یک مطالعه جدید از مدار ماه قمری Kaguya ژاپن نشان می دهد، که یون های کربن در همه قسمتهای سطح کره ماه فراگیر هستند. یون های توزیع ناهموار در دشت های تاریک و بازالتی ماه بسیار متداول بوده اند و منابع خارجی مانند بادهای خورشیدی یا میکرومتروئیدها را رد می کنند و این نشان می دهد که ماه کربن داخلی خود را دارد. این یافته ها در تضاد تجزیه و تحلیل ماموریت آپولو معروف است و به احتمال زیاد به ایده های جدید در مورد شرایطی که تحت آن ماه تشکیل می شود، می پردازد.
ماه انتشار کربن خاص خود را دارد، که درک ما را از نحوه شکل گیری آن تغییر می دهد.
با استفاده از داده های جمع آوری شده توسط مدار ماه قمری Kaguya در ژاپن بیش از یک سال و نیم، Shoichiro Yokota در دانشگاه اوزاکا در ژاپن و همکارانش کشف کرده اند که ماه یون های کربن را در کل سطح خود ساطع می کند.
برخی از مناطق، مانند دشت های بزرگ بازالت ماه، بیشتر یون های کربن را نسبت به مناطق دیگر، مانند ارتفاعات ساطع می کنند. یوکوتا می گوید، این دشت ها از مواد جوان ساخته شده اند و به همین ترتیب کربن بیشتری منتشر می کنند، زیرا مدت زمان کوتاه تری در معرض فضا قرار دارند. مناطق قدیمی تر در معرض هوازدگی بیشتر فضاها قرار گرفته اند، بنابراین بسیاری از کربن های خود را از دست داده اند.
محققان میزان انتشار کربن ماه را با برآوردهای کربن تأمین شده توسط دو منبع خارجی، باد خورشیدی و برخورد با ریزگردها مقایسه کردند و دریافتند که اینها با یکدیگرمطابقت ندارند. به همین دلیل این تیم معتقد است که ماه دارای کربن خاص خود است.
این یافته همچنین حاکی از آن است که ماه حاوی کربن فرار است. ترکیبات فرار دارای نقاط جوش کم هستند و معمولاً در پوسته یا جو بدن سیاره ها وجود دارند. تجزیه و تحلیل سنگهای قمری که توسط فضانوردان در مأموریت های آپولو صورت گرفته بود، نشان می داد که کربن و سایر عناصر فرار فقط در گذشته در ماه وجود داشته اند.
اما این کشف که کربن فرار هنوز در کره ماه وجود دارد، نشان می دهد که هنگام تشکیل، درجه حرارت ملایم تری وجود دارد. یوکوتا می گوید، ما انتظار داریم نوعی اصلاح الگوی تولد قمری ایجاد شود.
