با تنگه اندرسم بیشتر آشنا شوید

به گزارش سلام نو، اندرسم یا اندرس از تنگه های زیبا و هیجان انگیز نادر در ایران است که برای طبیعت گردان کمتر شناخته شده است. شهرت اندرس به آبشارهای آن است. در مسیر اندرس که گاه از میان جنگل و گاه از بین دیواره های بسیار بلند و صخره ای می گذرد، آبشارهای زنجیره واری وجود دارد که مسافر اندرس راهی جز فرود یا پرش از دل آنها ندارد. این آبشارها که تعدادشان حدود ۳۰ رشته کوچک و بزرگ است از ۵ تا ۲۵ متر ارتفاع دارند و با فرود از هر کدام آنها، دیگر راه بازگشتی نیست. بیشتر آبشارهای اندرس رنگ هیچ انسانی را به غیر از کوهنوردان حرفه ای به خود ندیده اند.

هیجان و روبرو شدن با وضعیت هیجان‌ انگیز، لحظه‌ هایی از زندگی هستند که در آن، افراد از تکرار مداوم زندگی روزمره رها می‌ شوند یا دست‌ کم احساس می‌ کنند که از این دور دایم تکرار، برای لحظاتی خارج شده‌ اند. اگر جزو آن دسته از افرادی هستید که در برنامه های سفر و گردش خود تشنه ماجراجویی، هیجان‌ طلبی، حس کنجکاوی، تحرک و دیدن زیبایی‌ های خداوند هستید آبشارهای دره اندرسم می تواند یک پیشنهاد جالب برای تجربه لحظات مفرح و هیجان انگیز باشد.
آبشارهای دره اندرسم جاده چالوس از جمله مواهب خدادادی کم نظیری است که علیرغم شهرت جهانی محور کندوان، آنچنان که باید معرف حضور هموطنان و گردشگران واقع نشده است.
دره اندرسم دره ای است که از قسمت شمالی کوههای کندوان شروع می شود و به روستای چهار باغ منتهی می شود. روستاهای چهار باغ و دلیر و انگوران توسط یک جاده خاکی به طول تقریبی ۱۰ کیلومتر به روستای دزدبن در کنار جاده چالوس و کمی مانده به مرزن آباد متصل می شوند.

آبشارهای دره اندرس چالوس-جاده کرج در موقعیت جغرافیایی E۵۱۱۲ N۳۶۱۳ در استان البرز واقع است. اندرسم دره ایست در شمال غربی گچسر، جنوب غربی سیاه بیشه و حاشیه غربی گردنه کندوان در جاده چالوس به کرج. مختصات جغرافیایی ۳۶ درجه و ۱۱ دقیقه و ۵۰ ثانیه شمالی و ۵۱ درجه و ۱۲ دقیقه و ۲۴ ثانیه شرقی میباشد. دره اندرسم در حقیقت شامل سه دره بزرگ است که شروع آن از دره اندرسم بوده و پس از گدشتن از دره "اولا" و "دره چهارباغ"، به دهکده کوچک "چهارباغ" در کیلومتر پنج جاده "دزدبند" به "دلیر" ختم می شود.
شهرت دره اندرسم در میان کوهنوردان به خاطر وجود آبشار های متعدد کوتاه وبلندی است که برای گذشتن از این دره چاره ای جز در گیرشدن با آبشار و فرود از آنها ندارید. ارتفاع این آبشار ها از ۲ متر تا ۲۵ متر متغیر است. فرود در کار فنی کوهنوردی کاری ذاتا دشوار نیست اما چون برخی از کارگاههای این مسیر در کف می باشند وبه اصطلاح توی فضا رفتن در آنها سخت می باشد و نیز با توجه به کلاهک لغزنده و نافرم زیر کارگاهها و نیز فشار آب زیر حوضچه ها، فرود در این دره کار ساده ای نیست.
به سختی های این مسیر، سردی هوا، باد سرد درون تنگه، خستگی و خیسی تمام وسایل که وزن آنها را دو برابر می کند را اضافه کنید. اما وقتی در دره ای به این زیبایی و بکری هستید، با آن تنگه های زیبایش، درختان جنگلی بی نهایت زیبا، خستگی و دشواری راه را فراموش خواهید کرد.
وجه تسمیه اندرسم به زیستگاه دیرینه خرس قهوه ای مازندران در جنگل های سیاه بیشه بازمی گردد. اندرسم کلام خلاصه شده و واژه آمیخته ای است از “اندر خرس” یا دره خرس. در عبور از دره اندرسم نیز رد پای خرس و آثاری از این حیوان به چشم میخورد.

