سلام نو – سرویس بین‌الملل: احتمالا اخبار مشکلات سوخت در اروپا را دیده‌اید به خصوص بحران سوخت در بریتانیا که بحران محبوب برخی رسانه‌های اصولگرا برای به سخره گرفتن توانمندی‌های این کشور برای مدیریت سوخت نیز هست. اگر بزرگ‌نمایی‌ها و نگاه طعنه‌زن رسانه‌های اصولگرا را کنار بگذاریم و به واقعیت بنگریم خواهیم دید که زمستان پیشِ رو می‌تواند زمستان سخت اروپا باشد.
البته شاید بهتر باشد از زمستان سخت‌تر نام برد، چون به لطف تغییرات اقلیمی زمستان پیشین نیز برای اروپا سخت بود و همان زمستان سرد باعث شد تا امروز مشکلات تامین سوخت در قاره سبز تشدید شود.
آن چنان که ایسنا گزارش کرده است معامله‌گران خبر دادند یک محموله زغال‌سنگ برای تحویل در ماه آینده در یک قطب اروپایی ۲۰۰ دلار در هر تن معامله شد که بالاترین قیمت از سال ۲۰۰۸ است. چند نیروگاه هفته گذشته وارد بازار شدند تا پیش از فرا رسیدن زمستان، خوراک خود را تامین کنند. این خبر به آن معنا است که گاز طبیعی به تنهایی نمی‌تواند باعث عبور مطلوب اروپا از یک زمستان سرد باشد.
این مسئله کار را برای سیاستمدارن اروپایی حسابی دشوار می‌کند چون آن‌ها از یک سو دنبال مبارزه با تغییرات اقلیمی و تغییر مثبت به نفع کره زمین بودند و از سوی دیگر حالا باید دنبال تامین سوخت ارزان و خشمگین نشدن رای دهندگان باشند. راضی کردن دو سوی این معادله و برقراری تعادل در آن چندان ساده نخواهد بود.
ریشه چنین بحرانی کجاست؟ یکی از عوامل موثر در بحران گازی اروپا عرضه گاز روسیه به قاره سبز است که یکی از جدی‌ترین عوامل افزایش قیمت سه برابری گاز در سال جاری است.
از طرف دیگر آن طور که بلومبرگ گزارش کرده است بهبود اقتصادهای دنیا از بحران کرونا تقاضای انرژی در سراسر جهان از آمریکا گرفته تا اروپا و آسیا را بالا برده است و حالا نگرانی در مورد تأمین انرژی و تورم افزایش یافته است. قیمت انرژی در اروپا آن‌قدر بالا رفته است که دو تولیدکننده کود شیمیایی اعلام کرده‌اند کارخانه‌های خود را تعطیل می‌کنند یا تولید خود را در منطقه کاهش می‌دهند.
در این وضعیت ایران چه در دست خواهد داشت؟ آیا مثل عکسی که اخیرا منتشر شده ایران به دنبال صادرات بنزین به اروپا خواهد بود؟ قطعا خیر. ایران استانداردهای لازم برای صادرات بنزین به اروپا را ندارد، اما می‌تواند نگاهی به معادلات گازی داشته باشد.
مدتی قبل اعلام شد که یک میدان گازی بسیار بزرگ در شمال ایران و در حاشیه دریای خزر کشف شده که حدود یک چهارم میدان «پارس جنوبی» گاز طبیعیِ قابل استحصال دارد. این میدان که ظاهرا «چالوس» نام گرفته به ایران این امکان را می‌دهد که توان تامین ۲۰ درصد از گاز اروپا را داشته باشد.
از طرف دیگر بحران گاز در اروپا بخشی از تمرکز کشورهای این قاره را متوجه خود می‌کند، در نتیجه فشار به ایران می‌تواند اولویت کمتری پیدا کند.
اگر ایران بتواند با یک بازی هوشمندانه به تامین کننده گازی اروپا تبدیل شود هم در شراکت و رقابت با روسیه دست پری خواهد داشت، هم اروپا را با خود گره زده و نیازمند می‌کند و تضمینی جدی برای برجام ایجاد می‌کند و هم می‌تواند یک جریان بسیار مثبت اقتصادی در کشور ایجاد کند.
اما ایران در این راه چند مانع جدی دارد. مانع اول این است که تیم دیپلماسی ایران تا اینجا چابکی از خود نشان نداده است، مانع دوم مشکلات عدم عضویت در اف‌ای‌تی‌اف است و مشکل سوم هم رقبای جدی ایران در پروژه صادرات گاز به اروپا.
جمهوری آذربایجان، روسیه، ترکیه، مصر و رژیم اشغالگر قدس روی این صادرات گاز ایران به اروپا حساس خواهند بود و به نظر می‌رسد روسیه برای این که اهرم خود روی اروپا از دست ندهد و ابزاری جدید برای رقابت به دست ایران نسپارد حاضر خواهد بود که دست به هر کاری بزند.
نظرات