به گزارش سلام نو مطالعه فسیلهای کلمبیا نشان میدهد که صدفهای ماقبل تاریخ با دیدی بسیار تیز طعمه را شکار میکردند.
Callichimaera perplexa، خرچنگ ۹۵ میلیون ساله با چشمان بزرگ، احتمالا یک شکارچی آزادانه شنا بوده است.
خرچنگهای مدرن و بالغ به دلیل توانایی شنا یا بینایی خود مشهور نیستند. آنها در کف دریاهای ساکت میچرخند و به سختی به چشمهای ریز خود متکی هستند.
اما ۹۵ میلیون سال پیش، یک خرچنگ غیرمعمول با زیبایی غیرمعمولی در اطراف آبهای استوایی کلمبیای کنونی چرخید. کمی شبیه عنکبوت بود، با پاهای صاف و پارو مانند و بدنی خزدار که همچنین مجموعهای از چشمان بزرگ داشت.
در مطالعهای که ماه گذشته منتشر شد، گروهی از دیرینهشناسان نشان دادند که این چشمها به این نوع خرچنگ بینایی فوقالعاده واضح و سبک زندگی احتمالی به عنوان یک شکارچی شنای آزاد میدهد.
این گونه در ابتدا در سال ۲۰۰۵ توسط خاویر لوک، دیرینه شناس از کلمبیا و اکنون محقق دانشگاه هاروارد کشف شد. سپس در مقطع کارشناسی مشغول کاوش در صخرههای غنی از فسیل دپارتمان بویاکای کلمبیا بود که استانهای این کشور شناخته میشوند، که به طور تصادفی به رخنمونی پر از بندپایان فسیلی با جزئیات دقیق برخورد کرد.
دکتر لوک گفت: خرچنگهای زنده معمولا دارای چشمهای مرکب ریز هستند که در انتهای یک ساقه قرار دارند و توسط یک مدار محافظ پوشیده شدهاند. چشمان مرکب کالیچیمارا بزرگ و بدون ساقه یا مدار بودند.
خرچنگها مراحل رشد متعددی را پشت سر میگذارند و زندگی را به عنوان موجودات ریز و نسبتا شبیه میگو آغاز میکنند، قبل از اینکه در آخرین شکلهای زرهی خود مستقر شوند. در آخرین مرحله لاروی، مگالوپا، خرچنگهای جوان شکارچیان آزاد شنا هستند که چشمان نسبتا بزرگی دارند.
"خاویر میخواست نگاه عمیقتری به این حیوان داشته باشد، زیرا آناتومی آن بسیار عجیب است."
خانم جنکینز و دکتر لوک برای اینکه بفهمند کالیچیمارا چگونه از چشمهای خود استفاده میکند، از تعداد زیادی نمونههای آن برای کنار هم قرار دادن یک توالی رشد استفاده کردند. آنها این را با ۱۴ گونه زنده از تمام خانواده خرچنگ مقایسه کردند. آنها از اینکه متوجه شدند بر خلاف سایر گونههای خرچنگ، این گونه چشمان درشت خود را تا بزرگسالی حفظ کرده شگفت زده شدند.
در واقع، محاسبات آنها نشان داد که چشمهای مرکب Callichimaera سریعتر از چشمهای خرچنگهای مدرنی که تیم نمونهبرداری کردند، رشد میکند. در اندازه نهایی، چشمان آنها حدود ۱۶ درصد از بدنشان را اشغال میکرد، معادل فردی که با چشمانی به اندازه توپ فوتبال راه میرفت.
خانم جنکینز گفت: حیواناتی که چشمهای مرکب دارند، اساسا یک نمای پیکسلی از جهان دارند و هر وجه چشم یک پیکسل جداگانه ارائه میکند. هرچه تعداد پیکسلها بیشتر باشد، دید واضحتر است.
آنها کشش بزرگی در آب دارند و آسیب پذیر هستند. بنابراین هر ایرادی که برای چنین چشمهای بزرگی وجود دارد، در مقایسه با مزیتهای آن ناچیز به شمار میرود.
دکتر لوک گفت: هنگامی که با دست و پا و بدن ساده ترکیب می شود، این چشمان قدرتمند و سریع رشد میکنند که نشان میدهد کالیچیمارای بالغ موجودات کوچکتر را شکار میکند و آنها این کار را با حفظ شکل لارو شکارچی خود تا بزرگسالی انجام دادند، به جای اینکه تبدیل نهایی را به شکل صاف و بریده بریده مورد علاقه سایر خرچنگها انجام دهند.
کالیچیمارا همچنین جوانترین بندپای فسیلی شناخته شده با هر دو چشم و بافت عصبی حفظ شده است. بیشتر بندپایان با مغز فسیل شده از مکانهایی می آیند که نیم میلیارد سال قدمت دارند.
دکتر لوک گفت: "شکاف بزرگی در رکوردهای فسیلی وجود دارد، زیرا ما فسیلهای کافی را جمعآوری نمیکنیم یا کار میدانی زیادی در مناطق استوایی انجام نمیدهیم". معمولا این مکانها پوشیده از پوشش گیاهی هستند و صخرهها خیلی سریع از بین میروند. یافتن چنین حفاظتهای بدیع در آنجا راههای جدیدی را برای مطالعه فسیلهایی با چشمانی تازه باز میکند.
نظر شما