ایرنا نوشت: در متن حکم علیاصغر مونسان خطاب به محمدحسن طالبیان آمده است: به استناد بند ۴ ماده ۳ آئیننامه اجرایی ماده ۵ قانون تشکیل سازمان میراثفرهنگی و گردشگری، مصوب هیئتوزیران به شماره ۵۶۱۴ مورخ ۹۹/۱/۲۶ بهموجب این حکم برای مدت ۳ سال بهعنوان عضو و دبیر هیئتامنای مجموعههای تاریخیفرهنگی ملی منصوب میشوید.
امید است در راستای اهداف، سیاستها و برنامههای این وزارتخانه با بهرهمندی از ظرفیتهای بالقوه موجود، هماندیشی با سایر اعضای هیئتامنا، تعامل با بخش خصوصی و بهرهگیری حداکثری از ظرفیت فرهیختگان دانشگاهی و فرهنگی با رویکرد ایجاد هماهنگی و مدیریت یکپارچه در نگهداری و اداره مجموعهها نسبت به انجام موارد ذیل اهتمام ورزید.
۱- ابلاغ مصوبات هیئتامنا به مجموعهها و نظارت بر فعالیتهای آنان از حیث انطباق با قوانین و مقررات و دستورالعملهای ابلاغی
۲- پیگیری اعتبارات مصوب و تخصیصی مجموعهها که در قوانین بودجه سنواتی پیشبینی و تأمین خواهد شد و ابلاغ آنها از سوی معاونت توسعه مدیریت وزارت
۳-تشکیل جلسات کارشناسی با حضور واحدهای تخصصی وزارت و صاحبنظران بهمنظور هماهنگی هیئتامنا و بهبود عملکرد مدیریت مجموعهها
۴- تهیه و تنظیم گزارش ارزیابی عملکرد سالانه مجموعهها جهت ارائه به هیئتامنا
۵- ارائه فهرست و تهیه گزارشهای توجیهی برای مجموعههای پیشنهادی ملی جدید
۶ - سایر امور اداری دبیرخانه هیئتامنا
به گزارش ایرنا، پیش از این علیاصغر مونسان وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در فرودین ماه سال جاری توضیح داده بود که آیین نامه اجرایی ماده پنج قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و اصلاحات بعدی با موضوع اداره اماکن، کاخموزهها و محوطههای تاریخی به شکل هیات امنایی با توجه به تحولات و تغییرات در ساختار اداری دولت از سال ۸۳ تاکنون و نیز تبدیل سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به وزارت، مستلزم بازنگری و اصلاح بود.
به گفته او، پیشنهاد اصلاحی آن با ابلاغ سیاستها و رویکردهای جدید در وزارتخانه و با هدف تسهیل، تسریع، چابکی و فراهم کردن زمینه مشارکت دستگاههای فرهنگی و اقتصادی در قالب هیات امنای کاخ موزهها، محوطهها و بناهای تاریخی تهیه و پس از بررسیهای کارشناسی در نشست شورای عالی میراث فرهنگی در ۱۶ آذر سال گذشته به ریاست اسحاق جهانگیری مورد بررسی و تأیید قرار گرفت.
او با تاکید بر اینکه آییننامه فعلی و جاری و اصلاحات بعدی آن مصوب هیات وزیران بوده است، افزود: بر این اساس آن آییننامه با قید فوریت در دستور جلسه چهارشنبه ۲۰ فروردین ۹۹ قرار گرفت و به تصویب هیات وزیران رسید.
مونسان هدف اصلی از اصلاح این آییننامه را فراهم کردن زمینه تشکیل سریع هیات امنای واحد و متمرکز در وزارتخانه زیر نظر وزیر برای مجموعههای ملی ۲۱ گانه تصویب شده دانست که «مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد»، «مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران»، «مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان»، «موزه ملی فرش ایران»، «موزه ملی ایران»، «مجموعه توس و آرامگاه فردوسی مشهد»، «مجموعه میراث جهانی تخت جمشید و پاسارگاد»، «مجموعه میراث جهانی منظر باستانشناسی ساسانی فارس»، «مجموعه حافظیه و سعدیه شیراز»، «مجموعه میراث جهانی میدان امام اصفهان»، «مجموعه میراث باغ فین کاشان»، «مجموعه میراث جهانی پایگاه بیستون در کرمانشاه»، «مجموعه میراث سازههای آبی شوشتر»، «مجموعه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه»، «مجموعه میراث جهانی شوش»، «موزه میراث روستایی گیلان»، «مجموعه میراث جهانی تخت سلیمان تکاب»، «مجموعه میراث جهانی شیخ صفیالدین اردبیلی»، «مجموعه میراث جهانی ارگ بم و منظر فرهنگی آن»، «مجموعه میراث جهانی گنبد سلطانیه» و «مجموعه میراث جهانی شهر تاریخی یزد» این ۲۱ مجموعه است.
او تاکید کرد: این فهرست بیست و یکگانه پیش از این در نشست شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری در ۱۶ آذر ۹۸ به تأیید رسیده است.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی همچنین با بیان اینکه تصویب این آییننامه باعث میشود تا راه برای انتخاب هیئت امنا، تشکیل و راهاندازی آن با اصلاح موادی که امکان و اختیار لازم را برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فراهم میکند، تسریع شود، اظهار داشت: تعریف و تدقیق مفاهیم و اصطلاحات، اعمال تغییر و تحولات در ساختار اداری کشور در مدت ۱۵ سال (از سال ۱۳۸۳ زمان مصوبه قبلی تاکنون)، فراهم کردن تشکیل و راهاندازی هیات امنای واحد در وزارتخانه برای مجموعههای ملی که ریاست هیئت امنای آنها وزیر خواهد بود (مجموعههای ملی بیستگانه - به جز موزه ملی ایران- )، تعیین و بازنگری در ترکیب هیئت امنای استانی و نیز موزه ملی ایران، و ارتقای جایگاه اعضای هیات امنای حقوقی از نماینده دستگاه به معاونان وزرا از جمله مهمترین ویژگیهای این مصوبه است.
مونسان تاکید کرد: همه این موارد برای دو حوزه میراث فرهنگی و گردشگری که در شرایط بحرانی ناشی از بیماری کرونا دستخوش چالشهای جدی شده، مبنایی امیدبخش است تا زمینهساز مشارکت بیشتر مردم، دوستداران میراث فرهنگی و خَیّران بهعنوان عامل محرک توسعهبخش گردشگری و میراث فرهنگی باشد.