کوه گردی صبح جمعه که ۱۵ سال طول کشید/ طالقانی: با اینکه حقمان از المپیک بیشتر بود اما کشتی آبروی ایران را خرید

برنامه گفت‌وگو محور «شب نشینی» ۱۵ مرداد به میزبانی عبدالرضا امیراحمدی و با حضور محمدرضا طالقانی پیشکسوت و قهرمان کشتی ایران و امین طحان بیدهندی کوه نورد و امدادگر کوهستان از شبکه جام جم بر روی آنتن رفت.

در بخش اول برنامه طحان گفت: از سال ۸۳ به طبیعت علاقه مند شدم. یک روز جمعه مانند همه افراد عادی که به عنوان تفریح طبیعت گردی را انتخاب می کنند، به کوه رفتم و این علاقه‌مندی حالا ۱۵ سال ادامه یافته است. اول کوه گرد بودم بعد کوه پیما شدم و حالا هم کوه نورد حرفه ای نیستم اما یک کوه پیما هستم. بسیاری وقت ها می بینیم افراد با کوله پشتی و کفشی راحت به کوه می روند اما آن ها کوه نورد نیستند چون کوه نوردی تجربیات و اصول خاص خود را دارد و باید افراد از تجربه اساتید مختلف استفاده کرده باشند تا کوه نورد شوند.

وی تفاوت کوه نوردی با کوه گردی را تشریح کرد و افزود: کوه نورد به هدفی بلند مدت نگاه می کند اما کوه گرد به لذت همان روز فکر می کند. کوه نوردی مسئولیت سنگینی دارد که کوه گرد این مسئولیت را حس نمی کند. با طبیعت هرطور رفتار کردید با شما رفتار می کند. طبیعت به کوه نورد مکان های بکر و اسرار خود را نشان می دهد و نوع نگرش خاصی را به فرد می آموزد مثل صبر و مقاومت روحی.

امدادگر کوهستان ایرانی بیان کرد: کوه ها میلیارد ها سال است که هستند و شاید میلیاردها سال دیگر هم وجود داشته باشند؛ اگر کسی امروز نتواند به مرحله ای از کوه صعود کند در روزهای آینده و با تلاش بیشتر می تواند به آن مرحله صعود کند. کوه نوردی با فردی که علم و تجربه این کار را دارد در مقایسه با همراهی افراد کم تجربه با کوه نورد بسیار متفاوت است. کوه مقوله بزرگی را می خواهد به شما یاد بدهد که در کمتر از یک سال نمی توان آن را آموخت پس این کار نیازمند تجربه کردن در دل کوه است. طبیعت هر لحظه دارد درسی را به انسان می دهد؛ البته خوی وحشی گری هم دارد زیرا در برخی مواقع اولین اشتباه هر کس می تواند به آخرین اشتباه غیر قابل جبران او منجر شود.

طحان درباره چیستی کوه گرفتگی توضیح داد: هر کس محیط طبیعی را برای تفریح یا گذران اوقات انتخاب می کند باید اندکی با محیط آشنا باشد. بنا بر شرایط فیزیکی و شیمیایی که طبیعت دارد ممکن است باعث گرفتگی افراد شود مثل تپه های گوگردی د رکوه که ممکن است در فرایند تنفس اختلال ایجاد کند. کوه گرفتگی یعنی فرد نسبت به شرایط کوه مقاومت نداشته است در صورتی که اگر توانایی جسمانی داشته باشد می تواند به قله ای برسد. وقتی فردی کوه گرفته می شود یا آمادگی جسمانی کافی را نداشته و یا با محیط آشنا نبوده است.

وی با اشاره به پیشینه ورودش به عرصه امدادگری کوهستان اظهار داشت: بسیاری از دوستانم چنین ورزش هایی را دنبال می کردند مثل صخره نوردی، کوه نوردی و دوی کوهستان. یک روز یک نفر در کوه گرفتار آب و هوای بد شده بود و نیاز به کمک داشت به صورت اتفاقی متوجه این موضوع شدم و بعدا فهمیدم از امدادگرهای هلال احمر بودند که برای نجات سه نفر به کوه رفته بودند. برای نجات سه نفر از افراد به اضافه دو نفر از امدادگران اعلام حضور کردم و توانستیم او را نجات دهیم و بعد از سمت هلال احمر به من پیشنهاد امدادگری کوهستان شد و در این کار مشغول شدم.

