دلیل حساسیت پوست سر و پوسته پوسته شدن آن چیست؟

به گزارش سلام نو به نقل از اقتصاد آنلاین؛ زخم‌ها یا گال‌های روی پوست سر اغلب بی‌ضرر بوده و خودبه‌خود برطرف می‌شوند. بااین‌حال، گاهی اوقات می‌توانند نشانه بیماری باشند که ممکن است نیاز به درمان داشته باشد، مانند پسوریازیس، درماتیت تماسی یا شپش سر.

پسوریازیس:

پسوریازیس شرایطی است که بدن خیلی سریع‌تر از حالت عادی سلول‌های پوست را جایگزین می‌کند که باعث ایجاد لکه‌های خشک، قرمز و پوسته‌پوسته در پوست می‌شود. این لکه‌ها تقریباً در هرجای بدن از جمله پوست سر ایجاد می‌شوند. افراد مبتلا به پسوریازیس پوست سر ممکن است دچار خارش و پوسته‌پوسته شدن شوند که شبیه شوره هستند.

خاراندن نواحی آسیب‌دیده می‌تواند باعث ایجاد زخم، خونریزی و ریزش موی موقت شود.

شامپوهای مخصوص، مخصوصاً آن‌هایی که حاوی ذغال سنگ هستند، ممکن است کمک‌کننده باشد. پزشکان همچنین می‌توانند داروهای خوراکی و موضعی را برای کمک به تسکین علائم و جلوگیری از بروز بیماری تجویز کنند.

برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس متوجه می‌شوند که برخی موارد باعث تحریک یا بدتر شدن علائم آن‌ها می‌شوند. شناسایی و اجتناب از این عوامل محرک که ممکن است شامل استرس یا غذاهای خاص باشد، می‌تواند کمک‌کننده باشد.

درماتیت تماسی:

درماتیت تماسی نوعی اگزما است که باعث خشکی، قرمزی و تاول پوست می‌شود. هنگامی رخ می‌دهد که یک ماده تحریک‌کننده با پوست فرد تماس مستقیم داشته باشد. هنگامی که درماتیت تماسی روی پوست سر ایجاد می‌شود، ماده تحریک‌کننده اغلب شامپو، محصول مو یا صابون است.

درماتیت تماسی معمولاً پس از شناسایی و اجتناب از عامل تحریک‌کننده، خودبه‌خود برطرف می‌شود. اگر بثورات بسیار دردناک یا خارش‌دار باشند، پزشک ممکن است شامپوی دارویی یا کورتیکواستروئید را برای تسکین علائم تجویز کند.

جراحت جزئی:

آسیب جزئی به پوست سر می‌تواند باعث بریدگی یا خراشیدگی شود. فرد معمولاً می‌تواند بریدگی‌ها و خراش‌های کوچک را در خانه درمان کند، اما اگر زخم بزرگ و دردناک باشد، ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد. اجتناب از مواد محرک، مانند شامپو و محصولات حالت دهنده، ممکن است به تسریع بهبودی کمک کند.

عفونت پوست سر:

آسیب به پوست سر می‌تواند عفونی شود و باعث ایجاد زخم دردناک، تاول و تورم شود.

علائم عفونت می‌توانند شامل موارد زیر باشد:

درد یا حساسیت در اطراف آسیب

رگه‌های قرمز ناشی از آسیب‌دیدگی

بهبودی آهسته

تب

برای اطمینان از بهبودی سریع و کاهش خطر عوارض، مراجعه به پزشک برای مشکوک به عفونت مهم است. اکثر عفونت‌های باکتریایی به آنتی‌بیوتیک‌ها به‌خوبی پاسخ می‌دهند.

بی‌حسی:

ایمپتیگو یک عفونت باکتریایی پوست است که باعث ایجاد تاول و زخم می‌شود. زخم‌ها ممکن است خارش داشته باشند و معمولاً در صورت و دهان ظاهر می‌شوند، اما گاهی اوقات در پوست سر یا خط مو ایجاد می‌شوند.

Impetigo می‌تواند پس از ورود باکتری‌های استافیلوکوک یا استرپتوکوک در بریدگی یا زخم ایجاد شود. این عفونت بسیار مسری است و در کودکان خردسال شایع است. اگرچه ممکن است لکه‌های خفیف خودبه‌خود برطرف شوند، اما درمان سریع هنوز حیاتی است.

