به گزارش سلام نو به نقل از ویزیت ایران، تنگه رازیانه مساحتی حدود ۳۰ هکتار را در بر دارد و طول مسیر مارپیچ آن به ۳ کیلومتر و عرض حداکثر ۵ متر میرسد. این تنگه در دامنه ارتفاعات «کبیرکوه» قرار دارد.
علاوه بر چشماندازهای طبیعی و منحصربهفرد، تنگه رازیانه دارای یک راه باستانی هم هست که از کوهپایه‌ها عبور کرده و سپس با گذر از تنگ رازیانه، به روستای «گنجه» و سپس به روستای «پاکل گراب» و منطقه «چنارباشی» میرسد. به سبب وجود همین راه تاریخی، آثار باستانی پرشماری از این منطقه به دست آمده است.
دلیل شکل‌گیری این تنگه در ابتدا به علت وقوع زمین لرزه و شکستگی لایه‌های ضخیم آهک بوده که سبب به وجود آمدن این شکاف عمیق در دل زمین شده است. اما این تنها برای ایجاد چنین پدیدهای کافی نبود. بلکه عوامل دیگری از جمله فرسایش، اختلاف ارتفاع و به واسطه آن وجود شیبهای تند و درنهایت وضعیت پستی و بلندی زمین، همه باهم موجب شکل‌گیری چنین تنگهای بر روی سطح زمین شده است.
جنس دیوارههای تنگه رازیانه، آهک با ترکیبات کربنات کلسیم است. در شکاف تنگه، که عرض آن در بعضی قسمتها به یک متر هم میرسد، آب باریکهای جریان دارد که در مقابل دیواره بلند ۱۵ تا سی متری تنگه، ناچیز است. آب داخل تنگه از سرچشمههای «سراب گرو» جریان مییابد و با اینکه در فصل تابستان بسیار کم است، اما در زمستان و بهار پرآب و جاری است.
تنگه رازیانه به واسطه اقلیم منحصربهفرد و آب و هوای مناسب، زیستگاه گیاهان و جانوران بسیاری به شمار میآید. از جمله این موجودات میتوان از گونههای مختلف پرندگان و خزندگان نام برد. همین موضوع وجود پتانسیلهای گوناگون طبیعتگردی از جمله پرندهنگری را آشکار میسازد. علاوه بر اینها تنگه رازیانه از نظر پژوهشهای علمی نیز خطه پرارزشی به حساب میآید و همواره مورد توجه پژوهشگران علوم زمینشناسی و همچنین آبهای زیرزمینی بوده است.
نظر شما