به گزارش سلام نو به نقل از دانشگاه علوم پزشکی تهران، محققان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاسخ به این پرسش که قدرت سرایت پذیری ویروس کرونا چقدر است، به بررسی این موضوع پرداخته اند.
اخیرا برخی از کارشناسان ادعایی را مطرح کرده اند که سرایت پذیری ویروس کرونا در دنیا ۱۰ برابر شده است و این افزایش به دلیل جهش آن از نوع D به نوع G است.
سرایت پذیری یا قدرت سرایت از نظر علمی به معنی قابلیت انتقال بیماری از یک شخص به شخص دیگر است و یکی از ویژگی های اپیدمیولوژیک (همه گیر شناسی) هر بیماری واگیرداری بشمار می رود. همچنین عفونت زایی به قابلیت ایجاد بیماری توسط یک عامل بیماری زا (در اینجا ویروس کرونا) گفته می شود.
بررسی شواهد موجود نشان می دهد که به دلیل وجود تعداد زیادی موارد ناشناخته و شناسایی نشده (اعم از بیماران بدون علامت و بیماران در منزل و بدون تست)، محاسبه دقیق افراد مبتلا به این بیماری غیرممکن است. به همین دلیل محاسبه بسیاری از شاخص های همه‌گیر شناسی این بیماری دارای خطا و کم شماری است.
اگر میزان انتقال پذیری یک بیماری بیشتر از یک باشد، یعنی هر نفر بیمار بیش از یک نفر را آلوده کند، انتظار می رود که بیماری در جامعه افزایش یابد و اگر این عدد کمتر از یک باشد، بیماری در جامعه کاهش می یابد.
بر اساس مطالعه ای مقدار سرایت پذیری ویروس کرونا در ایران در یک بازه دو ماهه بین ۳.۹۴ تا ۵.۱۴ متغیر بوده است.
یک مطالعه نشان داد که میزان انتقال پذیری این بیماری حدود ۲ تا ۸ برابر شده است. اما شواهد دیگری مبنی بر افزایش چشم گیر این عامل (انتقال پذیری) مشاهده نشده است.
در زمینه افزایش عفونت زایی ویروس در شروع پاندمی، نوع D این ویروس بیشتر وجود داشت اما در حال حاضر مقالاتی منتشر شده اند که ادعا دارند، ویروس نوع G بیشتر از نوع D در جمعیت‌ها در حال انتقال است.
بررسی ها نشان می دهند که افراد آلوده به ویروس نوع G، مقادیر ویروس بیشتری پخش می کنند و تعداد افراد بیشتری را آلوده می کنند. همچنین مقدار ویروس نوع G تولید شده در بدن بیماران بیشتر از نوع D است. اما هنوز شواهدی مبنی بر شدیدتر بودن بیماری ایجاد شده توسط نوع G وجود ندارد.
در نتیجه انتقال پذیری بیماری کووید ۱۹ در هر زمان و هر مکان ممکن است عددی پویا و بسیار متغیر باشد. نوع G ویروس کووید ۱۹ که درحال غالب شدن در بسیاری از نقاط جهان است دارای انتقال آسان تر و سریع تری است.
نظرات