سلام نو – سرویس اجتماعی: پیش از اعمال هر قرطینه یا توصیه پزشکی خاصی اولین نشانه‌های کرونا را در تاکسی‌ها می‌شد مشاهده کرد. رانندگانی که خودجوش ماسک می‌زدند و با ترفندهایی قسمت راننده را از قسمت مسافر جدا می‌کردند.
به گزارش سلام نو، رانندگان تاکسی در ماجرای کرونا هم مثل خیلی از موارد دیگر نبض و نشان تغییر بودند و بیشترین تلاش را برای سازگاری با محیط انجام دادند تا خدمتشان قطع نشود. حالا و پس از طرح فاصله‌گذاری هوشمند نیز آن‌ها تغییرات جدیدی را تجربه کردند از جمله سوار کردن دو مسافر در صندلی عقب، اتفاقی که حسابی به راننده‌های تاکسی فشار آورده است.
آن‌ها این روزها دوران سختی را می‌گذرانند. هم قطعات گران شده و هم در تهیه ماسک و دستکش مشکل دارند و هم با حذف یکی از مسافرانشان رو به رو شده‌اند، در حالی که خیل عظیمی از مردم هم این روزها از وسائل حمل و نقل عمومی استفاده نمی‌کنند.
مجموع این شرایط باعث شده تا این روزها رانندگان تاکسی حال و روز خوشی نداشته باشند و گاها حتی در تامین معاش روزانه خود به مشکل بخورند.
مسئول یکی از خطوط تاکسی در شرق تهران در گفت‌وگو با خبرنگار سلام نو با اشاره به وضعیت رانندگان گفت: ما دستورالعمل بهداشتی که ابلاغ شده است را به صورت حداکثری رعایت می‌کنیم و حتی پیش از این که چیزی ابلاغ شود اکثر رانندگان بخش زیادی از این مسائل را رعایت می‌کردند.
او با اشاره به قاعده نشستن دو مسافر در صندلی عقب تاکسی گفت: ما هم از چنین قانونی استقبال می‌کنیم چون سلامت راننده حفظ می‌شود ولی واقعیت این است که بار مالی این مسافر باید به گونه‌ای جبران شود و نمی‌شود چنین قانونی را برای طولانی مدت بدون افزایش کرایه یا کمک دولتی ادامه داد.
یکی دیگر از مسئولان خط با اشاره به مشکلات رانندگان گفت: ما روزهای اول در تهیه ماسک و دستکش و مواد ضدعفونی کننده مشکلی نداشتیم ولی از اواسط اسفند و بعد از عید ما هم مثل بقیه مردم در تهیه ماسک و دستکش مشکل پیدا کردیم و بعضا رانندگان مجبورند بدون ماسک و دستکش به کار مشغول شوند.
او کارتخوان و اپلیکیشن‌های پرداخت کرایه دو راه حل مناسب برای جلوگیری از تبادل پول دانست و گفت: ما تلاش کردیم رانندگانی که تا به حال از اپلیکیشن‌های پرداخت کرایه استفاده نمی‌کردند را به این کار راضی کنیم و از مردم هم تقاضا داریم تا جایی که ممکن است از پرداخت وجه نقد خودداری کنند.
اما مسئله اصلی بسیاری از رانندگان کم شدن یک مسافر از صندلی عقب به خصوص در خط‌هایی است که مسافت زیاد و مسافر کمی دارند. یکی از رانندگان با اشاره به مشکلات پیش آمده می‌گوید: من ابتدا برای گذراندن وقت به مسافر کشی می‌پرداختم ولی با بد شدن اقتصاد، حقوق بازنشستگی‌ام برای اجاره و قبض و قسط می‌رفت و درآمد تاکسی بود که زندگی ما را می‌چرخاند.
او ادامه می‌دهد: حالا با این وضعیت هم تورم بیشتر شده و هم ما یک مسافر را از دست داده‌ایم. من متوجه هستم که همه مردم مشکل دارند ولی ما هم بخشی از همین مردم هستیم. همین یک مسافر برای خیلی از ما مساوی بود با خرج و مخارج خود ماشین از جمله بنزین و تعمیرات گاه و بی‌گاه بود.
برخی رانندگان که مسائل بهداشتی را رعایت نمی‌کنند، می‌گویند دوست دارند بهداشت را رعایت کنند اما توان پرداخت هزینه ماسک و دستکش‌های چند ده هزار تومانی را ندارند، آن هم وقتی که گاها مجبور می‌شوند روزی سه بار دستکش خود را تعویض کنند.
تا کنون بیش از 300 راننده تاکسی به کرونا مبتلا شده‌اند که از میان 13 نفر درگذشته‌اند. هرچند اعلام شده که به رانندگان بیمار وام اعطا می‌شود، اما حرفی از کمک بیشتر یا افزایش قیمت بیشتر به خاطر حذف یکی از مسافران نشده.
در حوزه اعطای بسته‌های بهداشتی هم با اینکه اقداماتی از سوی تاکسیرانی صورت گرفته اما این اقدامات یا نظم نداشته یا توان پوشش تمام رانندگان را نداشته. بخشی از رانندگان اساسا از چنین کمکی بی‌خبر بودند و بخشی دیگر نتوانستند از این بسته‌ها بهره‌مند شوند.
به نظر می‌رسد تاکسیرانی به عنوان مسئول تاکسی و تاکسیران‌ها باید خدمات مالی و غیرمالی خود به رانندگان را با سرعت و دقت بیشتری دنبال کند تا فشارها روی این گروه بیش از پیش افزایش نیابد.
