سلام نو – سرویس سیاسی: محمود احمدینژاد بعد از پایان دولتش به شکلهای مختلف تحت فشار قرار گرفت و از سوی اصولگرایان طرد شد، اما هیچ گاه حاضر نشد این طرد شدن را بپذیرد و به آن رسمیت بدهد. رییس جمهور سابق ایران وقتی دید اصولگرایان به او میدان نمیدهند با اصلاح طلبان مصاحبه کرد، وقتی دید اصلاح طلبان گفتوگو با او را استاندارد نمیدانند با رسانههایی مثل ایندیپندنت مصاحبه کرد و حتی به گفتوگوها با چهرههایی همچون مهدی نصیری و اردشیر امیراحمدی روی آورد.
محمود احمدینژاد حذف و طرد را نمیپذیرد و با تمام توان با آن میجنگد. زمانی که قبل از انتخابات ۹۶ سفر استانی میرفت اطرافیانش گفتند که او نیز مانند محمد خاتمی با محدودیتهایی روبهرو است، اما به این محدودیتها اعتنا نمیکند. بسیاری فکر میکردند چنین ادعاهایی صرفاً یک ادعای رسانهای است، اما احمدینژاد ثابت کرد که این حرف یک ادعا نیست.
او چند ماه بعد در حالی به همراه حمید بقایی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ ثبت نام کرد که مهرماه سال ۹۵ رهبر انقلاب از پشت بلندگو او را از شرکت در انتخابات نهی کردند و گفتند که نباید در جامعه دو قطبی مخرب شکل بگیرد.
احمدینژاد پس از ثبتنام در جمع خبرنگاران گفت: باور من این است که در شرایطی که لایق آن هستیم قرار نداریم، نیازمند وحدت و عزم برای رسیدن به جایگاه خود هستیم. علیرغم اینکه فشار گستردهای به این خادم است که وارد انتخابات شوم اما من به قول اخلاقی خود پایبندم، ثبت نام من برای حمایت از بقایی است.
محمود احمدینژاد در آن چه بر یاران نزدیکش هم رفت ثابت کرد که به محدودیت تن نمیدهد. او تا تحصن پیش رفت، به برادران لاریجانی حمله کرد و صراحتاً از بقایی و مشایی حمایت کرد.
هیچ کدام از رؤسای جمهور سابق ایران چنین رویکردی نداشتند. به جز بنیصدر که به تقابل با نظام رسید، هیچ کدام از رؤسای جمهور این چنین سر ناسازگاری با نظام نداشتند، به صراحت حجاب اجباری را زیر سؤال نبردند، به رؤسای قوای مختلف حمله نکردند و سیاستهای بنیادین نظام را مورد پرسش صریح و بیپرده قرار ندادند.
محمد خاتمی و هاشمی رفسنجانی با وجود اختلاف نظر جدی و مهمی که در پی حوادث سال ۸۸ پیدا کردند همیشه حرمت نظام را حفظ کردند. خاتمی با وجود تمام فشارها با رسانههای مشهور به معاند گفتوگو نکرد و هاشمی با وجود نقد صریح و رادیکال به شورای نگهبان و برخی دیگر از ارکان نظام هیچ وقت به این سطح از تنش با نظام نرسید.
با این حال احمدینژاد به جز رهبری از نقد هیچ شخص و ساختار دیگری کوتاه نمیآید، صراحتاً حجاب اجباری را مورد نقد قرار داده و روحانی را به این متهم کرده که میخواهد زمین سوخته تحویل دولت بعد بدهد. محمود احمدینژاد با اشاره به این مسئله به مهدی نصیری گفت که نمیخواهد بگوید که اشکالات ساختاری نداریم، اما افزود که از نظر او بیشترین همکاریهای نهادهای حکومتی با دولت روحانی انجام میشود. او مصداق این مسئله را تصویب ۲۰ دقیقهای برجام دانست.
او در بخشی دیگر از سخنان خود با نقد حکومت دینی میگوید که ما اصلاً حکومت دینی نداریم. این واژهای غلط و من درآوردی است و تأکید میکند: ما حکومت دینی نداریم؛ بلکه هدایت دینی، کمال آفرینی دینی و ارزشهای دینی داریم.
محمود احمدینژاد؛ کسی که نه عوض میشود، نه حذف
شاید این مواضع باعث شود فکر کنیم محمود احمدینژاد عوض شده، اما واقعیت این است که او همان احمدینژادِ مغالطهگر و وعده دهندهای است که هیچ کدام از چاقوهایش دسته ندارد.
احمدینژاد در مصاحبه اخیر خود با ماهنامه حمل و نقل درباره هدفمندی یارانهها گفت: آن زمانی که ما آن مبلغ را دادیم، نزدیک بیش از ۴۰ دلار بود. الان هم باید همان را به مردم بدهیم. اگر صد در صد اجرا میکردیم، با قیمتهای امروز، ۲.۵ میلیون تومان در ماه به هر ایرانی میرسید.
احمدینژاد در حالی حرف از یارانه دو میلیون و نیمی بر مبنای ۴۰ دلار میزند که این ۴۰ دلار حتی با دلار ۳۰ هزار تومانی به چیزی بیش از ۱ میلیون ۲۰۰ هزار تومان نمیرسد و تا وعده احمدینژاد ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان راه است!
در حوزه نقد احمدینژاد به حجاب اجباری یا مسائلی از این دست نیز چنین رویکردی حاکم است. یعنی با وجود مخالفت زبانی یا حتی اعتقاد شخصی او به این امر، دولت احمدینژاد سختترین و بدترین برخوردها را در زمینه حجاب با مردم داشت.
همانطور که مشخص است، محمود احمدینژاد نه حذف شدنی و نه عوض شدنی است. از یک سو خودش تن به حذف شدن نمیدهد و از سوی دیگر اصولگرایان دوست ندارند سبد رأی او را از دست بدهند و میخواهند احمدینژاد را برای روز مبادا در کنار خود داشته باشند. البته اصولگرایان و شخص احمدینژاد به خوبی میدانند هسته اصلی قدرت در ایران شاید روزی به محمد خاتمی اعتماد کند، اما دیگر به او اعتماد نخواهد کرد.
نظرات