سلام نو – سرویس اجتماعی: در حالی که علی انصاریان روی تخت بیمارستان پنجه در پنجه با کرونا مبارزه می‌کند و ساعات سختی را دارد، چهره‌های مختلفی در آزمون اخلاق و مروت رفوزه می‌شوند.
انصاریان ستاره سال‌های نه چندان دور پرسپولیس و استقلال و بازیگر این روزهای سینما است. چهره مشهور، خوش‌مرام و البته محبوبی است که به دلایل مختلف از جمله رابط گرم و صمیمی با مادرش مورد توجه مردم است. طبیعی است که مردم هر لحظه پیگیر خبری درباره او باشند یا دوستان نزدیکش برای بهبود شرایط او دست به هر کاری بزنند.
با این وجود برخی از رفتارها به هیچ شکل قابل توجیه نیست. این رفتارها البته تنها مربوط به ماجرای علی انصاریان نیست و در مواردی مثل بیماری و درگذشت مهرداد میناوند یا بیماری و در گذشت استاد شجریان نیز دیده شد.
کاسبان مرگ؛ مسابقه نحس اول بودن
روز گذشته شرایط انصاریان به شدت وخیم بود. ضربان قلبش به مشکل خورد، سطح اکسیژن خونش به شدت کم شد و ظاهراً با تلاش کم‌نظیر کادر پزشکی از آستانه مرگ به زندگی بازگشت. سند این رخدادها نیز اظهارات داماد خانواده انصاریان است که از مردم خواست برای سلامت این فوتبالیست سابق دعا کنند، چون دیگر تنها دعا کارساز است.
در چنین وضعیت نامساعدی از بیماری هر لحظه امکان دارد اتفاقی درباره او رخ دهد، اما این که عده‌ای برای اعلام خبر مرگ او مسابقه بگذارند امری به شدت غیراخلاقی است که با توجیهاتی مثل رسالت خبرنگاری یا صادق بودن با مردم قابل توجیه نیست. دیروز به جز مردم معمولی و چهره‌های بی اهمیت حداقل دو چهره خبری که یکی از آن‌ها مجری بود خبر درگذشت علی انصاریان را منتشر کردند.
با این حال حداقل تا لحظه نگارش این مطلب نه تنها انصاریان در قید حیات است بلکه به گفته علی کریمی و دیگر نزدیکان او، وضعیت انصاریان نسبت به دیروز بهتر است.
این کاسبی با خبر مرگ در بیماری استاد شجریان شدت بیشتری داشت. با توجه به وضعیت استاد و سیاست‌های خانواده ایشان، دسترسی به خبری درباره این استاد سرشناس آواز ایران سخت بود، در نتیجه هر چند وقت یک بار چهره‌ای هنری یا خبری از درگذشت استاد شجریان خبر می‌داد.
سرعت در اطلاع‌رسانی مهم است، اما همه چیز نیست. دقت در اطلاع‌رسانی و البته رعایت حال انسان‌ها نیز اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. اعلام خبرهای این چنینی نه تنها باعث بی‌اعتمادی مردم به رسانه می‌شود، بلکه به خانواده بیمار نیز آسیب می‌زند.
سندروم دوست نزدیک بیمار مشهور
از روز گذشته ما شاهد حضور چهره‌های مختلف فرهنگی و ورزشی در محل بستری بودن علی انصاریان بودیم. چهره‌هایی که حتی امکان حضور در داخل بیمارستان را نداشتند، اما در حیاط بیمارستان تجمع کرده بودند. امثال انصاریان و میناوند چهره‌های محبوبی هستند، اما به جز خانواده‌شان مگر چند دوست نزدیک دارند که حضورشان در بیمارستان ضروری و کارگشا باشد؟ چند علی کریمی و علی پروین در زندگی انصاریان یا میناوند است؟
شاید نتوان چندان به مردم عادی حاضر در جلوی بیمارستان خرده گرفت. آن‌ها علاقه‌مند به یک چهره ورزشی یا هنری هستند و از سر شوق به آن جا می‌آیند، ولی در وضعیتی که بحران کرونا ایجاد کرده چه نیازی به حضور چند ده بازیگر و فوتبالیست است؟ این چهره‌ها چطور می‌خواهند دوباره از ضرورت رعایت نکات بهداشتی و عدم تجمع سخن بگویند؟ البته سندروم دوست نزدیک بیمار مشهور بودن، سندروم جدیدی نیست ولی انتظار می‌رفت در دوران کرونا شدت کمتری داشته باشد.
فالوور به شرط کرونا و بیمار
یکی از عجایب دوران کرونا ظهور پزشک‌های اینستاگرامی است. پزشک‌هایی که مدام در اینستاگرام حضور دارند و در جنبه‌های مختلف کرونا اظهارنظر می‌کند. تأسف بار اینجا است که برخی از این پزشکان در قلب مبارزه با کرونا قرار دارند و به طور اتفاقی با چند بیمار مشهور هم مواجه شده‌اند. در این شرایط آقای دکتر نه تنها ساعت به ساعت در اخبار صدا و سیما حضور دارد، بلکه گزارش‌های لایو را نیز در اینستاگرام خود منتشر می‌کند.
اما این جذب فالوور تنها مختص پزشکان نیست. یک نفر چت خصوصی خود با بیمار را منتشر می‌کند و یک نفر دیگر که مسئول امنیت (!) صفحه یک چهره مشهور است در هنگام بیماری به اسم اطلاع‌رسانی، ویدئو از خود را منتشر می‌کند تا دو میلیون بازدید بگیرد.
این مسئله قابل انکار نیست که چهره‌هایی چون علی انصاریان حریم خصوصی کوچک‌تری نسبت به مردم عادی دارند و اطلاع‌رسانی درباره وضعیت آنان حق طرف‌دارانشان است. اما این اطلاع‌رسانی نباید منجر به لگدمال شدن حریم خصوصی بیمار و آسیب رسیدن به او یا خانواده و نزدیکانش شود.
نظر شما