جواهرده روستایی که تنها چهار ماه می‌توان در آن زندگی کرد

به گزارش سلام نو به نقل از ویزیت ایران، جواهر ده، روستایی در ارتفاعات استان مازندران است که تنها ۲۷ کیلومتر از رامسر فاصله دارد. در ماه‎های سرد سال روستا تقریباً خالی از سکنه است اما با آغاز بهار، علاوه بر جمعیت ساکن در این روستا، گردشگران بسیاری نیز به دیدن آن می‎روند.

به نظر می‎رسد نام این روستا «جئورده» بوده باشد که در گویش محلی به معنی ده یا روستای بالادست است. این نام بعدها به جواهر ده تغییر کرد.

روستای جواهر ده از ۱۲ محله تشکیل شده است. «جولاخیل» بزرگ‌ترین محله ده و بعد از آن «اوشیان سر»، «سید محله»، «برشی محله»، «آموسی خیل»، «صیقل محله»، «چاک دشت»، «سراب یا کربلا بنه»، «رمک محله»، «تنگدره»، «فتوک محله»، «کهنه تنگدره» و «شل محله» از دیگر بخش‌های آن به‌شمار می‌روند.

اهالی جواهر ده به کار دامداری، کشاورزی و باغداری اشتغال دارند. همچنین تولید صنایع دستی از جمله نمدمالی، سفال، آهنگری و مسگری نیز در روستا رواج دارد. انواع ترشی‎های خانگی، دست‎بافته‎های بانوان و همچنین نان محلی از جمله سوغات این روستا به شمار می‎روند.

گفتنی است مردم روستا هنوز به آیین‎های کهن پایبند هستند و مراسمی سنتی و بومی از جمله گِلکار و تیرماه سیزده شو در آن برگزار می‎شود. همچنین گاهشماری اهالی منطقه نیز بر مبنای تقویم گالشی انجام می‎شود.

در روستای جواهر ده و اطراف آن، چشمه‎های آب متعددی وجود دارد که آب آشامیدنی روستا را تأمین می‎کنند. از جمله این چشمه‎ها می‎توان از «سلیمان»، «برشی» و «کوه کین» نام برد.

تنها راه ارتباطی جواهرده به رامسر منتهی می‌شود و از راه کوهستان با قزوین نیز مرتبط است و برخی از کوهنوردان با گذر از البرز خود را به این روستا می‎رسانند.

در دور و اطراف جواهر ده آبشارهای دائمی و فصلی جاری است. همچنین پارک جنگلی صفارود در کیلومتر ۹ جاده جواهر ده قرار دارد.

علاوه بر جاذبه‎ها و چشم‎اندازهای طبیعی روستا، می‎توان از مسجد آدینه جواهر ده به عنوان یک اثر تاریخی نام برد. این مسجد که در ابتدا معبد و آتشکده‎ای برای ادیان پیش از اسلام از جمله زرتشتیان و مهرپرستان بود، به محلی برای پرستش الهه میترا اختصاص داشت. بنای مسجد هم در مکان همان آتشکده و با معماری از گل و چوب و بدون ستون به شیوه معماری قدیم خطه شمال در این مکان ایجاد شد.