به گزارش سلام نو، روستای زیبای ولیلا، جنگل های انجیلی و آبشار زیبای ولیلا که در آغوش این درختان آرام گرفته، یکی از زیباترین مقاصد برای طبیعت گردان و گردشگرانی است که دل به سفر می سپارند. با سفر به سوادکوه مازندران و بازدید از این جنگل‌ها، می توانید خاطره‌ای ماندگار از طبیعت بکر این منطقه برای خود رقم بزنید.
روستای دیدنی ولیلا در منطقه زیرآب از توابع سوادکوه واقع شده است. منطقه و طبیعت سوادکوه نامی آشنا برای دوستداران طبیعت به ویژه گردشگرانی است که به طور خاص به مناطق بکر و جنگلی علاقه دارند.
ولیلا برای آن دست از طبیعت دوستانی که تمایل به اقامت های کوتاه (یک تا چند روز) در یک محیط آرام و افسونگر دارند با امکان گردش و راهپیمایی های کوتاه در اطراف روستا از بهترین پیشنهادهای سفر است، زیرا محل قرارگیری روستا در میانه تپه‌های کم شیب و با ارتفاع کم این امکان را فراهم می کند.
پس از ساعتی راهپیمایی در دل جنگل به آبشار زیبای ولیلا میرسید، که گرچه از ارتفاع زیادی برخوردار نیست، اما زیبایی وصف ناپذیرش توان ترک زودهنگام منطقه را از انسان سلب می‌کند.
علاوه بر این آبشار دیدنی، جنگل‌های این منطقه هم در فصلهای بهار و تابستان و هم پاییز از جذابیت زیادی برخوردارند. این جنگل ها نام خود را از انجیلی درختی می گیرد که سرسبزی و افسون خاصی به این جنگل‌ها بخشیده است.
انجیلی درختی است عجیب با قامتی بلند که ارتفاع آن به ۲۵ متر می‌رسد. برگ‌ها و تنه انجیلی بیشترین توجه را به خود جلب می کند. درخت انجیلی که گونه غالب جنگل های منطقه سوادکوه است، در سه فصل بهار، تابستان و پاییز رنگهای جذابی دارد که حس های مختلفی را به بیننده منتقل می کند. برگهای نورسته این درخت در بهار بنفش مایل به قرمز هستند، در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان دیده می شوند و سرانجام در پاییز به رنگهای مختلف زرد پررنگ، نارنجی سوخته و پررنگ و قرمز روشن خالص درمی آیند. تنه درخت قهوه‌ای مایل به قرمز، صاف و صیقلی با لکه‌های قهوه‌ای روشن تا کرم رنگ است که در فصل زمستان حس گرما را به بیننده منتقل می‌کند. همه این ویژگی‌ها و بازی رنگ ها در این منطقه باعث می شود برای ساعاتی غرق در زیبایی طبیعت شوید و با فراغت از دغدغه های روزمره، لحظات آرامش بخشی را تجربه کنید. چوب انجیلی بسیار سخت است و از این حیث در زبانهای خارجی به چوب آهن معروف است.
اگر به این منطقه سفر کردید، حتما نگاه دقیق تری به تنه درختهای انجیلی بیندازید، چرا که چند درخت انجیلی مجاور یکدیگر، معمولا از محل تنه به هم جوش می خورند و اگرچه درختان مجزایی هستند، اما به ظاهر در قالب یک تنه واحد و تنومند، کلونی ای از درخت را تشکیل می دهند که منظره بسیار زیبایی است. اگر جنگل های انجیلی روزی بارانی را تجربه نکرده باشند، پیاده روی در مسیر جنگل های انجیلی بسیار لذت بخش و راحت است. در غیر این صورت به خاطر لغزنده بودن مسیر حتما استفاده از کفش مناسب الزامی است. در روزهای ابتدایی بهار که هنوز لاش برگ ها کاملا تجزیه نشده‌اند، انواع خزندگان را در لابه‌لای برگ‌ها می توانید مشاهده کنید. تنوع و جذابیت رنگ پروانه های فراوانی که در طول مسیر می بینید، بسیار دلنشین است. اگرچه غالب خزندگان ایران سمی نیستند، اما اگر سابقه حساسیت پوستی دارید؛ از لمس آنها خودداری کنید.
جنگل‌های انجیلی و آبشار دیدنی آن، در تمام فصول سال زیبایی خاص خود را دارند، اما اگر به دنبال بهترین زمان برای سفر هستید، از اردیبهشت ماه تا اواخر پاییز بهترین زمان برای سفر به این طبیعت وصف ناشدنی است.
مسیر دسترسی
برای رسیدن به جنگل های انجیلی سوادکوه باید مسیر جاده فیروزکوه را در پیش بگیرید. پس از رسیدن به میدان شهر زیرآب، به سمت راست ادامه مسیر دهید تا به روستای «اتو» برسید. بعد از عبور از این روستا، یک دوراهی خاکی مقابلتان قرار می گیرد. مسیر سمت چپ شما را به روستای «ولیلا» می رساند. پس از رسیدن به روستا، سراغ مسجد را بگیرید، زیرا در فضای روبروی مسجد، مکان مناسبی برای پارک وسیله نقلیه وجود دارد. ضمن آنکه جاده خاکی روبروی این مسجد، مسیر حرکت به سمت روستای «سوخته سرا» و (جنگل‌های انجیلی) سوادکوه را مشخص می کند. مسجد دیوارهای کوتاهی دارد و تشخیص آن در یک روستای کوچک کار چندان دشواری نیست. روستای ولیلا در یک و نیم کیلومتری آبشاری به همین نام قرار دارد. با طی ۳ ساعت مسیر نسبتا کم شیب جنگلی می توانید به آبشار برسید. تمام مسیر پاکوب بوده و فلش های شبرنگ کوچکی که بر روی بعضی از درخت ها نصب شده به جهت یابی کمک می کند. در انتهای مسیر برای رسیدن به پای آبشار باید کمی دست به سنگ شوید.
با توجه به فاصله ۴ ساعته این جنگل ها با تهران، امکان سفر یک روزه به این فضای آرام برای گردشگران پایتخت نشین نیز وجود دارد.
منبع: تریپ یار
نظر شما