سلام نو _ سرویس اجتماعی: این روزها جست و جوی کلمه مهاجرت در اینترنت افزایش پیدا کرده است. مهاجرت به معنای جابجایی افراد از کشور خود به کشور یا منطقه‌ای میزبان که بومی آن نیستند است. در مهاجرت عوامل اقتصادی، احساس نیاز به درآمد بیشتر، بهبود سطح زندگی و داشتن فرصت‌های شغلی و تحصیلی بهتر نقش دارد. کوچینگ نیز به معنای کمک به افراد است تا با شناخت بهترِ خود و شرایطِ موجود، چشم‌اندازی از وضعیتِ مطلوب داشته باشند و به سمت آن قدم بردارند و با خودارزیابی، ببینند آیا در مسیر خواسته ها و اهداف خود قدم برمی‌دارند یا نه؟
پرهام مهدیان کارشناس ارشد فلسفه و منطق و مربی زندگی در گفت‌وگو با سلامِ نو در رابطه با کوچینگ و مهاجرت، گفت: مهاجرت برای شخصی مفید است که ارزیابیِ درستی از زندگی شخصی خود داشته است، نیازها و ارزش‌های خود را می‌شناسد و با علم و آگاهی مقصد و چگونگی مهاجرت خود را انتخاب می‌کند. درآمدِ بیشتر، ارتباطات بیشتر، آب و هوا، دوری و نزدیکی، فرهنگِ خاص و امکانات می‌تواند معیارهای انتخاب مقصد باشد.
این کارشناسِ کوچینگ با اشاره به این‌که فرزندان زیر ۱۸ سال باید با خانواده مهاجرت کنند، ادامه داد: این‌که بسیاری از خانواده‌ها اعتقاد دارند باید هرطور که شده فرزندان خود را در ۱۵ سالگی یا کمتر مجبور به مهاجرت کنند، بسیار غلط است. طبیعتا این فرزندان دچار مشکل می‌شوند و توصیه می‌شود که این افراد با خانواده مهاجرت کنند.
وی افزود: سنین ۲۰ تا ۳۰ سال فرصت و سن مناسبی برای مهاجرت است، در مهاجرتِ سنین ۳۰ تا ۵۰ سال شرایط سخت‌تری وجود دارد و باید در رابطه با موقعیت شغلی خود دقت داشته باشند تا دچار مشکل نشوند و به سنین ۵۰ سال به بالا توصیه می‌شود که مهاجرت دائم نداشته باشند و هر ۶ ماه به کشور خود بازگردند. این توصیه کلی است و می‌تواند براساس شخصیت و موقعیت فرد، متفاوت باشد.
مهدیان با بیانِ این‌که در کنارِ ۳ چالشِ سخت زندگی که عبارتند از مرگ عزیزان، طلاق و بیماری‌های سخت، معمولا مهاجرت در جایگاه چهارم قرار دارد، اضافه کرد: این‌که فرد بتواند در مهاجرت ارتباطاتِ قوی داشته باشد و پیدا کردن شغل و حرفه مورد نظر دوتا از چالش‌های سختِ مهاجرت است که باید به مرور زمان و اندک اندک آنها را مدیریت و برطرف کرد. آگاهی و آمادگی از این مسائل و چالش‌ها قبل از مهاجرت بسیار مهم است و فرد باید سعی کند تا از مسیر بومی شروع کند یعنی ادامه تحصیل یا شروع کاری که بتواند به تدریج حرفه‌ای شود.
این کارشناس ارشد فلسفه و منطق در پاسخ به این پرسش که برای مهاجرت و لمس دنیای جدید چگونه خود را آماده کنیم، گفت: اولین نکته‌ی مهم برای مهاجرت روحیه‌ی انعطاف پذیر فرد است، این‌که بتواند خود را برای شرایط جدید آماده کند، خوش‌بین باشد، تاب‌آوریِ بالایی داشته باشد، فرصت‌ها را شناسایی کند و مهم تر از همه این‌که با برنامه و هدفمند رو به جلو حرکت کند. بحثِ تسلط بر زبان و ارتباطات یکی دیگر از نکاتِ مهمی است که فرد باید توجه ویژه‌ای به آن داشته باشد تا بتواند با زبانِ قوی ارتباطاتِ راحت‌تری داشته باشد.
پرهام مهدیان با بیانِ این‌که فرد باید برای مهاجرت تصمیم‌گیریِ قاطع داشته باشد، ادامه داد: این‌که فرد شغل خود را در کشورش حفظ کند و یک‌سره در رفت و آمد باشد اصلا توصیه نمی‌شود، بهتر است فرد بعد از بررسی دقیق و انتخاب مقصد نهایی، زندگی، روابط، کار و حرفه‌ی خود را در کشور مقصد به طور اساسی بنا کند.
وی افزود: فردِ مهاجر باید بداند که ۳ سال اول زندگی در کشورِ دیگر بسیار سخت است و نباید خستگی و سختی این راه او را پشیمان کند، اگر بعد از گذشت این مدت هیچ حرکتِ مثبت و صحیحی نداشت، سریعا به فکر کنسل کردن مهاجرت و بازگشت نباشد بلکه باید علت را پیدا و برطرف کند که می‌تواند در این زمینه از مشاور کمک بگیرد.
این مربی زندگی در پایان با اشاره به این‌که انسان ۵ نیاز اساسی دارد که عبارتند از نیاز به بقا، عشق و احساس ِتعلق، پیشرفت و شکوفایی، آزادی و تفریح، گفت: قبل از مهاجرت باید این ۵ نیاز اساسی ارزیابی و امتیازات آنها در نظر گرفته شود، بعد از مهاجرت هم با ارزیابیِ مجدد فرد متوجه می‌شود که به چه شکلی می‌تواند این نیازها را در کشور جدید برطرف کند.
نظر شما