به گزارش سلام نو، مکان ها و خانه های تاریخی سند هویت هر شهری هستند و نشان دهنده قدمت، تمدن و فرهنگ آن مرز و بوم می باشند. مشهد نیز از این قاعده مستثنی نیست. خانه هایی مانند خانه داروغه، پیشه وران، ملک، توکلی و ... به لطف صاحبان یا متولیان میراث فرهنگی حفاظت شده اند. البته خانه هایی نیز بودند که علیرغم زیبایی معمارانه و قدمت تاریخی چشمگیر تخریب شده اند.
خانه داروغه متعلق به محمد یوسف خان هراتی آخرین داروغه مشهد در دوره قاجار بود و توسط معماران و کارگران روس ساخته شده است. این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۳۵۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خوشبختانه در اول سپتامبر ۲۰۱۶ (۱۱ شهریور ۱۳۹۵) ایران به دلیل مرمت عالی خانه داروغه و حفاظت میراث فرهنگی در لیست سیزده برنده جوایز میراث فرهنگی یونسکو در منطقه آسیا و اقیانوسیه اعلام شد. هیات داوران این مسابقه متشکل از کارشناسان برجسته بین المللی در عرصه، پس از بررسی ۴۰ نامزد پیشنهادی از کشورهای منطقه آثار واجد شرایط برای دریافت این جایزه را برگزیدند.
دیدنی های تاریخی و طبیعی مشهد کم نیستند. در سفر به مشهد جاذبه های دیدنی زیادی شما را حیرت زده خواهد کرد، یکی از اماکن تاریخی مشهد خانه داروغه است. خانه داروغه مشهد در گذشته متعلق به فردی سیاسی و اجتماعی مهم و تاثیر گذار در منطقه بوده است.
این خانه در اواخر دوره قاجار به دستور یوسف خان هراتی، داروغه مشهد در مساحت حدود یک هزار و صد مترمربع احداث گردید. خانهٔ داروغه مشهد به لحاظ فرم و شکل معماری به شیوه مرسوم خانه های تاریخی ایران (سه طرف ساخت) بنا شده است و عناصر معماری آن، به ویژه طرح تراس پله های دو طرفه و تزئینات، نشان از الگوبرداری از طرح های معماری روسی دارد. این بنا که منزل شخصی بوده، مراسم پذیرایی رسمی در آن انجام می گرفت.
بخشهای مختلف خانه داروغه
خانه داروغه از بخشهای: دو ضلع نشیمن، یک ضلع غلام رو، سرداب، نخستین شومینه مشهد، اولین حمام خصوصی مشهد، دو طبقه نانوایی، مطبخ خانه، اتاق های بادگیر، حوض آب جاری سنتی تشکیل شده است.
دو حیاط بخش زمستان نشین و تابستان نشین
در بخش زمستان نشین تمام وسایل گرما ساز و مطبخ در طبقه زیرین ساخته شده بود تا در حفظ دمای خانه موثر باشند، از شومینه و حمام اختصاصی ساختمان که بگذریم، وجود بخاری دیواری و پنجره های دو جداره از عجایب معماری این ساختمان قدیمی بشمار می رود.
در بخش تابستان نشین خانه داروغه، ساخت اتاق های بادگیر، حوض آب جاری سنتی و سبک معماری کاملا مهندسی طوری این سبک را به رخ آیندگان کشیده است که نشان دهد چگونه می توان با استفاده از انرژی هایی نظیر آب، باد و آفتاب یک بنای بزرگ را بدون هیچ هزینه ای تامین کرد.
بر اساس شواهد موجود تا حدود سه دهه گذشته، این بنای تاریخی کاربرد مسکونی داشته است، اما سال ۱۳۶۶ این خانه توسط ورثه به نمایندگان یکی از هیئت های مذهبی روستای شهیدیه شهرستان میبد یزد فروخته شد و از آن پس تا سال ۱۳۹۱ از این بنا به عنوان محل تجمع و اسکان هیئت های مذهبی استفاده می شد. این بنای تاریخی در سال ۱۳۹۱ توسط شهرداری منطقه و شرکت عمران و مسکن سازان ثامن با اعتبار ۳۷ میلیارد ریال خریداری شده و مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت و در سال ۱۳۹۴ به بهره برداری رسید.
منبع: تریپ یار
نظر شما