هنوز جهان خلاصی از دست ترامپ ندارد. او مثل هر قماربازی برگی برای رو کردن دارد و لذا انتخابات برای او تمام نشده است. لذا دل بستن به تغییر زود هنگام یک فرضیه است تا نظریه.
به گزارش سلام نو، روزنامه اعتماد نوشت: وقتی اکثریت یهودیان امریکا میل به بایدن داشتهاند، معلوم نیست که این استقبال به چه واسطهای است و باید تحلیل شود. در هیاهوی خبرها، عنصر تعیینکننده گم میشود؛ لذا بگذارید با فرضهای داخلی مساله را ببینیم. راهحل برونرفت داخلی از شرایط ناگوار هنوز شفاف نیست.
گروه اول: ادامه برجام و حل مشکلات خارجی را راهحلی میبینند که مشکلات داخلی را نیز حل خواهد کرد. این گروه گرچه درست میگویند ولی پیوست داخلی ندارد.
چه نوع حکمرانی داخلی برای گذار از وضعیت فعلی وجود دارد؟ اقتصاد چگونه روی دوپایش میایستد و شکاف دولت - ملت چگونه حل میشود؟ چگونه میتوان ناامیدی و بیتفاوتی را پشت سر گذاشت و یک ملت را پشت تصمیمات آورد؟
گروه دوم: مخالفان برجام هستند. آنها گرچه در دور آینده بنا را بر ادبیاتی گذاشتهاند که ایران را در تارعنکبوت قطعنامههای فصل هفت برد و راهبردشان اشتباه است، ولی در یک مساله که ساختار داخلی حکمرانی موجب پریشانی اوضاع ایران است درست میگویند.
متاسفانه این گروه با فتح مجلس و نیمنگاهی به برد حداقلی ریاستجمهوری، فاقد راهحل هستند. آنها دخل و خرج کشور را بهتر میدانند. وضعیت مشارکت مردم را دیدهاند. آثار سخت کرونا بر مردم و کم شدن یک صفر از ارزش پول ملی را تماشا کردهاند ولی بنا را بر نفی تعامل در قالب برجام نهادهاند. در واقع ایشان ضد برنامه را مسیر خویش میدانند در حالی که کشور احتیاج به برنامه مشخص و بعضا فوری برای خروج از شرایط بحران دارد.
راهحلهایی که جایگزین برجام شود، با شرایط fatf و تحریمهای امریکا غیر قابل دسترس است و میدانند که حتی طلب ما از عراق و کرهجنوبی و چین هم که استقلال نسبی از امریکا دارند قابل وصول نیست. به نظر میرسد یک گفتوگوی ملی براساس منافع ملی برای رسیدن به یک گارد کارآمد در داخل و صفآرایی واحد در مقابل شرایط آینده لازم است. شرایطی که کل نظام - کل ملت را به آشتی برساند. از دل این گارد واحد میتوان برنامهای سهزمانه برای کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت براساس برجام در رفع تحریمها و حکمرانی خوب در سیاست داخلی ارایه کرد و ارایهکننده میتواند در چشمانداز سال آینده منتخب جمهور نیز باشد.
نظر شما