به گزارش سلام نو، در شهر تاریخی نطنز مساجد زیادی وجود دارد. مسجد میر نطنز نیز یکی از تاریخی ترین مساجد این شهر است که بلندترین و بی نظیرترین محراب دو طبقه جهان اسلام را در خود جای داده و متعلق به دوره سلجوقی است. این مسجد در تاریخ ۳۱ تیر ۱۳۱۳ با شماره ثبت ۲۰۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
یکی از اصلی ترین بخش های هر مسجد را محراب تشکیل می دهد. نمادی که جهت قبله و سجده گاه مسلمین را نشان داده و عامل پیوند و اتحاد نمازگزاران است. در شهر نطنز مسجدی وجود دارد که محراب آن به نوعی شگفت انگیز و متفاوت از دیگر محراب های مساجد ایران است. محراب های گچبری چه از نظر فن و چه از حیث ترکیب بندی، نقش و کتیبه ها، ازجمله آثار ارزشمند معماری ایران است که در یک بازه زمانی طولانی ساخته شده اند و گنجینه درخور توجهی از طرح ها و نقوش به ارث رسیده از دوران قبل یا ابداع شده دوره خویش هستند. اوج این آثار، محدوده دوران سلجوقی تا آغاز تیموری است. از جمله آنها، دو محراب مسجد تاریخی کوچه میر در نطنز است. در این مسجد محرابی اصلی ساخته شده و دقیقا در طبقه بالای این محراب و در همان محل، محراب دیگری نیز بوجود آمده که مشابه این نمونه از محراب های دو طبقه را در سایر مساجد بسختی می توان یافت. این محراب تاریخی که قدمت آن به دوران سلجوقی می رسد، محرابی گچبری به ارتفاع ۸۴ و عرض ۶۴ متر است که علاوه بر گچبری شامل گل و بوته و ۲ کتیبه برجسته به خط ثلث حاوی آیات قرآن است.
این مسجد در یکی از محله های غربی شهر نطنز به نام میر و در اواسط کوچه ای به همین نام، قرار گرفته است. مسجد میر امروزه از نظر وسعت بسیار کوچک است ولی در گذشته از وسعت بیشتری برخوردار بوده که تا چندی پیش ویرانه های آن وجود داشته اما اکنون در آن ساخت و سازهای جدید انجام گرفته است. عرض سردر بلند مسجد ۱۰۷ سانتی متر است و در طرفین آن دو طاق نمای تزئینی در دو طبقه قرار دارد که طاق نماهای بالایی کمی تخریب شده است. سردر این مسجد نیمه ویران است و از نوع طاق ضربی آجری به حساب می آید. در حاشیه لبه طاق سردر نوشته هایی به خط ثلث برجسته گچبری شده که به مرور زمان در اثر عوامل جوی نه تنها قسمت بیشتر آن فرو ریخته بلکه بخش باقی مانده نیز ناخوانا شده است. سقف سردر با آجرهای نقش دار تزئین یافته که لبه آنرا کتیبه گچبری که سقف را دور می زند فراگرفته است. ورودی شبستان در سمت چپ راهرو یا دالان ورودی که طول تقریبی آن ۶ متر است، قرار دارد . شبستان مسجد، مربع شکل و طول هر ضلع آن در حدود شش متر است. این شبستان، ۹ گنبد کوچک دارد که بر چهار ستون مکعب شکل قرار دارند. باتوجه به ویژگی های محراب به نظر می رسد که اصل بنا متعلق به دوره سلجوقی باشد که در دوره مغول بازسازی و سردر حاضر ساخته شده است. دیگر بخش های مسجد فاقد ارزش تاریخی و هنری است.
این مسجد در دهه های اخیر مورد بازدید گروهی از باستان شناسان قرار گرفته و هر یک به نحوی به بررسی و اظهار نظر در مورد آن پرداخته اند، از جمله آندره گدار در مورد مسجد میر چنین می گوید: «این مسجد کوچک، فضای مربعی است که چهار ستون داخلی آن را به ۹ قسمت تقسیم کرده است. در پهلوی آن دهلیز درازی است و در انتهای دهلیز شبستان اتاق جدیدی است که قسمت بیشتر آن از سطح زمین پایین تر است.» او این محراب را سلجوقی معرفی می کند. هیات باستان شناسی ایزمئو ایتالیایی نیز که سال ۱۹۶۶ به دعوت سازمان باستان شناسی به بررسی آثار تاریخی نطنز پرداخته اند از دیدگاه دیگری مسجد را مورد بررسی قرار داده اند. گزارش این هیات حاوی چند نکته است یکی اینکه ساختمان اولیه مسجد بزرگ تر از بنای کنونی بوده و بخش شمال و شمال شرق و جنوب شرقی ساختمان کنونی را دربر می گرفته است. دیگر اینکه با توجه به ارتفاع سردر، دو طبقه بودن ساختمان (احتمالا به طور قرینه) قریب به یقین به نظر می رسد.
شرایط بازدید
مسجد میر نطنز در محله کوی میر روبروی بن بست کوچه میر ۴ قرار دارد. کلید دار مسجد نیز یکی از اهالی نطنز است که خانه اش در بن بسته کوچه میر ۴ روبرو است که می توانید در صورت بسته بودن مسجد برای دیدن آن از کلیددار کمک بگیرید. البته در مسجد در اوقات نماز ظهر و عشا باز است و نیازی به هزینه ورودی ندارد.
منبع: تریپ یار
نظر شما