به گزارش سلام نو، عون بن علی که عینالی و عینال–زینال نیز خوانده می شود، کوه و آرامگاهی بر فراز رشته کوه سرخاب در شمال شهر تبریز است. از نظر تاورنیه در سفرنامهٔ خود، پیش از ورود اسلام به ایران در محل کنونی آرامگاه عون بن علی، آتشکده و عبادتگاهی بوده که پس از اسلام به زیارتگاه تبدیل شده است. پس از سدهٔ دهم هجری، یکی از تکایای درویشان نعمت الهی در محل فعلی آرامگاه عون بن علی دایر بوده است.
در ناحیه شمالی شهر تبریز، رشته بلندی های سرخ رنگی به نام عینالی (عون بن علی) قرار دارد که ارتفاع بلند ترین نقطه آن از سطح دریا ۱۹۶۰ متر است. در واقع، کوه عینالی به مجموعه ای از قله ها، تپه ها، دره ها و... گفته می شود که در مجموعه جفرافیایی معینی قرار گرفته اند. این کوه از سمت شمال به رودخانه تلخه رود (آجی چای)، دریاچه ارومیه و دره های شهرستان اهر، از شرق به چشمه کهلیک (کهلیک بولاغی)، از جنوب به طرف فرودگاه تبریز و از غرب به خیابان ها و شهرک های شهر تبریز منتهی می شود. در این منطقه در قله عینالی یا عون بن علی بقعه ای وجود دارد که از نقاط مورد توجه مردم تبریز است.
ژان بابتیست تاورنیه، جهانگرد فرانسوی که در سال ۱۶۳۶ میلادی تبریز را دیده بود، دربارهٔ کوه عینالی یا عون بن علی چنین نوشته است: «در بیرون شهر کوهی است موسوم به «عین علی و زین علی» که سابقاً روی آن آتشکده و کلیسا بوده و مسلمانان آن را تبدیل به مسجد کرده اند و یک دیر خرابه نیز نزدیک آن مسجد وجود دارد و سردابی هم هست که چند قبر در آن قرار دارد و ستون های سنگ مرمر در آنجا انباشته شده و گویند آن مسجد در اصل، مقبره بعضی از پادشاهان ماد می باشد.»
آرامگاه عون بن علی که به «عینالی» و «عینال، زینال» نیز معروف است، از بناهای تاریخی شهر تبریز و مربوط به دورهٔ ایلخانان است. این آرامگاه که بر فراز رشته کوه سرخاب بنا شده، به شیوهٔ ایلخانی ساخته شده است. بنای آرامگاه از ۹ اتاق، ۶ گنبد، هشتی و ایوان تشکیل یافته و در دورهٔ قاجار برای جلوگیری از تخریب آن، اتاقی در سمت شمال بنا احداث شده است.
آرامگاه عون بن علی تا سدهٔ نهم هجری سالم بوده و در این دوره بر اثر حملهٔ نیروهای امپراتوری عثمانی به‌طور کلی ویران شده است. این بنا در دورهٔ شاه عباس یکم ازنو ساخته شد؛ ولی دیری نپایید که زمین لرزهٔ سال ۱۱۹۳ هجری آن را به شدت تخریب کرد. در واپسین سال های سدهٔ سیزدهم هجری، قهرمان میرزا بنای آرامگاه را مرمت نمود.
براساس منابع و کتب تاریخی از جمله توسط ملا محمد امین حشری تبریزی، در کتاب روضه اطهارو بحرالانساب، دو تن از فرزندان علی بن ابی طالب به نام های «عون بن علی» و «زید بن علی» که از فرزندان اسما بنت عمیس می باشند، در این مکان دفن شده اند. این بنا در گذشته اغلب به منظور انجام مراسم مذهبی کاربرد داشت.
علاوه بر آرامگاه، امکانات رفاهی نظیر تله کابین، رستوران و ... این مکان را به یکی از برترین جاذبه های گردشگری تبریز تبدیل کرده است.
منبع: تریپ یار
نظر شما