سلام نو – سرویس سیاسی: پرسش این روزهای مردم تهران و حتی مردم ایران این است که چرا قم قرنطینه نشد و حالا چرا تهران قرنطینه نمی‌شود؟ آیا برنامه‌ای برای این کار وجود ندارد؟ منظور سردار باقری از خلوت کردن خیابان‌ها و راه‌ها چه بود؟
امروز حسن روحانی در جلسه با فعالان اقتصادی تاکید کرد که اصلا چیزی به‌نام فرنطینه نداریم؛ نه الان؛ نه در نوروز و نه پس‌از آن و هیچ صنف و فروش‌گاهی قرنطینه نمی‌شود.
این در حالی است که فشارهای مختلفی بر دولت و حتی شهرداری‌ها برای قرنطینه شهرهایی مثل قم و تهران وارد می‌شود و بسیاری درخواست ورود نیروهای نظامی برای خلوت کردن بازارها و مکان‌های شلوغ را دارند.
با این همه برخی استان‌ها همچون خوزستان شرایطی شبیه قرنطینه را تجربه می‌کنند و ورود و خروج مردم در آن‌ها به شدت کنترل می‌شود.
ماجرا چیست؟ قرنطینه رخ خواهد داد یا نه؟ خلوت شدن خیابان‌ها چه خواهد شد؟ نیروهای نظامی چه خواهند کرد؟ به نظر می‌رسد فارغ از خواستن یا نخواستن دولت، اکنون توان قرنطینه شهری مثل تهران وجود ندارد.
شهردار تهران با اشاره به این مسئله دلیل اصلی عدم قرنطینه تهران را تحریم‌های آمریکا دانست و گفت که ما امکان خدمات رسانی در شرایط قرنطینه را نداریم.
حناچی ادامه داد: نمی توانیم حمایت‌های بعد از اعلام قرنطینه تهران بخاطر کروناویروس را برای مردم اعمال کنیم به همین دلیل پایتخت را قرنطینه اعلام نمی کنیم.
او با اشاره به رویه حاکم بر کشورهای اروپایی گفت: دولت های این کشورها به شرکت‌هایی که بحران کرونا باعث افت درآمد های آن‌ها شده است، خسارت کامل پرداخت می کند. به کادر بهداشتی و پزشکی تا پایان دوره، حقوق دو برابر داده می شود. شرکت ها تا پایان این دوره از پرداخت مالیات و اقساط معاف هستند. بالای 60 سال نیز باید در خانه بمانند و شهرداری وظیفه دارد که مایحتاج مورد نیاز آنان را تامین کند. اگر شرایط عادی اقتصادی بود و تحریم های آمریکا بر فضای اقتصاد کشور سایه نیانداخته بود به راحتی می توانستیم قرنطینه را اعمال کنیم ولی حالا نمی‌توانیم.
توضیحات پیروز حناچی تا به این جا قانع کننده‌ترین دلایل را درباره عدم قرنطینه قم و حتی تهران داشت. صحبت‌های او نشان می‌دهد چرا دولت نمی‌خواهد ادارات را تعطیل کند. در واقع آن‌چنان که برخی از روز نخست حدس زده بودند دولت توان مالی تعطیلی کارهای دولتی و قرنطینه را ندارد و همین حالا هم به سختی مدارس و دانشگاه‌ها را تعطیل کرده.
کافی است نگاهی به قیمت پایین نفت بکنیم تا ببینیم حتی فروش نفت به شیوه بابک زنجانی، شیوه محبوب برخی مخالفان دولت، هم دیگر دردی از کشور دوا نخواهد کرد. قیمت نفت که به خاطر نفت شیل آمریکا و تصمیم نفتی روسیه و ظهور کرونا فوق العاده پایین آمده بیش از همه به کشوری مثل ایران فشار می‌آورد که تمام اقتصادش مبتنی بر درآمد نفتی است.
حالا این را در نظر بگیرید که این درآمد به کمترین حد خود برسد و کشور هم چنان تحریم باشد. در این شرایط دولت نه می‌خواهد و نه می‌تواند کشور را تعطیل کند، به ویژه این که امسال چند روز تعطیلی برای آلودگی هوا، اعتراضات آبان‌ماه و رخ‌دادهای غم‌بار دی ماه را نیز تجربه کرده و به جز هزینه معنوی خسارت مادی قابل توجهی در هر کدام از این وقایع متحمل شده است.
در این شرایط و در وضعیتی که دولت برآورد خسارت‌های کلان دوران پسا کرونا را نیز می‌کند اندک احتمال موجود برای قرنطینه شهرهایی مثل تهران به صفر می‌رسد. به نظر می‌رسد دولت در این شرایط مایل است با استفاده از فرصت تعطیلات عید و خلوت نگه داشتن شهری مثل تهران بیماری را مهار کند و قرنطینه را با استفاده از شرایط طبیعی شبیه سازی کند.
