اینجا در ۴۰- ۳۰ کیلومتری تهران، روستانشینان وحشت‌زده‌اند. آنها از دیدن زخم‌هایشان که یادگار نیش پشه‌ها در روزهای پایانی تابستان است و هر روز بزرگ‌تر و عمیق‌تر و متعفن‌تر می‌شود، هراس دارند. زخم‌ها به اندازه یک کف دست روی دست و ساق پاها و صورت‌هایشان را خورده و پر از خونریزی و تاول‌های عجیب است و برای هیچ‌کس باورپذیر نیست تمام اینها کار یک پشه چند میلی‌متری است. روستاییان می‌گویند مدتی است که زخم‌ها پیدا شده اما هر جا که می‌رفتند هیچ‌کس تشخیص نمی‌داد که این زخم‌ها از چیست. پزشکان درمانگاه‌ها آمپول و چرک خشک‌کن تجویز می‌کردند اما زخم‌ها سرجایشان می‌ماندند و تکان نمی‌خوردند.
یک نیش ساده، یک زخم بزرگ و متعفن با تاول‌های ترسناک؛ این حکایت ساکنان روستاهای حصارگلی و قلعه‌بلند ورامین است؛ آدم‌هایی که ۳ماه پیش، پشه‌ای نیش‌شان زده و حالا با دست و پاهای ورم کرده از یک التهاب عمیق و زخم‌هایی که جانشان را می‌خورد، در صف مراکز بهداشت محمدآباد و ورامین ایستاده‌اند تا درمان شوند؛ برای سالک.
کد خبرنگار: ۱۳
۰دیدگاه شما
نظر شما