سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر | رمضان کو ه مسکن : همزمان با شیوع و گسترش ویروس کرونا در کشور و به دنبال آن تعطیلی سالن های سینما و تئاتر بسیاری از مخاطبان این عرصه به فضای مجازی روی آوردند و با تماشای آنلاین فیلم ها و فیلم تئاترهای موجود در قالب وی او دی کمی از حال و هوای سرد و تلخ کرونایی حاکم بر جامعه فاصله گرفتند.
نمایش «پاییز» به نویسندگی و کارگردانی نادربرهانی مرند از جمله نمایش هایی است که تماشای آن در قالب وی او دی به شدت به علاقمندان هنر بویژه تئاتر پیشنهاد می شود.برهانی مرند نویسنده و کارگردان درجه یک کشورمان آثار زیبا و پرمخاطبی همچون باغ زیتون، رویای هالیوود، رومولوس کبیر و زندگی را کارگردانی کرده و سابقه دبیری دو دوره اخیر جشنواره تئاتر فجر را هم برعهده داشته است. او جایزه بهترین متن و کارگردانی را برای این نمایش از بیستمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر دریافت کرد. برهانی مرند در نمایش پاییز به سراغ واقعیتی گم شده در این روزهای جامعه مان رفت است. واقعیتی تلخ که متاسفانه در گذر زمان و پیشرفت علم و تکنولوژی جامعه ما را از فضای محبوب و دوست داشتنی گذشته دور کرده است و با کمی تامل می توان دریافت که چه روزهای خوب و در عین حال سختی در سالیان گذشته و بویژه در دهه شصت بر ما گذشته است و حالا تقریبا تمام آن خاطرات زیبا و جذاب به دلیل چندگانگی های موجود در تفکرات و نیز واکنش های افراد مختلف جامعه از یادمان رفته است.
حال اگر جنگ را اتفاقی ناخواسته و از قبل پیش بینی نشده بدانیم، برهانی مرند در این نمایش آن را چاشنی روزهای خوب زندگی در دهه شصت کرده است تا کمی ذهن تماشاگر را دچار تناقض کند و به چالش بکشد. به این صورت که تماشاگر که در عصر حاضر زندگی می کند و از فضای جنگ و اتفاقاتش به دور است، با خود بیندیشد که چطور ممکن است در سالیان نه چندان دور همین جامعه با وقوع پدیده فاجعه باری به نام جنگ مردم با صلابت و شادی کنار هم می زیستند و به بیان عامیانه تر زندگی شاد و دل خوشی داشتند. گرچه زندگی در شرایط جنگ هم سختی های خودش را دارد و ما این مساله را لابلای دیالوگ های نمایش به خوبی متوجه می شویم. اما مهم اصل ماجراست و آن هم معرفی خانواده ای است که در عین تمامی سخت هایی که جنگ دارد، مشغول زندگی هستند و می خواهند به بهترین شکل ممکن مشکلات و موانع موجود را برطرف کنند.
امیر جعفری و بهرام افشاری، دو بازیگر خوش نام و اصالتا تئاتری کشورمان در این نمایش به قدری خوب ظاهر شده اند که تماشاگر انصافا از بازی آن ها لذت می برد. بازی جعفری به قدری در این نمایش تحسین برانگیز است که جایزه بهترین بازیگری مرد از بیستمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر را برایش به همراه داشته است. احمد کاوری نیز که چهره ای شناخته شده در حوزه بازیگری و کارگردانی آثار دفاع مقدس است، در کنار این دو بازیگر خوش درخشیده است و مجموعا با حضور ناهید مسلمی و ستاره پسیانی که این دو نیز اساسا بازیگر تئاتری هستند، یک مجموعه حرفه ای و کاربلد را در پاییز تشکیل داده اند.
آثار و تلفات جنگ اما همیشه و تا سال ها در ذهن مردم یک جامعه خواهد ماند. درست مثل همین چیزی که در پاییز شاهد آن هستیم و علی و جواد ، دو پسر یک خانواده که یکی جنگ رفته است و از نزدیک شاهد آن بوده است و دیگری فقط تعریفش را شنیده است، چطور با یکدیگر به گفتگو می پردازند و در واقع آن را به چالش می کشند. اما مهم حفظ و رعایت اصول اخلاقی در چارچوب خانواده است که هر دو سعی در حفظ آن دارند و گاها شاهد تاثیرات آن به روی اعضای خانواده همچون مادر و دختر در بخشی از قسمت های نمایش هستیم.
لباس و گریم بازیگران نمایش هم کاملا ساده و در حد معمول است و در یک لوکیشن مشخص که خانه را تشکیل می دهد، بازیگران به ایفای نقش هایشان می پردازند. در واقع کارگردان تمام داشته هایش را معطوف به متن نمایش کرده است و سعی نموده تا با به کارگیری از یک متن قوی و کاملا پرداخته شده و سپس استفاده از بازیگران اصالتا تئاتری به همراه یک گریم ساده و لوکیشن معمولی نمایشش را به بهترین شکل ممکن به روی صحنه ببرد که انصافا در این راه نیز موفق بوده است.
لذا در پایان می توان گفت پاییز نمایشی است بیانگر احوالات امروز بسیاری از افراد جامعه که در پی مشکلات فراوان اعم از اجتماعی و اقتصادی دچار شک و تردیدها شده اند و فراموش کرده اند که در سال های نه چندان دور چه ها که بر سر این آب و خاک نیامده است و نیاز است تا برای رفع این چندگانگی کمی تامل کنند و تاریخ معاصر این کشور بویژه دهه شصت را مطالعه کنند تا همچنان پابرجا و استوار به مسیر زندگی شان در جامعه ادامه دهند.
نظر شما