این دره شگفت‌انگیز در مسیر شهیون واقع شده است. برای رفتن به این دره می‌توانید نرسیده به روستای پامنار یعنی حدود ۳ کیلومتری آن وارد روستای اسلام آباد شوید. سپس از جاده خاکی که به یک مرغداری می‌رسد مسیر حرکت خود را آغاز کنید. البته ناگفته نماند که برای دسترسی به کول خرسون مسیر دیگری هم وجود دارد. شما می‌توانید از روستای بیشه بزان در منطقه شهیون نیز به کول خرسون برسید.
اگر روستای اسلام آباد را انتخاب کرده باشید حدود ۵ کیلومتر پیاده‌روی پیش رو دارید. البته این پیاده‌روی چندان ساده و راحت نیست، زیرا باید برخی جاها از مسیری ناهموار و شیبدار عبور کنید. بهتر است با توجه به اینکه مسیر پیاده‌روی و پیمایش دره کول خرسون طولانی است، صبح زود به سمت این تنگه حرکت کنید. در مسیر با درختان نخل زیبا هم مواجه می‌شوید. اگر در فصل بهار به کول خرسون بروید انبوه شقایق‌های وحشی نیز غافلگیرتان می‌کند.
در نزدیکی ورودی دره کول خرسون به یک دو راهی می‌رسید. شما باید راه سمت راست را در پیش بگیرید تا به صخره‌ای برسید که روی آن از گیاه پر سیاوشان پر شده است. همان ابتدای دره چشمه‌ای قرار دارد که خستگی راه را از تنتان به در می‌کند.
به‌محض اینکه وارد تنگه شوید شگفت زده می‌شوید، زیرا در کف تنگه آبی بسیار زلال در جریان است که سنگریزه‌های کف آن به خوبی قابل مشاهده است. خیس شدن پاها نیز در گرما حتما سرخوشتان می‌کند. این آب به‌صورت دائمی در تنگه روان است. در نقاط ابتدایی دره هم برخی دیواره‌ها با گیاهان سبز پوشانده شده‌اند که جلوه زیبایی به مسیر می‌دهند.
دیواره‌های تنگه نیز بسیار بلند است و حیرت شما را برمی‌انگیزد. هرچه بیشتر در این تنگه پیشروی کنید فاصله دیوارهای تنگه کمتر می‌شود تا جایی که برخی دالان‌ها تنگ و تاریک می‌شوند و دیگر آسمان پیدا نیست. البته ناگفته نماند در این فضاها حتما کمی خوف برتان می‌دارد.
در حین تنگه نوردی در کول خرسون سنگ‌ها و تنه درختانی دیده می‌شود که بر اثر سیلاب جابه‌جا شده‌اند و مسیرتان را مسدود کرده‌اند که باید به سختی از آنها عبور کنید.
همچنین اگر ماجراجو هستید و می‌خواهید تا انتهای کول خرسون بروید حتما کلاه ایمنی داشته باشید. چون اگر گله‌ای از حیوانات از بالای دره عبور کنند سنگریزه‌هایی به انتهای دره که شما قرار دارید می‌افتند که بسیار خطرناک است. اگر هم که ماجراجو نیستید همان ابتدای کول خرسون کمی پیمایش و عکاسی کنید و برگردید.
گرداب مرگ
نکته جالب توجه این دره این است که پس از حدود ۱۰ تا ۱۵ کیلومتر پیاده‌روی یعنی حدود ۴ تا ۵ ساعت پیاده روی شما به سد دز می‌رسید. زیرا دره ارواح به رودخانه دز منتهی می‌شود؛ هر وقت که به انتهای دره نزدیک شوید صدای آب را خواهید شنید.
حتما باید در نظر داشته باشید که شنا و پیشروی در انتهای دره نیازمند تجهیزات و البته همراه بودن با گروه است. بنابراین اگر امکانات حرفه‌ای ندارید بیشتر جلو نروید، چون رودخانه سد دز و گرداب‌هایش با کسی شوخی ندارد. زیرا این بخش از کول خرسون که به رود دز می‌رسد بسیار خطرناک و ناامن است. در این قسمت عمق رودخانه و شدت آب بسیار زیاد می‌شود و گردابی مرگبار پدید می‌آید. قدرت این گرداب خطرناک آنقدر زیاد است که جان برخی از گردشگران را گرفته است. برای همین به گرداب مرگ معروف شده است.
نظر شما