پوشش گیاهی دره شامل درختان توسکا، توس، راش، بلوط، شمشاد، افرا، نارون، شابلوط و آلوی جنگلی بطور پراکنده و بوته های تمشک  و توت فرنگی است.
شهرت اندرسم به آبشارهای آن است در مسیر اندرس که گاه از میان جنگل و گاه از بین دیواره های بسیار بلند می گذرد آبشارهای زنجیره واری وجود دارد که مسافر اندرس راهی جز فرود یا پرش از دل آنها را ندارد. این آبشارها که تعدادشان حدود سی رشته کوچک و بزرگ است از دو تا بیست و سه متر ارتفاع دارند و با فرود از هر کدام از آنها دیگر راه بازگشتی نیست. بیشتر آبشارهای اندرسم رنگ هیچ انسانی را به غیر از کوهنوردان به خود ندیده اند خصوصا وقتی قدم در دل تنگه های آن می گذاریم. تنگه های باریکی با حداقل پنج و حداکثر پانزده متر عرض که دو طرف آنها را دیواره هایی با بیش از هفتاد متر ارتفاع محاصره کرده است و پس و پیش آنها را آبشارهای بلند حراست می کند.
لازمه گذر از این دره آشنایی کامل به فنون کوهنوردی و صخره نوردی و تسلط به روش های فرود و مهارت درگیری با سنگ است. عبور از این دره و آبشارهای آن به مبتدیان ابدا توصیه نمی شود زیرا در گذشته شاهد حوادث دردناکی بوده است.
به خاطر شرایط خاص جغرافیایی منطقه امکان بارش باران حتی در فصل تابستان نیز که فصل مناسب برای پیمایش این دره است وجود دارد، و از طرفی حوزه آبریز این دره بسیار وسیع است. بنابر این به تیم‌ها توصیه اکید میشود حتما شرایط آب و هوایی منطقه را قبل از اجرای برنامه بررسی کنند. بارها پیش آمده است که بارش های نه چندان شدید حتی در ارتفاعات بالا باعث بروز سیل و ایجاد دشواری در اجرای برنامه و یا حتی بروز حادثه برای نفرات تیم شده است.

مسیر دسترسی:جهت رسیدن به اندرسم دو راه وجود دارد، یکی از طریق جاده کنار گذر تونل کندوان و دیگری از طریق گچسر و روستای آزاد بر.

برای حرکت از مسیر گردنه کندوان، لازم است قبل از تونل و در سمت چپ وارد جاده کنار گذر تونل شویم. در مسیر گردنه کندوان به سمت بالاترین نقطه ارتفاع می گیریم و در دوراهی بین راه، باز هم مسیری را انتخاب می کنیم که ما را به ارتفاع بالاتری هدایت می کند. بعد از ۲۰ دقیقه طی مسیر در جاده فرعی به ساختمانهای مخروبه ای می رسیم که مربوط به مخابرات است. این جا آخرین نقطه ای است که می توان با ماشین مسیر را طی نمود. در ادامه ابتدا مسیر به سمت غرب میباشد که مسطح گاهاً با سربالایی ملایم است، سپس روی یالی به سمت جنوب غربی به حرکت ادامه داده، بعد ازحدود  ۲ساعت به سمت شمال غربی ادامه مسیر می دهیم. بعد از آن مسیر سراشیبی تقریبا تند دارد که به بستر رودخانه منتهی می شود. بعد از رسیدن به بستر رودخانه که مجموعا در حدود ۴ ساعت زمان نیاز دارد، یک ساعت و نیم نیز باید در بستر رودخانه پیمایش مسیر کرد تا به ابتدای دره رسید.
مسیر دیگر که از روستای آزادبر شروع می شود در انتهای یک جاده فرعی از جاده چالوس قرار دارد. این جاده با تابلو به طرف غار یخ مراد در نزدیکی روستای حسنکدر مشخص شده و به طرف غرب از نزدیکی روستای کهنه ده و از زیر دهانه غار یخ مراد می‌ گذرد و در ادامه به روستای آزاد بر می‌رسد. در این مسیر، راه پا کوب با پیچهای پشت سر هم به طرف غرب و شمال به گوسفندسرای مرد آبادیها می‌ رسد که چند خانواده افغان درون چادرها در آن زندگی می‌ کنند. در نزدیکی این محل که به دره اندرس اشراف دارد، کف مسطح دره دریاچه‌ای پر شده از رسوبات است و یک نیزار وسیع در وسط آن قرار دارد.

وسایل مورد نیاز و نکات مورد توجه:

سه حلقه طناب ۵۰ متر، طناب انفرادی،  چند حلقه فرود و رول و چکش و میخ  تا در صورت از بین رفتن کارگاهها از آنها استفاده نمود، چند طنابچه کوچک برای تقویت کارگاهها زیر انداز فوم.
وسایل انفرادی هم شامل کلاه کاسک، هارنس، هشت فرود، کارابین پیچ ۲ عدد، کارابین ساده، تسمه خود حمایت، کیف امداد (وسایل باید بصورت جداگانه در کیسه نایلونی پیچیده شود و داخل کوله پشتی نیز با کیسه زباله آب بندی گردد.) لباسها هم بهتر است از جنس نایلون یا نخ باشد که سریعا خشک گردد.

فصل مناسب اجرای برنامه از مرداد تا آخر شهریور میباشد. قبل از اجرای برنامه حتمأ وضعیت آب و هوا بررسی گردد و در صورت احتمالی هوای نامناسب به هیچ عنوان وارد منطقه نشوید.

منبع: تریپ یار