بنو، یک سیارک ناهموار و پرتاب کننده سنگ با قطر حدود یک سوم مایل است که به سمت ما حرکت میکند و در شهریور ماه سال ۲۱۳۵ در مسیر نزدیک شدن به زمین قرار دارد.
دانشمندان ناسا روز چهارشنبه ۱۱ آگوست گفتند: نگران نباشید. اگرچه بنو در نیمی از فاصله ماه قرار میگیرد، احتمال برخورد سیارک با زمین در قرن آینده و ایجاد ویرانی از نوع آرماگدون بسیار کم است.
این سیارک یکی از احتمال برخورد زمین است. معنی این برخورد برای آینده ما چیست؟
ناسا میگوید اندازهگیریهای جدید فوق دقیق نشان میدهد که سیارک بنو شانس بیشتری برای برخورد به سیاره ما در ۳۰۰ سال آینده دارد.
صدها میلیون سال است که شمع قلوه سنگی به نام بنو در انزوا نسبی به دور خورشید میچرخد. این سیارک با عرض یک سوم مایل در خط استوا، هیچ خطری فوری برای سیاره ما ندارد. اما صدها سال بعد، شانس کمی وجود دارد که بنو بتواند به زمین ضربه بزند.
مطالعات احتمال ۱ تا ۱۷۵۰ برخورد در آینده را در سه قرن آینده را نشان میدهند.
تقریبا خطرناکترین برخوردها توسط سیارک بنو در اواخر دهه ۲۱۰۰ و اوایل ۲۲۰۰ رخ میدهد و تنها احتمال این است که بعد از ظهر ۲۴ سپتامبر ۲۱۸۲ رخ دهد.
تیم تحقیقاتی ناسا به سرپرستی داوید فارنوکیا، مهندس ناوبری در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، با تعیین دقیق فاصله بنو از زمین تا حدود ۷ فوت در دهها بار بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰، به تخمین تجدید نظر شده خود دست یافت. این سطح از دقت مانند اندازهگیری فاصله است.
ایمی ماینزر، دانشمند سیارهای دانشگاه آریزونا، متخصص سیارکهای نزدیک به زمین که در این مطالعه شرکت نداشت، محاسبات "دستکش کاملا سفید" تیم را ستایش کرد. او می گوید: "این تیم اندازه گیری فوق العاده دقیقی را انجام داده است."
علیرغم احتمال ضربه کم، خطرات ناشی از بنو نباید نادیده گرفته شود. بیش از ۹۹.۹ درصد احتمال دارد که سیارک بنو در سه قرن آینده به زمین برخورد نکند.
با این وجود، برخورد با بنو از نظر منطقهای ویرانگر خواهد بود. این انرژی میتواند انرژی بیش از ۱.۱ میلیارد تن TNT ، تقریبا دو میلیون برابر انرژی انفجار ویرانگر بندر ویرانگر سال گذشته در بیروت، لبنان را شامل شود.
مشخص کردن یک سیارک
از زمان کشف بنو در سپتامبر ۱۹۹۹، اخترشناسان مدار این سیارک را با استفاده از تلسکوپهای زمینی، از جمله رصدخانه نمادین پورتوریکو با دقت ردیابی کردهاند. این داده ها به ستاره شناسان این امکان را داده است که موقعیت آینده بنو را به طور معقول در قرن آینده پیش بینی کنند.
بنو به عنوان یک "سیارک بالقوه خطرناک" طبقه بندی میشود، بدین معنی که عرض این جسم بیش از ۴۶۰ فوت (۱۴۰ متر) است و از لحاظ نظری میتواند در ۴.۶۵ میلیون مایل زمین قرار داشته باشد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ نشان داد که این سیارک تقریبا ۰.۰۳۷ درصد احتمال برخورد با زمین را بین ۲۱۷۵ تا ۲۱۹۹ دارد .
گرانش سیاره ما میتواند مدار سیارک را به اندازه ای تغییر دهد که بتواند آن را در مسیر برخورد آینده قرار دهد.
ماموریتهای آینده باید به اصلاح این برآوردها کمک کند. مأموریت نقشه بردار ناسا برای شیء نزدیک زمین (NEO) ، که قرار است در سال ۲۰۲۶ پرتاب شود، یک تلسکوپ فضایی مادون قرمز است که برای جستجوی امضای گرمای سیارک ها طراحی شده است که میتواند برای برآورد اندازه آنها استفاده شود. انتظار میرود این تلسکوپ صدها هزار سیارک دیگر را کشف کند و همچنین اطلاعات بهتری در مورد سیارکهای پیدا شده ارائه دهد.
زمین حداقل تا قرن آینده از شر برخورد سیاره آپوفیس در امان است. اما با کنار گذاشتن خطرات آن برای سیاره ما، بازدید از دنیاهایی مانندآپوفیس به دانشمندان چشم اندازها و سرزمینهای جدیدی را برای کاوش و حس وسیعتری از تاریخ منظومه شمسی میدهد.
بشریت بیش از یک قرن فرصت دارد تا خطر بنو را در زمین کنترل کند و در صورت لزوم این خطر را تغییر دهد. در حال حاضر، آژانسهای فضایی رویهها و فناوریهای مورد نیاز برای خنثی سازی تهدید یک سیارک را آزمایش میکنند. در سال ۲۰۲۲، فضاپیمای DART ناسا با هدف تغییر در مدار این قمر، به یک قمر با عرض ۵۶۰ پا به دور یک سیارک نزدیک زمین برخورد میکند.
در مورد اجسامی مانند بنو، که تقریبا ۲۰۰ سال قبل از هرگونه ضربه احتمالی کشف شد گزینههای زیادی برای دفع خطرات احتمالی وجود دارد.
دانشمندان خاطرنشان کردند که احتمال کمی وجود دارد که این سیارک از چیزی که به عنوان "سوراخ کلید گرانشی" معروف است عبور کند و بتواند آن را بعدا در قرن ۲۲ در مسیر زمین قرار دهد. سوراخ کلید گرانشی منطقه کوچکی در فضا است که جاذبه یک سیاره میتواند مسیر یک سیارک عبوری را تغییر داده و آن را در مسیری قرار دهد که در آینده با آن برخورد کند.
تبلیغات
ناسا در بیانیه ای اعلام کرد که اگرچه احتمال برخورد آن با زمین بسیار کم است، اما بنو یکی از دو خطرناک ترین سیارکهای شناخته شده در منظومه شمسی به همراه سیارک دیگری به نام DA ۱۹۵۰ است .
محققان اعلام کردند که مهمترین تهدید زمین برای اجرام فضایی، سیارکهای خطرناکی هستند که کشف نشده اند. با این حال، آنها گفتند که حدود ۶۰ درصد از موارد مشابه با بنو را شناسایی کرده اند.
نظر شما