سفر به صحرا سفری به درون خود

توصیف احساس نزدیک شدن به یک بیابان برای کسی که قبلا آن را ندیده است، دشوار است.  شما می‌توانید آنچه را که می‌بینید توصیف کنید. خشک شدن چشم انداز، قهوه‌ای شدن زمین و ناپدید شدن آرام درختان و درختچه‌ها و نشانه‌های حیات. قبل از این، ناگهان تپه‌ها ظاهر می‌شوند. دریایی از امواج طلایی که به نظر می‌رسد آغاز و پایانی ندارد. شما می‌توانید تصاویر را نشان دهید و کلمات بنویسید اما به تصویر کشیدن احساس آن سخت‌تر است. شاید این یکی از آن چیزهایی باشد، مانند دیدن اقیانوس برای اولین بار، که باید خودتان آن را تجربه کنید.

 گوبی مغولستان، ثار هند، صحرای غربی مصر. همه قدرتمند، متروک و با ابهت هستند. اولین نگاه به بیابان در میدلت بود. شهری که از نظر استراتژیک بین صحرا و کوه‌های اطلس قرار دارد. پس از روزها حضور در شهرهای امپراتوری مراکش، فرار از مدینه‌های شلوغ و ورود به دنیایی مملو از باغ‌های زیتون و آسمان صاف احساس شگفت انگیزی است. بعدازظهر در دهکده‌ای محلی پر از بچه‌های خجالتی و خانواده‌های بربرشان قدم می‌زنید.

کصبای قدیمی، یک قلعه شنی بزرگ و در عین حال فرسوده در انتهای روستا قرار دارند. در عوض، خانواده‌ها خانه‌های خود را در میان مزارع سبز و رودخانه‌ای کوچک بازسازی کرده‌اند.

پس از صرف صبحانه سنتی در پنکیک، با خوردن پنیرهای محلی، عسل و البته یک قوری چای نعنای شیرین، حرکت به سمت تپه‌های شنی را آغاز کنید. اولین ایستگاه یک مغازه چای فروشی برهوت کنار جاده است.  جایی که کودکان در جاده غبارآلود روستای خود ژست می‌گیرند و ماشین‌ها جلوتر می‌روند و در دیواره سنگی ناپدید می‌شوند که در نهایت به کوه‌های اطلس تبدیل می‌شود. در این زمان از سال، گرما قابل کنترل است، اما آسمان آبی روشن ثابت است که بی پایان بالای جاده به نظر می‌رسد.

در واقع، بیابان محل کنترل است و هیچ نمونه‌ای از آن بیشتر از اینجا در بزرگترین صحرای جهان وجود ندارد. محل تنهایی و گرمای شدید. با این حال، محل موسیقی، داستان‌ها، فرهنگ‌ها و سنت‌ها نیز هست. در حالی که یک سفر کوتاه ممکن است مناظر گسترده و آسمان‌ بزرگ را نشان دهد، این افراد هستند که این مکان را به خانه می‌رسانند که تنها کسانی هستند که می توانند صحرا را درک کنند.

به اردوگاه که می‌رسید یک گروه از چادرهایی که در اطراف فضاهای جمعی قرار دارند وجود دارد. در آنجا از شما با چای پذیرایی می‌کنند. در غروب خورشید ستاره‌ها بیرون می‌آیند و پس از صرف شام، موسیقی در کنار یک آتش گرم و دراز کشیدن زیر یک پتوی نرم و دیدن ستاره‌های چشمک زن شما را به خواب فرو می‌برد. اما در اواسط شب با سکوت بی‌نظیر بیدار خواهید شد.

عشایر که می‌دانند که هر یک از ستاره‌ها در راه شیری چیست؟ افرادی که می‌دانند کدام راه را برای دعا در طلوع آفتاب و راهی برای راه رفتن شترها به تمدن و سیگنال تلفن انتخاب کنند. این برخورد کوتاه ما با این افراد بود که ساحرا را خیلی بیشتر از هر صحرای که قبلا دیده بود، ساخته بود. در حال حاضر، من می‌توانم تلاش کنم که این احساس را از طریق عکس‌ها و ملودی تحسین کنم.