مهر نوشت: فریدون رئیسی دهکردی در حال حاضر بازرس جامعه هتلداران کشور و رئیس جامعه هتلداران استان چهارمحال و بختیاری است.
پدر فریدون اولین پزشک چهارمحال بوده است. همان زمان که شهرکرد، دهکرد بود یعنی دوره رضاشاه. وقتی در سال ۱۳۱۹ پدرش از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد برای جلوگیری از وبا به زابل سفر کرد و همانجا ساکن شد. فریدون هم در زابل به دنیا آمد. از آنجا که خانواده او با شغل پدر هر چند سال در یک شهر ساکن میشدند، فریدون هم در دبیرستان البرز تهران ادامه تحصیل داد تا اینکه به اتریش رفت و بعد به آمریکا مهاجرت کرد تا مدرک مدیریت صنعتی بگیرد. بعد از آن به درخواست پدرش به ایران برگشت و مشغول خدمت شد.
او به خبرنگار مهر میگوید: مدیرعامل شرکت مشاوری شدم که در تهران ۵۰ سال قدمت دارد. در ۱۷۰ پروژه بزرگ مانند پروژههای بندری یا فرودگاهی کار کردیم و با وجود اینکه اقامت دائم آمریکا را دارم پناهنده کوهرنگ هستم. در آمریکا یا اتریش، آلمان یا انگیس مجبور بودم مانند آنها رفتار کنم. خودم نبودم. اما اینجا خودم هستم. وقتی به زبان مادری صحبت میکنم دیگر لازم نیست آن را ترجمه کنم. شاید مناطقی از آن کشورها زیباتر از ایران باشد اما آنجا خانه من نیست. من به اینجا برگشتم تا به مردم بختیاری خدمت کنم.
زمانی که شهرکرد، ده کوچکی به نام دهکرد بود پدربزرگ فریدون ملک و املاک زیادی داشت. از آن موقع در دهکرد ساخت و ساز زیادی انجام گرفت تا اینکه کم کم به شهرکرد تبدیل شد. شهرکردی که حالا فریدون درباره اش میگوید: دوست داشتم همانطور دست نخورده و بکر باقی میماند اینجا متحول شده ولی هنوز هم خوب است. متأسفانه خیلی سریع با بتن ریزی طبیعت را خراب میکنیم اما خوشحالم که مرکز شهرستان شد. من معتقدم بختیاریها صاحبان اصلی این منطقه هستند و باید خیلی بیشتر به اینجا رسیدگی شود.
رئیسی دهکردی حالا در کوهرنگ هتل ساخته است و به دلیل علاقهای که به فرش خشتی بختیاری دارد، سرتاسر هتل تحت مدیریتش را در شهرستان کوهرنگ با فرشهای دستبافت بختیاری پوشانده است حتی کف آسانسور هتل و روی میز پذیرش را.
او با این کار توجه گردشگرانی که به هتلش میآیند را به هنر مردم این استان جلب میکند او حتی از پاگرد پلهها هم نگذشته و آنها را با نمدهای تهیه شده توسط مردان بختیاری مفروش کرده است.
این هتل غیر از آنکه محل اقامت گردشگران طبیعتگرد است به نوعی موزه فرش هم هست چون فرشهایی که در این هتل استفاده شده نه تنها قدیمی هستند بلکه هر کدام دارای نقوش سنتی این دیار بوده و هر کدام قصهای دارند.
هتل فریدون رئیسی کنار تونل کوهرنگ واقع شده جایی که باید برای دیدن طبیعت بکری کوهرنگ از همین جا بار سفر بست و یا راهی پیست معروف اسکی کوهرنگ شد. او در هتلش میزبان گردشگرانی از سوئیس و اتریش است همانها که از کوههای آلپ میآیند. وقتی با گردشگرانش هم صحبت میشود و میگوید که چند سالی در کشورشان زندگی کرده آنها جواب میدهند که طبیعت کوههای آلپ با تله کابین و هتل و آسفالت خراب شده و دیگر بکر نیست. آنها به کوهرنگ میآیند چون نسبت به آلپ دست نخورده تر مانده و هنوز بکر است و انرژی مثبت دارد.
رئیسی در عین حال که معتقد است باید طبیعت کوهرنگ بهتر از آلپ بماند و دست بشر آن را آلوده نکند اما میگوید باید مراقب بود تا زیرساختهای گردشگری منطقه هم تقویت شود. ایران چیزی کمتر از سوئیس ندارد به شرطی که برای گردشگر فضایی را فراهم کنیم که بتواند در هتلی مناسب اقامت کند و یا غذای خوبی بخورد و راهنمای گردشگری حرفهای در اختیارش باشد. خیلی از گردشگران خارجی دوست دارند که در کنار عشایر چند روزی باشند حتی شیر گوسفند بدوشند. همه گردشگران خارجی که دنبال ساحل نیستند کسانی که به ایران میآیند بین ۶۰ و ۸۰ سال سن دارند. آنها گردشگران فرهنگی هستند دوست دارند تخت جمشید و عالی قاپو را ببینند بین آنها بدشان میآید که بیایند و طبیعت اینجا را هم ببینند استان چهارمحال و بختیاری هم که در حد فاصل اصفهان و شیراز است.
او میگوید: کسانی که به هتل می آیند وقت کمی دارند شاید یکی دو شب در هتل بمانند سعی کردم در همین زمان کوتاه بافتهای محلی اینجا را به آنها معرفی کنم. دخترم سرپرست طراحان لباس ایوسنلوران در پاریس است باور میکنید شلوار بختیاری را در رنگهای مختلف مثل قرمز طراحی کرده و زنان فرانسوی چقدر از آن استقبال میکنند. یا حتی لباس چوقا چقدر با همان طرح و نقشه اش برای گردشگران خارجی جذاب است. ما باید بتوانیم این داشتهها را به گردشگران خارجی معرفی کنیم.