سلام نو – سرویس اقتصادی: ابراهیم رییسی که تا چندی دیگر رسما سکان هدایت دولت سیزدهم را در دست میگیرد، در دوران رقابتهای انتخاباتی وعدههای اقتصادی مهم داد که از جمله آنها جذاب کردن سرمایهگذار و دعوت از ایرانیان خارج از کشور برای سرمایهگذاری در ایران بود.
این وعدهها تا چه اندازه جذاب و قابل توجه است و میتواند باعث تاثیر مثبت بر اقتصاد ایران شود؟ آیا سرمایهگذاران با این وعدهها برای حضور در ایران تهییج میشوند؟
فرهاد فزونی، عضو سابق هیئت نمایندگان اتاق تهران در پاسخ به این پرسش به سلام نو گفت: این حرفهایی که میزنند بسیار قشنگ است، اما به نظر میرسد این حرفها بیشتر وعده است و مثل دولتهای قبلی این وعدهها فراموش خواهد شد.
وی با اشاره به دعوت از ایرانیان خارج از کشور برای حضور در ایران و سرمایهگذاری گفت: میگویند دعوت از ایرانیان خارج از کشور، اما هیچ صحبتی درباره برداشتن مشکلات از پیش پای آنان و تسهیل ورودشان نمیشود. ما در خصوص جذب سرمایه ایرانیان خارج از کشور و به طور کلی سرمایهگذاری خارجی در ایران نیاز به حل یک سری از مشکلات داریم که آقایان نمیخواهند آنها را حل کنند.
این فعال اقتصادی با اشاره به یکی از این مشکلات گفت: به عنوان مثال نصف بیشتر ایرانیان خارج از کشور در آمریکا ساکن هستند و ما با آمریکا مشکلات جدی داریم.
عضو سابق هیئت نمایندگان اتاق تهران ادامه داد: ایران و آمریکا چند دهه است با هم مشکل دارند و سرمایهگذاری یک ایرانی ساکن آمریکا در ایران باعث میشود سرمایه او هم در ایران و هم در آمریکا با ریسکها قانونی، اقتصادی و حتی سیاسی مواجه شود.
وی افزود: تنها در یک نمونه اگر یک ایرانی ساکن آمریکا بخواهد در ایران سرمایهگذاری کند به خاطر عدم ارتباط ما با آمریکا و عدم وجود قراردادها و ظرفیتهای لازم مربوط، آن ایرانی مجبور خواهد شد که در ایران و آمریکا همزمان مالیات بدهد.
فزونی یکی از دیگر مشکلات جذب سرمایه را مسئله دو پاسپورتهها دانست و گفت ما میخواهیم ایرانیان خارج از کشور، از جمله ساکنین آمریکا، سرمایه خود را به ایران بیاورند در حالی که آنها دو پاسپورت دارند و ما اساسا قوانین مربوط به دو پاسپورته بودن را قبول نداریم و این برای سرمایهگذار مشکلی مضاعف است و به هیچ عنوان نباید کوچک شمرده شود.
وی امنیت سرمایهگذاری در ایران را مشکلی دیگر دانست و افزود: شما فکر کنید یک ایرانی ساکن آمریکا تمام ریسکها و خطر تحریمها را به جان بخرد و حاضر به سرمایهگذاری در ایران شود. سرمایهاش را کجا خواهد آورد؟ جایی که قیمت دلار با نوسان کم و زیاد میشود و سرمایهاش در یک چشم به هم زدن میتواند نصف میشود؟
عضو سابق هیئت نمایندگان اتاق تهران قوانین پولی و مالی را نیز مشکل دیگر سرمایهگذاری در ایران دانست و ادامه داد: ما با بخشی از مهمترین مقرارات مالی و پولی دنیا یعنی افایتیاف موافق نیستیم؛ در نتیجه نمیتوانیم به سرمایهگذار خارجی بگوییم بیا و در ایران سرمایهگذاری کن. بانکهای دنیا تا زمان پذیریش افایتیاف حاضر به انتقال پول برای شما نیستند.
وی ادامه داد: ماجرا مثل بازی فوتبال است. تمام دنیا فوتبال را با پا بازی میکند و ما میخواهیم با دست هم بازی کنیم و میتوانیم این کار را انجام دهیم، اما دیگر نمیتوانیم با ۹۹ درصد کشورهای دیگر فوتبال بازی کنیم.
فزونی مشکل دیگر را اختلاف دیدگاه و تفاوت تعاریف دولت و فعالین اقتصادی دانست و افزود: همه میگویند میخواهند مشکلات را برای سرمایهگذار حل کنند، ولی وقتی با طرف دولتی صحبت میکنیم میبینیم که مشکلات از نظر او یک چیز و از نظر سرمایهگذار چیز دیگری است.
وی ادامه داد: ما معتقدیم حضور دولت در اقتصاد و سایه سنگین سیاست بر اقتصاد قابل قبول نیست و دولت معتقد است که ۷۰ تا ۸۰ درصد اقتصاد در دستش است و صرفا در جهت منافع ملی حرکت میکند.
عضو سابق هیئت نمایندگان اتاق تهران با انتقاد از رویکرد دولتی در اقتصاد ادامه داد: نمیشود که بیشتر حجم اقتصاد در دست دولت باشد و دولت در قامت تصمیمگیرنده، مجری و قاضی حاضر شود. هر فعالیت اقتصادی خاصی نیاز به ۵۰ امضای دولتی داشته باشد، حقوق و مزایای نیروی کار، قیمت کالا و مشتری آن را نیز دولت تعیین کند و صرفا به سرمایهگذار گفته شود که سرمایه بیاورد.
وی ادامه داد: اگر قرار است تمام این اختیارات با دولت باشد، سرمایهگذاری را نیز خود دولت انجام دهد بهتر است، نمیشود که دولت تصمیمات را خودش بگیرد و مشکلات سر راه را حفظ کند و فقط پول سرمایهگذار را بخواهد.
فزونی با اشاره به راه حل این مسئله گفت: سرمایهگذار باید در تصمیمگیری و تصمیمسازی دخالت معنادار داشته باشد و مثل کشورهای دیگر اختیار سرمایه و مال خود را داشته باشد و اینطور نباشد که برای بیرون بردن سود سرمایهگذاری خارجی خود از کشور هم با مشکل مواجه شود.
وی ادامه: نمیشود این مشکلات را ندید و گفت هیچ مشکلی وجود ندارد. اگر مشکلات حل شود و امنیت سرمایه تامین شود، سرمایهگذاران با کمال میل برای سرمایهگذاری وارد کشور میشوند.
این فعال اقتصادی با تاکید بر ضروت خروج دولت از اقتصاد افزود: تا وقتی که دولت خود و وابستگانش را واقعا از اقتصاد کشور خارج نکند مشکلات اقتصاد حل نمیشود. این خروج هم باید واقعی باشد و نباید با تغییر تعاریف سعی کرد سرمایهگذاران را جذب کرد چون سرمایهگذار به خوبی سازمانها وابسته به دولت را تشخیص میدهد و با تعییر تعاریف نمیتوان مسئله را حل کرد.
نظر شما