پزشک می‌تواند آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی را برای کمک به شما تجویز کند که باعث:

جلوگیری از بدتر شدن عفونت

کاهش خطر انتقال عفونت به دیگران

کاهش عوارض

فولیکولیت:

فولیکولیت، عفونت فولیکول‌های مو است که می‌تواند باعث ایجاد جوش مانند آکنه یا زخم‌های پوسته‌پوسته شود. این حالت پس از برداشتن موها، به‌ویژه با اصلاح، شایع است. فولیکولیت خفیف اغلب خودبه‌خود برطرف می‌شود، اما بهتر است تا زمانی که علائم برطرف نشوند از اصلاح سر خودداری کنید. اگر فولیکولیت دردناک باشد یا بدتر شود، پزشک ممکن است درمان آنتی‌بیوتیکی را تجویز کند. برای افرادی که سرخود را اصلاح می‌کنند، موارد زیر ممکن است به جلوگیری از فولیکولیت در پوست سر کمک کند:

لایه‌برداری پوست سر قبل از اصلاح

مرطوب کردن پوست و استفاده از کرم یا ژل قبل از اصلاح

همیشه از تیغ تمیز و تیز استفاده کنید

استفاده از درمان پس از اصلاح

آکنه:

آکنه یک بیماری پوستی است که می‌تواند باعث ایجاد جوش و ضایعات دیگر در نواحی بدن که فولیکول‌های مو از جمله پوست سر وجود دارند، شود.

آکنه معمولاً زمانی رخ می‌دهد که فولیکول‌های مو با روغن، سلول‌های مرده پوست و باکتری‌ها مسدود می‌شوند، بنابراین افرادی که موهای چرب دارند ممکن است بیشتر در معرض آکنه در پوست سر قرار بگیرند.

آکنه پوست سر اغلب خودبه‌خود برطرف می‌شود، اما موارد شدید ممکن است روی رشد موها تأثیر بگذارد یا باعث درد شود. افراد باید از برداشتن یا خاراندن جوش‌ها خودداری کنند زیرا این عمل می‌تواند علائم را بدتر کند یا منجر به ایجاد جوش‌های بیشتر شود.

یک فرد می‌تواند آکنه پوست سر را در خانه با شامپوهای دارویی و شستشوی منظم موها درمان کند. برای آکنه شدید یا مداوم، پزشک ممکن است داروهای آکنه یا آنتی‌بیوتیک تجویز کند.

شپش سر:

شپش سر حشرات کوچکی هستند، کوچک‌تر از یک دانه برنج که در موی انسان زندگی می‌کنند. آن‌ها تخم‌های خود را در نزدیکی ساقه مو می‌گذارند و با تغذیه از مقدار کمی خون از پوست، سرزنده می‌مانند. باگذشت زمان، این تخم‌ها تخم می‌زنند و آلودگی‌های بزرگ‌تر و بزرگ‌تری ایجاد می‌کنند.

شپش سر بسیار مسری است، به‌ویژه در بین کودکانی که با یکدیگر در تماس نزدیک هستند یا از برس و محصولات مراقبت از مو مشترک استفاده می‌کنند. شپش سر می‌تواند باعث خارش شدید شود.

خاراندن پوست سر می‌تواند باعث ایجاد زخم شود که خارش را بدتر می‌کند. ممکن است این زخم‌ها عفونی شوند که ممکن است نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی داشته باشند. افراد می‌توانند شپش سر را در خانه با شامپوهای دارویی و با استفاده از شانه‌های مخصوص برای ازبین‌بردن شپش و برداشتن تخم‌مرغ ازروی مو درمان کنند.

برای ازبین‌بردن کامل آلودگی شپش سر ممکن است چندین درمان نیاز باشد. برای موفقیت بیشتر، بهتر است دستورالعمل‌های همراه محصولات شپش سر را با دقت دنبال کنید.

درماتیت سبورئیک:

درماتیت سبورئیک یک بیماری شایع است که باعث قرمزی، خارش و پوسته‌پوسته شدن پوست می‌شود. این بثورات اغلب بر روی پوست سر یا نزدیک خط مو ایجاد می‌شوند. درماتیت سبورئیک می‌تواند چرب یا پوسته‌پوسته به نظر برسد و در موارد شدید باعث ایجاد برجستگی در اطراف خط مو می‌شود.

خاراندن بثورات می‌تواند باعث صدمه به پوست سر شود. نوزادان اغلب دچار نوعی درماتیت سبورئیک به نام کلاه گهواره‌ای می‌شوند. کلاه گهواره‌ای معمولاً خودبه‌خود در دومین تولد کودک برطرف می‌شود.

