به گزارش سلام نو به نقل از رکنا، با حاکمیت طالبان در افعانستان موجی از مهاجرت به سمت کشور های همسایه صورت گرفت. یکی از دسته افرادی که مهاجرت کردند افرادی مانند ؛ قضات، اساتید دانشگاه ، یعنی افرادی که یا مقامی داشته و یا توان مالی خوبی برای مهاجرت داشتند. قشر دوم نیز افرادی بودند که توان مالی ضعیفی داشته، مانند کارمندان جزء و کارگران ساده و حتی بیکاران و ....
طبق گفته خود مهاجرین افغان حدود ۶۰ درصد جمعیت افغانستان به کشور های همسایه خود پناه بردند. از این رو موج زیادی از این مهاجرین هم به ایران وارد شدند. افرادی که توان مالی مناسبی داشتند اکثرا وارد شهر های بزرگ مانند مشهد و تهران شدند و توانستند با میزان اندوخته ای که داشتند برای خود خانه و امکانات زندگی فراهم آورند. برخی از آنها نیز به صورت موقت مقیم ایران هستند تا بتوانند در اسرع وقت ویزا گرفته و به کشور های اروپایی مهاجرت کنند. این دسته از افرادی که مهاجرت کردند بر خلاف افرادی که جز قشر ضعیف محسوب می شدند ، آسیبی نه به خود و نه به کشوری که به آنجا مهاجرت کرده اند وارد می کنند.
در حال حاضر، شرایط افغانستان در فروپاشی اقتصادی قرار دارد، ویرانی اقتصادی به مرزی رسیده است که طالبان حتی قادر به پرداخت حقوق کارمندها نیست و فقر مطلق افغانستان را فرا گرفته و افراد گشنه و تشنه از افغانستان فرار کرده به عده زیادی به مرز ایران وارد شده اند . برخی از این افراد که وضعیت مالی خوبی هم ندارند وارد ایران شده اند.
حال دیده می شود که زنان و کودکان افغان برای تامین معاش زندگی خود مجبور اند در پسماند کار کنند. این صحنه های تلخ این روز ها در تهران و شهر های بزرگ قابل مشاهده است.
طالبان یعنی کسی که فریاد دینداری سر می دهد، زنان و کودکان خود را به کشور های دیگر فراری داده ، که این با هیچ کدام از اصول دینداری سنخیت ندارد. از سوی دیگر کشور هایی مانند ایران که مهاجر پذیر بودند، به اندازه ای که مهاجرت داشتند از سازمان ملل کمک نمی گیرند و ادامه این شرایط در افغانستان و ویرانی اقتصادی که در آنجا وجود دارد و موج بیشتری مهاجر وارد ایران می کند و آسیب هایی همچون؛ افزایش حاشیه نشینی ، کارتن خوابی و جرایم را رقم می زند که باید برای ای موارد برنامه ریزی و ساماندهی صورت بگیرد تا هم آنها بهتر زندگی کنند و هم ما زندگی سالمی داشته باشیم.
خبرنگار اجتماعی رکنا، با یکی از زنان افغان که زباله گردی می کند ، صحبت می کند ، او می گوید: ما ۶ ماه است از افغانستان آمده ایم، وضعیت مالی مان خوب نیست، پدر و شوهرمان در وضعیتی که بتوانند کار کنند قرار ندارند و مجبورا در ایران آشغال جمع می کنیم. همسرم در جنگ با طالبان یک پا و دست ندارد.
وی ادامه داد: بعد از آمدن طالبان کشور را ترک کردیم، قبل از اینکه طالبان بیاید من و شوهر در کشورمان کار می کردیم و زندگی خوبی هم داشتیم. من در منزل کار می کردم و شوهرم هم سبزی فروشی داشت. اما الان با داشتن ۶ بچه فقط خودمان در ایران کار می کنم و مشغول جمع آوری زباله هستم.
این زن زباله گرد افغانی گفت: روزانه ۴ تا ۵ گونی آشغال جمع می کینم که ۱۰۰ تا ۳۰۰ تومان درآمد دارد.
نظر شما