پیروزی نصیبش نشد. در پایان جنگ هند، آخرین پاره‌های مستعمرات مستقل شدند و کشور در عمل از نظر مالی ورشکسته بود. فقط دستاورد جنگ برای مردم عادی دولت رفاه بود که آن نیز به تدریج با بر سر کار آمدن مارگارت تاچر ضعیف و ضعیف‌تر شد.
یکی از دلایل خشم مردم انگلیس از اتحادیه اروپا را باید در همین تضعیف دولت رفاه جست‌وجو کرد. سیاستمدارانی مانند بوریس جانسون با دادن آدرس غلط، مهاجران اروپایی را عامل تضعیف دولت رفاه معرفی و اینگونه وانمود کردند که مهاجران باری اضافی روی سیستم درمان، خدمات عمومی و مسکن وارد کرده و در واقع مقصر اصلی نابودی این خدمات هستند.
با خروج کامل از اروپا این بهانه از دست دولت خارج خواهد شد، اما همزمان به دلیل سیاست‌های ایدئولوژیکِ دستِ راستی حزب محافظه‌کار، محو کردن آخرین نشانه‌های دولت رفاه ادامه خواهد یافت.
بنابراین دولت کنونی انگلیس شاید چاره‌ای جز کش دادن مذاکرات و حفظ اتحادیه اروپا به عنوان دشمن نداشته باشد.
پروندهٔ خبری
گام آخر برگزیت