امدادگر کوهستان درباره تعلق خاطرش به امدادگری گفت: انگار مریض این کار هستیم؛ امدادگری حس و حال خوبی دارد و انگار باید همه توانمان را برای کمک به افراد بگذاریم.

طحان بیدهندی ادامه داد: کوه تنها جایی که خدا خیلی راحت جواب آدم را می دهد. انعکاس صدا در کوه باعث می شود وقتی فریاد می زنی «آیا امیدی هست؟» بشنوی «هست هست!» و انگار پژواک امیدواری را از طبیعت خدا دریافت می کنی. کوه مقاومت را به افراد می آموزد و این باعث ارتباط با طبیعت می شود.

وی بیان کرد: فرکانس کوه ها با هم فرق نمی کند بلکه شرایط محیطی کوه ها با هم متفاوت است. کوه نوردی که یک هفته را مداوم کار می کند به امید آرامش کوه برای تامین آرامش هفته اش و به دنبال جایی بکر و آرام است ممکن است دوست نداشته باشد دربند را برای کوه نوردی انتخاب کند. برخی هم به دنبال جایی شلوغ هستند که وابسته به نیازشان باید کوه را انتخاب کنند. من اگر یک روز به کوه می روم انرژی می گیرم و یک هفته شکرانه دارم.

در ادامه برنامه طالقانی درباره مکان برنامه با تواضعی مثال زدنی گفت: من بچه پایین شهرم یعنی سمت بازار و پاچنار مرا بالای شهر راه نمی دهند البته بسیاری از جذابیت ها مخصوص پایین شهر و آن ها را نمی‌توان در بالای شهر یافت. به قول سهراب شهر من کاشان نیست شهر من گم شده است.

وی درباره وضعیت جسمانی‌اش بیان کرد: بعد از کرونا وزنم به شدت بالا رفت و پایم به شدت اذیت می شود؛ چند مرض دیگر هم گرفته ام که به توصیه پزشک باید وزنم را کم کنم اما با وجود مهمانی هایی که دعوت می شوم نمی توانم رژیم بگیرم تا لاغر شوم.

پهلوان کشتی ایران افزود: ورزش را دوست دارم و هنوز آن را دنبال می کنم. این المپیک با همه المپیک ها متفاوت بود به دلیل مفارقتی که در پی شیوع کرونا بین المپیک قبلی و مسابقات کنونی افتاد سطحش به لحاظ حرفه ای پایین تر از سال های دیگر بود.

طالقانی نظرش را درباره یکی از کشتی‌گیران ایرانی بیان کرد: آقای سوخت سرایی پهلوان کار بلدی بود به دلیل اینکه بعد از انقلاب به المپیک نرفتیم سوخت سرایی یکی از افرادی بود که به حقش در ورزش و مدال آوری نرسید.

وی ادامه داد: وقتی سطح ورزشکار بالا می آید یعنی امکانات و تجهیزات لازم برایش فراهم بوده است. اما وقتی امکانات برای ورزشکار فراهم نباشد سطح حرفه ای او پایین می آید و این طبیعی است که نتواند در برابر حریف هایی که با امکانات زیاد رشد و پرورش یافته اند به نتیجه مطلوب برسد.

کشتی گیر پیشکسوت عنوان کرد: قبلا در کشتی صاحب همه چیز بودیم ؛ بعد از اینکه آن ها را به دلایل مختلف از ما گرفتند چند رشته ممتاز داشتیم که روی آن سرمایه گذاری می شد. در گذشته کشتی آنقدر برای مردم اهمیت داشت که با این ورزش زندگی می کردند. الان تعداد رشته هایی که برروی آن ها سرمایه گذاری می شود خیلی بیشتر شده است. در زمان ما قهرمان شدن خیلی سخت بود. این روزها کشتی خیلی سخت است و مردم به سمت ورزش هایی می روند که پول و راحتی داشته باشد. مسئولان هم چندان به سمت حمایت از کشتی نرفتند.

طالقانی نظرش درخصوص عملکرد ورزشکاران ایرانی در المپیک توکیو اظهار داشت: حقمان در المپیک خیلی بیشتر بود. حسن یزدانی حق نداشت دوم شود اما فشار روحی و ذهنی زیادی را متحمل می شد و حریف آمریکایی‌اش خیلی خوب کشتی گرفت. در سال ۲۰۰۳ وقتی در آمریکا کشتی داشتیم آنقدر فشار روی علیرضا حیدری زیاد بود که وقتی ظریف به عنوان سفیر ایران به او پیشنهاد داد که در ازای دریافت پاداش تلاش خودش را برای بردن بکند علیرضا آن را قبول نکرد. درست است از وضعیت کشتی در المپیک راضی نبودم اما امسال همین کشتی آبروی ایران را خرید. چهار مدال از کشتی داشتیم که آمار کمی نیست.

