به گزارش سلام نو به نقل از شفاآنلاین، محمد حسنی، اختلال کارکرد دریچه‌های سیاهرگی را دلیل بروز بیماری واریس عنوان کرد و جنس، ارث، چاقی، نشستن و ایستادن به مدت طولانی و ورزش‌های سنگین را از فاکتورهای خطر آن برشمرد و افزود: با افزایش سن رگ‌ها کشش اولیه خود را از دست داده و دریچه‌های سیاهرگی ممکن است ضعیف شوند. این امر باعث بازگشت خونی می‌شود که از اندام‌ها به سمت قلب در حرکت است. این موضوع باعث خونریزی، فشار خون و تجمع خون در رگ‌های فرد شده و منجر به ابتلای وی به واریس شود.
این فوق تخصص جراحی عروق خاطرنشان کرد: رگ‌های واریسی معمولاً در پاها ایجاد می‌شوند و می‌توانند بزرگ، متورم، پیچ خورده، ناصاف و برآمده باشند.
حسنی با اشاره به مراحل اولیه واریس گفت: گاهی اوقات تکه‌های مویرگی در پاها تشکیل می‌شوند که به رگ‌های عنکبوتی معروف هستند و نشان دهنده مراحل اولیه واریس هستند.
به گفته وی، با توجه به اینکه هر نوع وریدی می‌تواند واریسی شود، ممکن است اندام فوقانی نیز ممکن است درگیر واریس شوند. اما به علت بیشتر بودن وریدهای اندام تحتانی معمولاً شاهد واریس پاها هستیم زیرا فعالیت‌هایی نظیر ایستادن یا راه رفتن زیاد می‌تواند فشار زیادی به سیاهرگ‌های پایین پا وارد کند.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، عدم کارکرد درست دریچه‌های کوچک درون سیاهرگ‌ها را منجر به ایجاد بیماری واریسی عنوان کرد و از عوامل اصلی بروز واریس به فاکتورهایی نظیر جنس، ارث، چاقی، نشستن و ایستادن به مدت طولانی و ورزش‌های سنگین اشاره کرد.
وی عدم درمان وریدهای واریسی را منجر به بروز عوارضی برشمرد و گفت: واریس به دلیل تجمع خون در اندام باعث خستگی اندام می‌شود و یک سری مشکلات را برای بیمار در طولانی مدت در پی دارد. وریدهای سطحی که خون درونشان تجمع کرده مثل حوضچه‌هایی مستعد انواع تروما هستند و در صورت ضربه خون در آنها لخته شده و دردهای موضعی شدیدی ایجاد می‌کند.
این فوق تخصص جراحی عروق افزود: این لخته خون می‌تواند رشد و پیشرفت کرده و قسمت‌های بالای اندام را فرا گیرد. اگر این لخته به وریدهای عمقی برسد خطر آمبولی ریه بیمار را تهدید می‌کند یعنی لخته جدا شده و به سمت قلب و ریه بیمار حرکت کند که بسیار خطرناک است و جان بیمار را تهدید می‌کند.
وی به بیماران توصیه کرد: افرادی که دچار واریس‌های خیلی بزرگ هستند باید درمان خود را پیگیری کنند. البته واریسی که علامت نداشته باشد نیاز به درمان ندارد اما حتماً افراد مبتلا باید به جراح عروق مراجعه کنند تا شرایط آنها مورد بررسی قرار گیرد و توصیه‌ها و درمان مناسب به آنان تجویز شود.
حسنی از علائم و نشانه‌های ابتلاء به واریس به وجود رگ‌های پیچ خورده و برجسته که به شکل طناب پیچیده‌ای روی پا ظاهر می‌شود، احساس ضعف و یا سنگینی در پاها، سوزش، گرفتگی عضلات و تورم در بخش پایین پاها، دردی که پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت، افزایش می‌یابد اشاره کرد.
وی، خارش در اطراف یک یا چند رگ، خونریزی از رگ‌های واریسی، زخم دردناک در ورید با تغییر رنگ پوست به صورت قرمز رنگ و بی قراری پا را از دیگر علائم ابتلاء به واریس در بیمار برشمرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به روش‌های درمانی این بیماری اشاره کرد و افزود: پس از تشخیص واریس به فرد توصیه می‌شود که وزنش را کاهش داده و از انجام کارهای سنگین و مصرف دخانیات پرهیز کند.
به گفته وی، ابتدا برای بیمار جوراب واریس توصیه می‌شود که قبل از پوشیدن جوراب واریس فرد باید پاهای خود را مدتی بالا نگه دارد تا خون باقی مانده در اندام تحتانی وی تخلیه شود. در این صورت وقتی بیمار جوراب می پوشد احساس دردش کاهش می‌یابد اما در صورت عدم رعایت این موارد قبل از پوشیدن جوراب، درد بیمار تشدید می‌شود.
این فوق تخصص بیماری‌های جراحی عروق با اشاره به درمان‌های مداخله‌ای برای واریس، یادآور شد: درمان‌های مداخله‌ای شامل درمان‌های بسته نظیرRF، لیزر، درمان‌های تزریقی(اسکلتروتراپی) به صورت سرپایی و درمان‌های باز شامل جراحی بای پس و خارج کردن وریدهای واریس هستند.
نظر شما