به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، در خارج از روستای دارستان در شهرستان سیرجان کوه سفیدی است به نام بی بی دن که آنرا مخفیگاه یکی از دختران موسی بن جعفر (ع) می‌دانند. این کوه یکی از اماکن تفریحی و زیارتی عید نوروز و تابستان‌هاست که سیل جمعیت را از روستاها و سیرجان به سوی خود جلب می‌کند.
سفرتان را از پلیس راه سیرجان و از مسیر دوراهی نجف شهر که به سمت جنوب ادامه دهید، به ترتیب از روستای ابراهیم آباد رضوی، دوراهی ایزد آباد و دهستان ملک آباد عبور می کنید و به روستای دارستان می رسید. هنوز به خانه‌های مسکونی روستا نرسیده‌اید که از لابلای درختان ناخودآگاه گوشه چشم راست شما متوجه چیزی می‌شود، جایی در فاصله دو کیلومتری که تپه سنگی و سفید رنگی به نام بی بی دن خود نمایی می‌کند. بی بی دن، پیش از اینکه بعنوان یک تفرجگاه برای بومی ها محسوب شود، مکانی مقدس است که پیرامون آن افسانه‌هایی نیز از پیشینیان در نقل و قول‌ها و اذهان باقی است.
طبیعت منطقه
یکی از چشم اندازهای بکر بی بی دن، رویش چند درخت انجیر و بنه (پسته کوهی) از دل سنگ است که با توجه به کم آبی اقلیمی، بسیار چشم نواز و دیدنی هستند. هنوز هم در روزهای تعطیل و مناسبت‌ها خانواده‌هایی برای تفرّج به بی بی دن می‌آیند و اگر زمان بیشتری بمانند آش حبوبات می پزند و همانجا صرف می کنند.
افسانه‌ها و عقاید در مورد بی بی دن
تعدادی اعتقاد دارند که بی بی دن، بی بی هور و بی بی نور (که آنها نیز دو تپه سنگی جداگانه در فاصله ای دورتر هستند) سه دختر از احفاد موسی بن جعفر ع هستند که برای فرار از شیعه کشی حاکمان زمان خود، به این سه مکان پناه آورده اند. کسانی که چنین باوری دارند، برای این ادعا به گفته چند کشاورز بومی هم استناد می کنند که شب هنگام در حوالی بی بی دن موقع آبیاری، متوجه (روح یا جسم) سه زن چادر سفید شده اند که با درخشش ویژه ای به داخل بی بی دن رفته اند و دوتای دیگر آنها از بی بی دن خارج و مجدداً از همان مسیری که آمده بودند به سوی بی بی هور، بی بی نور برگشته اند.
آثار تاریخی منطقه
در خاک برداری های که حدود ۱۵ سال قبل که بدست باغداران و مالکین باغهای اطراف بی بی دن انجام شد، اسکلت مردگانی بیرون ریخت که در جهت غرب بی بی دن دفن شده بودند. از چند سنگ قبری نیز که بهمراه این اسکلت ها بیرون آمد، چند موضوع قابل مشاهده بود:
۱- نوشته سنگ قبرها که با خطوط برجسته و مزیّن به آیات و اسامی امامان شیعه اثنی عشری بود از فوت اکثر مردگان در ماه رمضانی که بطور همزمان از دنیا رفته بودند خبر میداد.
۲- وقوع مرگ در یک زمان خاص ، یا در اثر جنگ بوده است و یا امراض مسری مانند وبا و طاعون و..
۳-معمولاً سنگ قبرهایی ضخیم به چشم میخورد که حدود سی سانتیمتر ضخامت دارند، تقریبا شفاف که از سنگ‌های کوه‌های این حوالی نبوده! و نیز بسیار سنگین هستند.
۴- در زمان قدیم، سنگ قبر ساختن برای مردگان معمولی چندان متدوال نبوده است.
۵- یکی از اسکلت های سالمی که از دل خاک بیرون آمد، از محل دفن تا سطح زمین تنها حدود نیم متر فاصله داشت و آبرفت های حاشیه بی بی دن با شستن خاک آنرا تا این اندازه به سطح زمیم نزدیک کرده بودند. استخوان فک او که دندانهای پایینش روی آن سوار بودند از دندانهای بالایی خیلی جلوتر آمده بود که یا ممکن است در زمان حیات، در اثر ضربه ای شدید و یا درد کشیدن از یک بیماری باشد.
غیر از غرب، در قسمت جنوبی بی بی دن هم قبرها و سنگ قبرهای ضخیم فراوانی وجود داشت که اکنون از آن سنگ ها خبری نیست اما چاله های به جا مانده از قبرها هنوز به چشم میخورد.
نظر شما