وی رده بندی های موجود در کشتی را توضیح داد: فرد در بدو ورود به این ورزش نوچه است چون هرکس می آید باید استاد داشته باشد؛ وقتی نوچه کمی رشد می کرد و یک پله بالا می آمد استاد در هنگام ورود به گود برای او درخواست صلوات می کرد، در این مرحله فرد نوخواسته می شد وقتی از آن مرحله رد می شد کهنه سوار می شد و بعد جزو پیشکسوتان محسوب می شد. البته در این بین بعضی مواقع لوتیه و مشتیه هم خوانده می شد. زمانی که کسی به دنبال قهرمانی نبود، مسیرش علاوه بر قهرمانی به سمت دستگیری از دیگران تغییر می یافت و مردم آن را انتخاب می کردند به پهلوانی می رسید.

کشتی گیر قدیمی ایرانی گفت: کشتی گرفتن باعث می شد اعضای مختلف بدنم از جمله دست، پا و گوشم دچار مصدومیت های شدید شد و عارضه هایش در این سن گریبانم را گرفته است اما از همه این رخدادها فهمیدم اگر بخواهم بزرگ شوم باید کوچک شوم، هرچه متواضع تر باشم و بیشتر به فکر مردم باشم آن وقت مرا انتخاب می کنند و مردمی می شوم؛ از کشتی تلمذ را آموختم.

طالقانی تصریح کرد: در زندگی دلشکستگی زیاد دیده ام اما چون هدف داشته ام مرا از پا در نیاورده است. در کشتی هم مرحله به مرحله که رشد کردم در برابر تهمت ها، غیبت ها و دل شکستن ها چیزی نمی گفتم به همین دلیل تیمم بعد از ۳۶ سال قهرمان جهان شد. هرکس به من تهمت می زد می گفتم ممنونم. وقتی تیمم قهرمان شد خستگی همه تهمت ها از تنم رفت.

وی افزود: در سالن هفت تیر کشتی تختی با خیرالله امیری را از بالای یک تیر دیدم. یک بار هم تختی قهرمان جهان شده بود او را نمی‌شناختم وقتی ماشینی رد شد و اطرافش بسیار شلوغ بود فهمیدم آقا تختی است.مردم استقبال بسیار زیادی از جهان پهلوان تختی کرده بودند. خانه پهلوان تختی دو کوچه از ما پایین تر بود.

پهلوان کشتی ایران بیان کرد: با وجود مدالی که حسن یزدانی از المپیک دریافت کرد، هنوز تختی پر افتخارترین کشتی‌گیر است؛ او در چهار المپیک مدال داشت اما کشتی او را تختی نکرد بلکه چیزی که او را پهلوان تختی کرد مردمی بودن بود. او کنار مردم و با مردم بود به همین دلیل نامش ماندگار ماند. اصل و نسب انسان که درست باشد طوری زندگی می کند که فراموش نمی شود.

طالقانی درباره ارتباطش با مردم گفت: اگر بخواهیم به مردم نه بگوییم کاری نکرده ایم اما اگر بتوانیم نه بگوییم و نگوییم هنر کرده ایم. برای کار خودم تا کنون پیش کسی نرفته ام اما برای راه انداختن کار مردم مدام پا در میانی می کنم. ما بهانه ای برای رفع مشکلات مردم هستیم. مردم وقتی می‌بینند دستشان به مسئولان نمی‌رسد و من هم کمی شناخته شده ام با گفتن مشکلاتشان تسلی خاطر پیدا می کنند من هم در حد توانم کمک می کنم.

وی افزود: زندگی ام را مدیون پدر و مادرم و مردمی که مرا تحمل کردند هستم. برای مردم دست به سینه هستم و دستشان را می بوسم.

گفتنی است؛ برنامه «شب نشینی» از دوشنبه تا جمعه هر هفته ساعت ۲۳:۳۰ به وقت تهران و ۲۱ به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم می رود. محمد سلوکی برای مخاطبان فارسی زبان سراسر دنیا «شب نشینی» را اجرا می کند و تهیه کننده این برنامه نیز کاوه امیری جاوید است. اطلاعات بیشتر درباره «شب نشینی» و مهمان های برنامه هر روز در صفحه اینستاگرامی @shabnesini.irani بارگذاری می شود.