در میان برخی افراد جامعه این سوال مطرح است که چرا گراز که مانند حیوانات حلال گوشت نظیر گاو و گوسفند سم دارد و میچرد (گرازها گیاهخوارند نه گوشت خوار) و از فضولات خود تغذیه نمی‌کند، حرام گوشت معرفی شده است؟
در جواب باید به این نکته توجه داشت که حرام‌ها و حلال‌های خداوند دارای مصلحت و حکمت‌هایی است که با پیشرفت علوم به آنها پی می‌بریم. به عبارت دیگر قرآن به برخی نکات اشاره می‌کند که علوم پزشکی و عقل آدمیان در صدر اسلام آنها را کشف نکرده بود؛ نمونه آن همین تحریم گوشت خوک (گراز) است.
به فتوای مراجع تقلید گوشت گراز حرام است و همان خوک وحشی نجس العین است و خرید و فروش آن نیز جایز نیست.
برخی صاحب نظران در مورد فلسفه حرمت گوشت خوک از دو جهت سخن گفته اند:
یکی تأثیر روحی و روانی که گوشت خوک بر روی انسان ایجاد می کند؛ در میان جوامع بشری خوک حیوانی کثیف و نماد بی غیرتی است.
دوم؛ ضررهای بهداشتی و بیماری‌هایی است که با خوردن گوشت خوک به انسان منتقل می‌شود.
در نتیجه حکمت تحریم خوردن گوشت خوک را می‌توان پیشگیری از زیان رسیدن به جسم و روح انسان دانست؛ این ضررهای بهداشتی و اخلاقی فقط می‌تواند به عنوان فلسفه و حکمت این حکم مطرح شود نه علت انحصاری آن.
نظرات