سلام نو – سرویس سیاسی: عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور در تازه‌ترین اظهارات خود درباره انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰، از دغدغه خود نسبت به مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری سخن گفته است و با اشاره به مشارکت مردم در انتخابات مجلس و وضعیت کرونا افزوده که پروتکل‌های انتخابات در حال تدوین است و پس از عید نوروز برای تصویب به ستاد ملی ارائه خواهد شد.
البته این نخستین بار نیست که وزیر کشور دولت حسن روحانی نسبت به میزان مشارکت مردم در انتخابات اعلام نگرانی می‌کند. او ۴ بهمن ماه در حاشیه نشست با استانداران سراسر کشور با اشاره به سردی فضای سیاسی گفت: وقتی این دوره از انتخابات را با ۴ سال گذشته مقایسه می‌کنیم برای ما کمی نگران کننده است. آمار ما در دور قبل [در نظرسنجی‌ها از افرادی که نظر داده بودند در انتخابات شرکت می‌کنند و از روند انتخابات آگاهی دارند] تقریبا دوبرابر آمار و ارقامی است که اکنون در اختیار داریم.
دغدغه رحمانی فضلی چندان هم جدید نیست. او پیش از این در گفت‌وگویی که در ۴ شهریور با شبکه خبر داشت با اشاره به میزان مشارکت انتخابات مجلس گفت: مشارکت در انتخابات اخیر مجلس پایین بود و یکی از دغدغه‌های ما میزان مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری است و امیدوارم با زمینه‌سازی‌ها و بسترسازی‌های مناسب و مشارکت همه گروه‌های سیاسی بتوانیم میزان مشارکت را افزایش دهیم.
میزان مشارکت در انتخابات‌های مختلف همیشه از مهم‌ترین مسائل نظام سیاسی در چهار دهه گذشته بوده است و امام خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رهبران انقلاب بارها و بارها بر اهمیت مشارکت مردم در انتخابات و حق تعیین سرنوشت خود تاکید کرده‌اند. با این همه عبدالرضا رحمانی فضلی آخرین نفری است که می‌تواند از نگرانی درباره میزان مشارکت در انتخابات سخن بگوید.
در این دوره عوامل متعددی در کاهش احتمالی میزان مشارکت مردم نقش خواهند داشت. عواملی همچون شرایط ناخوشایند اقتصادی، فضای نامطلوب سیاسی، نگاه خاص شورای نگهبان، عملکرد بد مجلس قبلی و مجلس فعلی و هزار و یک مشکل دیگر؛ اما بی‌تردید یکی از عوامل بزرگ ناامیدی مردم به وزارت کشور و شخص رحمانی فضلی بازمی‌گردد.
از انحلال جمعیت امام علی تا اعتراضات بنزینی سال ۱۳۹۸ پای او همیشه در میان بزرگترین مشکلات و بحران‌های کشور است و تصمیمات اشتباهش یکی از عوامل دلسردی، ناامیدی و عدم رضایت مردم است.
علی مطهری، نماینده پیشین مجلس و از منتقدان جدی وزارت کشور با اشاره به حوادث تلخ آبان ۹۸ به روزنامه خراسان گفت: واقعا در این حد بود که حتی رئیس جمهور ساقط شود حداقل می‌خواستیم وزیر کشور را استیضاح کنیم اما اجازه آن را هم ندادند. این اشتباه بزرگ آثار بدی نیز داشت و حتی معتقدم ترور سردار سلیمانی بعد از این بود که آمریکا احساس کرد نظام جمهوری اسلامی پایگاه مردمی خودش را از دست داده و جرئت پیدا کرد تا چنین جنایتی را انجام دهد.
شاید باید این سخن سعدی را به رحمانی فضلی یادآوری کرد که به عمل کار برآید به سخندانی نیست. نمی‌شود وزیر کشور از ضرورت افزایش مشارکت سیاسی و گرم شدن فضای جامعه سخن بگوید اما از چند ماه قبل در پی بستن یکی از بزرگترین خیریه‌های معتمد مردم باشد. نمی‌شود وزیر کشور از ضرورت گرم شدن فضای سیاسی سخن بگوید و فضا را برای احزاب باز نکند.
البته این عرف دنیای سیاست است که سیاستمدار شعارهای زیبا بدهد، اما در عمل به تمام آن‌ها ناتوان باشد و در تحقق آن‌ها شکست بخورد، اما حتی با همین متر و معیار نیز عملکرد رحمانی فضلی به شدت فاجعه‌بار بوده است و او رکوردی جدید در این زمینه ثبت کرده است.
یار سال‌های دور و نزدیک لاریجانی از روز اولی که در دولت روحانی مشغول به فعالیت شد عملکردی شبه برانگیز و ناخوشایند داشت که مورد رضایت بدنه رای دولت نبود. او در بازسازی بدنه اداری دولت ناتوان بود، روند تغییرات مدیران استانی را بسیار کند پیگیری کرد و حتی در همان تغییرات هم فضایی مناسب به یاران احمدی‌نژاد داد، فضا دادنی که در نهایت به دولت ضربه زد.
اما ظاهراً دو ویژگی باعث حفظ رحمانی فضلی شده است. نخست این که او حلقه وصل لاریجانی و دولت بوده است و لاریجانی در دوران ریاست مجلس همراهی خوبی با دولت داشت. نکته دوم اما ویژگی مهم‌تری است و آن عدم استقلال و اقتدار رحمانی فضلی است. رحمانی فضلی، علی طیب‌نیا یا حتی عباس آخوندی نیست که زیر بار حرف‌های نوبخت و واعظی نرود یا در برابر نظر روحانی ایستادگی کند. او اوامر رییس دولت را در نهایت اجرا می‌کند؛ هرچند کم‌سود و پر ضرر. این دو عامل باعث شده تا رحمانی فضلی علیرغم کارنامه هزینه‌زای خود بتواند صندلی وزارت کشور را با قدرت حفظ کند.
در چنین شرایطی اگر رحمانی فضلی دنبال گرم شدن فضای انتخابات یا امید دادن به مردم است یا باید رفتارهایش در وزارت کشور را اصلاح و مواضع اعلامی و اعمالی خود را هماهنگ کند یا در بهترین حالت با نوشتن استعفانامه و عذرخواهی از مردم سعی کند شادی و امید را حتی به شکل حداقلی و موقت به آن‌ها برگرداند.
نظر شما