مرطوب کردن پوست سر نوزاد و ماساژ ملایم ناحیه آسیب‌دیده ممکن است به تسکین علائم کمک کند. در بزرگسالان مبتلا به درماتیت سبورئیک، استرس یا عوامل محرک دیگر ممکن است باعث بروز مجدد علائم شوند. شناسایی و مدیریت این محرک‌ها می‌تواند به جلوگیری از شعله‌ور شدن کمک کند.

استفاده از شامپوهای ضد قارچ و کرم‌های استروئیدی موضعی نیز ممکن است مفید باشند. اگر درماتیت سبورئیک به دلیل خاراندن مکرر عفونی شود، ممکن است پزشک آنتی‌بیوتیک تجویز کند.

کیست:

کیست‌ها کیسه‌های پر از مایع هستند که می‌توانند درست در زیرپوست ایجاد شوند. اندازه آن‌ها می‌تواند متفاوت باشد و ممکن است احساس درد یا حساسیت داشته باشند. کیست‌هایی که روی پوست سر ایجاد می‌شوند معمولاً کیست‌های سه‌تایی هستند. وقتی کیست رشد می‌کند، ممکن است منفجر شود و باعث زخم و گال شود.

لمس مکرر یا تلاش برای ایجاد کیست می‌تواند به پوست آسیب برساند که همچنین می‌تواند منجر به زخم و همچنین عفونت شود. کیست‌ها اغلب پس از آسیب به پوست ایجاد می‌شوند و همچنین می‌توانند زمانی رخ دهند که روغن، فولیکول مو را مسدود می‌کند. کیست‌هایی که می‌ترکند تمایل به پرشدن مجدد و بازگشت دارند.

درمان آن‌ها در خانه با کمپرس گرم ممکن است به تخلیه سریع‌تر کیست کمک کند. اگر کیستی مشکلاتی ایجاد می‌کند، پزشک می‌تواند آن را برطرف کند. در صورت عفونت کیست، فرد نیز باید به پزشک مراجعه کند. ممکن است برای درمان کیست آلوده آنتی‌بیوتیک لازم باشد.

نکات پیشگیری:

بسیاری از علل زخم و گال روی پوست سر مانند پسوریازیس مسری نیستند و درحالی‌که داروها و شیوه زندگی می‌توانند به کنترل علائم بیماری‌های پوستی، از جمله پسوریازیس و درماتیت سبورئیک کمک کنند، نمی‌توانند به طور کامل از آن‌ها جلوگیری کنند. برخی دیگر از علل زخم پوست سر قابل پیشگیری هستند.

چند استراتژی عبارتند از:

وادار کردن کودکان به اینکه به طور مرتب دستان خود را بشویند و از تماس نزدیک با کودکانی که عفونت دارند خودداری کنند

شستن مرتب موها برای جلوگیری از آکنه و کاهش خطر عفونت پوست سر پس از آسیب

اجتناب از لمس بیش از حد یا خاراندن پوست سر

استفاده از شامپویی که باعث تحریک یا خشک‌شدن پوست سر نشود

مراجعه به پزشک برای مشکلات پوست سر که خودبه‌خود برطرف نمی‌شوند

زمان مراجعه به پزشک

زخم‌ها و زخم‌های پوست سر اغلب بی‌ضرر هستند و بدون درمان خودبه‌خود برطرف می‌شوند. بااین‌حال، اگر زخم‌ها یا زخم‌ها در افراد زیر باشد، افراد باید با پزشک مشورت کنند:

بسیار دردناک یا خارش‌دار هستند

پس از چند روز پاک‌سازی را شروع نکنید

دوباره تکرار شوند یا بدتر شوند

روی سر کودک خردسال هستند

افراد همچنین باید دراسرع‌وقت با یک متخصص پزشکی صحبت کنند، اگر:

تب ایجاد می‌شود

پوست سر متورم می‌شود

علائم عفونت وجود دارد، مانند رگه‌های قرمز که از زخم‌ها بیرون می‌آیند

فرد مبتلا به زخم، تحت دیالیز است یا تحت درمان سرطان قرار می‌گیرد

چکیده مطالب:

دلایل زیادی برای ایجاد زخم یا گال در پوست سر وجود دارد. درحالی‌که بسیاری از ضایعات در پوست سر بی‌ضرر هستند، برخی از آن‌ها می‌توانند نشانه یک بیماری زمینه‌ای باشند. برای زخم‌ها و گال‌هایی که خودبه‌خود برطرف نمی‌شوند، مجدداً ظاهر می‌شوند یا بسیار دردناک یا خارش‌دار هستند، به پزشک مراجعه کنید. اگر مشکوک به عفونت گال و زخم‌ها هستید، باید سریعاً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.