1. برخی داروها
داروهایی وجود دارد که می توانند به طرق مختلف روی دندان شما تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، داروهایی که مانع تولید بزاق می شنود، مانند داروهای ضد افسردگی و ضد فشار خون. بزاق از دندان های شما در برابر سوراخ ها محافظت می کند، این داروها بزاق دندان ها را شسته و خاصیت ضد باکتریایی دارند. جویدن آدامس بدون قند می تواند به تولید بزاق بیشتر کمک کند.
علاوه بر این، نوشیدنی ها، پاستیل ها و شیرینی هایی وجود دارند که حاوی قند هستند و از این طریق در ایجاد سوراخ ها نقش دارند. ذرات ناشی از استنشاق اسپری که بیماران آسمی استفاده می کنند، می توانند در امتداد دندان ها باقی بمانند. داروهایی که باعث ریفلاکس می شوند، نیز می توانند منجر به فرسایش شده، زیرا آن ها باعث تولید اسید معده می شوند که می تواند روی دندان ها تأثیر بگذارد.
با دندانپزشک خود درمورد اینکه کدام داروها را باید استفاده کنید، مشورت نمایید. دندانپزشک می داند که باید نسبت به پوسیدگی و فرسایش دندان هوشیار باشد و همچنین می تواند نکاتی در مورد تغذیه، بهداشت دهان و دندان و سایر اقدامات مربوط به استفاده از داروها به شما بدهد.
2. برنج ، سیب زمینی و ماکارونی
وقتی در مورد غذاهایی که به دندان ها آسیب میرساند، صحبت می شود، به سرعت به شیرینی و سایر بمب های قندی فکر می کنید. اما محصولاتی مانند برنج، سیب زمینی و ماکارونی با دندان شما دوست نیستند. ان ها حاوی نشاسته زیادی هستند. پلاک دندان نشاسته را به اسیدهایی تبدیل می کند که می تواند باعث ایجاد سوراخ شوند.
شاید به نظر برسد که شما اصلاً نمی توانید چیزی بخورید، اما مطمئناً اینگونه نیست. مشکلی نیست که مرتباً برنج، سیب زمینی یا ماکارونی را دررژیم غذایی خود قرار دهید، اما زمانی دندان های شما شانس بهبودی خواهند داشت، که بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید.
3. مکمل قرص ویتامین C
برای مقاومت خوب، استخوان های سالم، دندان ها، پوست و رگ ها به ویتامین C احتیاج دارند. با این حال برخی از افراد تمایل به خوردن قرص های ویتامین C دارند، اما شما بهتر است این کار را نکنید. چنین قرص هایی اسیدی هستند. علاوه بر این، اسید سیتریک و شیرین کننده ها به آن ها اضافه می شود. در نتیجه طولانی نگه داشتن چنین قرصی در دهان می تواند موجب فرسایش دندان شود. قرص ویتامین C را باید فوراً بلعید.