سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر | میثم کوه مسکن: «بالاخره این زندگی مال کیه» نمایشی است به نویسندگی برایان کلارک با ترجمه احمد کسایی پور و کارگردانی اشکان خیل نژاد که در پاییز ١٣٩٣ در سالن استاد ناظر زاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه رفت و با استقبال بالای مخاطبان مواجه شد.
نمایشی کاملاً روانشناسانه که به بررسی دنیای درون یک انسان می پردازد و نوید محمدزاده، هومن کیایی، آزاده صمدی، الهه شه پرست و... از بازیگران این نمایش هستند که به خوبی توانسته اند به روی صحنه آنچه لازم است تا فضای یک بیمارستان روانی برای مخاطب واقعی شود را اجرا نمایند.
کن هریسن، مجسمه ساز و استاد دانشگاه با بازی نوید محمدزاده است که به دنبال سانحه رانندگی برای همیشه فلج شده و در یک بیمارستان روانی بستری شده است و حالا به نحوی از شرایط زندگی و روزمرگی به ستوه آمده و می خواهد از بیمارستان مرخص شود، اما کادر درمانی بیمارستان به شدت مخالف این مساله است و رئیس بیمارستان با بازی هومن کیایی تمام تلاشش را می کند تا از ترخیص هریسن جلوگیری کند.
زیرا معتقد است که او به افسردگی حاد مبتلا شده است و اگر از بیمارستان مرخص شود قطعاً دست به خودکشی خواهد زد و به زندگی اش پایان می بخشد، درحالیکه خود هریسن فکر می کند بستری شدنش در بیمارستان روانی باعث افسردگی اش شده است و در واقع او پس از سانحه تصادف و فلج شدنش دچار مرگ تدریجی شده است که ترخیص از بیمارستان روانی می تواند به این مساله پایان بخشد.
گرچه پرستاران حاضر در بیمارستان با بازی آزاده صمدی، اله شه پرست و... به نحوی به زندگی با هریسن خو گرفته اند و هر روز زمان بسیاری را با این هنرمند به ظاهر افسرده می گذرانند و هریسن نیز با آن ها به گفتگو و شوخی های گاهاً جنسی می پردازد تا فضای نمایش کمی حال و هوای طنز به خود بگیرد و از جو روانشناسانه حاکم بر سالن نمایش کمی کاسته شود.
«بالاخره این زندگی مال کیه» نمایشی متن محور است که کارگردان تمام تلاشش را به کار گرفته تا با استفاده از هنر بازیگرانش به ویژه نوید محمدزاده آن را به بهترین و به نوعی ساده ترین شکل ممکن به خورد مخاطب دهد، چراکه طبیعتاً متن های روانشناسانه ممکن است از یک جایی به بعد حوصله سر بر شود و لذا خیل نژاد تلاش کرده است تا با استفاده از یک موقعیت ثابت به روی صحنه که همان بیمارستان روانی است و رفت و آمد های به موقع شخصیت های داستان مانند کادر پزشکی و وکیل کن هریسن و قاضی باعث شود تماشاگر نود دقیقه هم پای عوامل نمایش تا پایان آن پیش رود.
برای مثال در یکی از مهم ترین قسمت های نمایش که همان دادگاه رسیدگی به شکایت کن هریسن از بیمارستان روانی است، شاهد حضور تمامی بازیگران روی صحنه هستیم به نحوی که گویا هر یک از آن ها از قاضی گرفته تا وکیل و پرستار بیمارستان هرکدام تاثیر مهمی در بخشی از زندگی هریسن دارند و در واقع حکم به زیستن یا مردن یک هنرمند می دهند.
دیالوگ هایی که مک هریسن بیان می کند، کاملاً به عمق برزخی که او گرفتار آن شده است اشاره می کند، اینکه زندگی خوب و موفق یک هنرمند و استاد دانشگاه چطور با یک تصادف رانندگی و به دنبال آن فلج شدن زیر و رو می شود و مفهوم زندگی و زیستن به مرگ تغییر می یابد، در واقع این همان چیزی است که کارگردان تلاش کرده است آن را در«بالاخره این زندگی مال کیه» نمایش دهد که به واسطه بازی نسبتا خوب و طراحی صحنه و لباس ساده و نیز موسیقی و نور حرفه ای می توان به آن نمره قبولی داد.
اشکان خیل نژاد کارگردانی است که به این سبک نمایش ها علاقه خاصی دارد و جالب اینکه در اکثر آثارش از گروه بازیگری تقریبا ثابت استفاده می کند، «پچ پچ های پشت خط نبرد»، «پرده سوم صحنه چهارم» و «پسران تاریخ» از جمله آثار وی هستند که تقریبا گروه بازیگری مرد «بالاخره این زندگی مال کیه» در آن ها به ایفای نقش پرداخته اند و گویی خیل نژاد خط اصلی کارگردانی اش را به ویژه در تئاتر پیدا کرده است.
نوید محمدزاده، بازیگر محبوب و موفق سینما و تئاتر کشورمان نیز اجرای تحسین برانگیزی در این نمایش داشته است و باز هم نشان داده است که چقدر بازیگر توانا و بااستعدادی به ویژه روی صحنه نمایش است و نمایش «بالاخره این زندگی مال کیه» پس از نمایش موفق «پچ پچ های پشت خط نبرد» دومین همکاری او با خیل نژاد محسوب می شود که به نظر قابل قبول می باشد.
آزاده صمدی نیز که از بازیگران مطرح و شناخته شده زن تلویزیون، سینما و تئاتر کشورمان است اجرای معمولی در این نمایش داشته است و حضور او در «بالاخره این زندگی مال کیه» بیشتر یک برند محسوب شده است تا بازیگری درجه یک هنرمند تئاتر و بازی ندا گلرنگی، اله شه پرست و مینا کریمی جبلی به عنوان دیگر بازیگران زن حاضر در نمایش حتی به بازی او می چربد.
به هرحال اگر می خواهید بیشتر با واژه مرگ و زندگی آشنا شوید و ببینید چطور می توان این دو واژه مهم را در زندگی مدیریت کرد و با آن ها کنار آمد، تماشای فیلم تئاتر «بالاخره این زندگی مال کیه» در روزهای کرونایی را از دست ندهید.
نظر شما