زندگیِ زناشویی بدون دعوا معنایی ندارد!

سلام نو _ سرویس اجتماعی: ابتدا با فریاد شروع می‌شود، به مرور دعواها و جنگ روانی افزایش پیدا می‌کند و در نهایت با جمله‌ی: من دیگر نمی‌توانم، بیا جدا شویم!  پایان می‌یابد. به کرسی نشاندن حرف، لجبازی و این‌که زوجین فکر می‌کنند در یک میدان جنگ هستند که باید پیروز این میدان باشند فقط و فقط باعث می‌شود در زندگی مشترک دچار مشکل شوند و حتی آن را ویران سازند.

هستی چلبی، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه، در گفت‌وگو با سلامِ نو در رابطه با میزان آسیب پذیری و ضربه‌ی عاطفی زوجین پس از جدایی، گفت: در جدایی هم مرد و هم زن آسیب می‌بینند اما جنسِ این آسیب در خانم‌ها به صورت عاطفی و در مردان به صورت بیماری‌های جسمی بروز پیدا می‌کند. در کل مردان پس از جدایی آسیب پذیری و افسردگی بیشتری دارند که به صورت علائمی مانند کم غذایی، دردهای جسمانی، تپش قلب و حالت‌های افسردگی خود را نشان می‌دهد.

وی افزود: این جدایی برای زنان بسیار راحت‌تر است چرا که آنها روند جدایی را پیشتر در طلاق عاطفی تجربه کرده‌اند اما برای مردان این اتفاق به صورت آنی و با شدت بیشتری همراه است، طبیعتا مردان بهبودی سریع‌تری هم دارند اما خانم‌ها به دلیل فشار جامعه و سرزنش اطرافیان روندِ بهبودی طولانی‌تر و افسردگیِ مزمن را تجربه می‌کنند.

این استاد دانشگاه با بیان این‌که برقراری رابطه برای رشدِ شخصیتی افراد شکل می‌گیرد، اضافه کرد: اگر در یک رابطه‌ای آسیب‌های زیادی وجود داشته باشد و آن رابطه هیچ پیشرفتِ عقلی، جسمی، مالی، شخصیتی و ارتباطی برای زوجین نداشته باشد، ترمیمِ رابطه دیگر پاسخگو نیست و جدایی راه حل بهتری محسوب می‌شود.

چلبی با اشاره به این‌که عدم گفت‌وگوی سالم قبل یا بعد از ازدواج باعث بروز خشم در روابط زوجین می‌شود، ادامه داد: زمانی که دلخوری، ناراحتی‌ها و مشکلات روی هم انباشه شود و بازگو نشود، به مرور زمان افسار از دست خارج می‌شود و عصبانیت‌های شدید شکل می‌گیرد.

وی با بیانِ این‌که کودکان هرچیزی که مشاهده می‌کنند یاد می‌گیرند و همان را در بزرگسالیِ خود انجام می‌دهند، افزود: روابط والدین با یکدیگر باعث شکل‌گیریِ رفتارهای کودکان خود می‌شود، اگر این کودک در خانه با بی‌بند و باری یا رفتارهای مستبد رشد کنند، در آینده این رفتارها همراهِ افراد خواهد بود و نه تنها در رابطه‌ی عاطفی خود دچار مشکل می‌شوند که حتی در تحصیلات، شغل و ارتباط با دیگران هم شکست می‌خورند، در مقابل فرزندانی که در محیطی گرم و صمیمی و با امنیت بالا رشد می‌کنند در رابطه‌های خود شکست کم‌تری می‌خورند.

این روانشناسِ بالینی در پاسخ به این پرسش که چگونه می‌توان روابط و زندگی را ترمیم کرد، گفت: هدف نهایی از رابطه رسیدن به شکوفایی است، جایی که دو نفر در کنار یکدیگر به اندازه‌ای رشد کنند و نیازهای هم را برطرف کنند، شکوفایی و رشد به این معنا نیست که یک رابطه خالی از مشکلات و دعوا باشد بلکه به این معناست که این زوج توانستند مهارت‌های زندگی را بیاموزند. حل مسئله یکی از مهارت‌های زندگی است که در مواجهه با مشکلات باید آن را به‌کار برد.

هستی چلبی در پایان با اشاره به این‌که برای زندگی پایدارتر بهتر است مهارت‌های ۱۰ گانه زندگی را به افراد آموزش دهیم، گفت: نکته‌ی قابل ذکر به زوجین این است که زندگی عاری از مشکلات و دعوا یک باور اشتباه است و اصلا معنایی ندارد، حل این مشکلات است که یک رابطه‌ی موفق را شکل می‌دهد و سربلند بیرون آمدن از دل مشکلات، هنر خوب زندگی کردن است.