MS ، که با نام مالتپیل اسکلروزیس نیز معروف می‌باشد، بیماری است که بر سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) تأثیر می‌گذارد. ام اس زمانی رخ میدهد که سیستم ایمنی به رشته‌های عصبی و غلاف میلین (ماده ای چرب که رشته‌های عصبی سالم را احاطه یا عایق می‌کند) حمله کند. میلین را می‌توان به عایق روی سیم‌های الکتریکی تشبیه کرد. زمانیکه میلین آسیب می‌بیند، پیغام صادره در طول آن عصب متوقف شده و یا به کندی منتقل می‌شود. بعضی از افراد علائم خفیفی مانند تاری دید، بی حسی و گزگز در اندام‌ها دارند. در موارد شدید، فرد ممکن است فلج شدن، از دست دادن بینایی و مشکلات حرکتی را تجربه کند. ام اس به عوامل مختلفی از جمله وراثت، سن، جنسیت، عوامل جغرافیایی یا داشتن بیماری زمینه‌ای بستگی دارد. به عنوان مثال ریسک ابتلا به ام اس در افرادی که بیماری‌هایی مانند تیروئید، دیابت نوع ۱ و بیماری روده تحریک پذیر دارند بیشتر است.
انواع بیماری MS
۱) CIS
علائمی شبیه به بیماری ام اس دارد با این تفاوت که در CIS فرد در یک دوره زمانی خاص یکی از علائم MS را دارد. این علائم حداقل تا ۲۴ ساعت ادامه دارند، اما در بیماری MS مجموعه‌ای از علائم وجود دارند که به طور مادام العمر همراه شخص باقی می‌مانند. این بیماری به دلیل التهاب و آسیب به غلاف میلین سلول‌های عصبی ایجاد می‌شود. از علائم آن به التهاب در نخاع، درد در بازو یا پاها و همچنین نوریت بینایی می‌توان اشاره کرد. در نوریت بینایی، عصب بینایی که رابط بین چشم و مغز است، ملتهب شده و برای مدتی موجب ضعف در بینایی افراد می‌شود. برای تشخیص آن پزشک رفلکس‌ها، نحوه حرکت، بینایی و سایر حواس بیمار را بررسی می‌کند، همچنین ممکن است مایع اطراف نخاع فرد جمع‌آوری شده و مورد آزمایش قرار گیرد.
۲) RRMS
این شایع‌ترین نوع بیماری ام‌اس است که معمولا از ۳۰ سالگی و به دنبال دو یا چند حمله عصبی ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به این نوع ام اس دارای حملات حاد و پیش‌بینی نشده‌ای از جمله سوزن سوزن شدن ضعف و خستگی زیاد و تکرر ادراری هستند.
۳) PPMS
این یک نوع نادر بیماری ام اس است که در حدود ۴۰ سالگی ایجاد می‌شود. التهابات در آن نسبت به RRMS کمتر است. مبتلایان به این بیماری علائمی چون مشکل در کنترل مثانه و روده، دوبینی، مشکلات شناختی دارند و گاهی نیز در راه رفتن دچار مشکل می‌شوند.
۴)SPMS
علائم بیماری در بیماران مبتلا SPMS با گذشت زمان بدتر می‌شود. این نوع معمولا در افرادی رخ میدهد که در ابتدا به RRMS مبتلا هستند.
سخن پایانی
در حال حاضر درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد، اما با مصرف داروها و ورزش کردن می‌توان آن را کنترل کرد و به بهبود عملکرد و کیفیت زندگی بیمار پرداخت. به عنوان مثال پیلاتس یک نمونه ورزش ذهن و بدن است که در دهه ۱۹۲۰ به عنوان یک روش درمانی مورد استفاده قرار گرفت. امروزه نیز پیلاتس به عنوان یک ورزش محبوب و توانبخشی ام اس مورد توجه قرار دارد.
نظر شما