به گزارش سلام نو به نقل از ایلنا، علیرضا محجوب (دبیرکل خانه کارگر جمهوری اسلامی) با بیان اینکه روز کارگر ماهیت فراملی داشته و روزی بینالمللی است، گفت: این روز تنها در آمریکا که این واقعه مناسبتگذاری شده در آنجا رخ داده، میتواند ملی تلقی شود، ولی آمریکا تنها کشوری است که اتفاقا این روز را جشن نمیگیرد و دولت آن هنوز با به رسمیت شناختن کشتار کارگران در ماه مه ۱۸۸۶ میلادی این روز را گرامی نمیدارد. این واقعه نه تنها در تقویم آمریکا وجود ندارد بلکه حتی در میان وقایع ملی نیز ثبت نشده است.
نماینده ادوار گذشته مردم تهران در مجلس با اشاره به اینکه «کارگران شیکاگو در آن سال در معادن نه تنها روزانه بین ۱۶ تا ۱۸ ساعت کار میکردند، که از دستمزد اندکی نیز برخوردار بوده و فشار به آنان در حداکثر قرار داشت» ادامه داد: در آن شرایط در سال ۱۸۸۶ میلادی کارگران معادن در اول ماه مه جمع در شهر شیکاگو جمع شدند که اعتراضات آنها سه روز ادامه داشت که در نهایت با کشتار گسترده و حتی پرتاب نارنجک میان کارگران، جمعیت پراکنده شدند.
محجوب با بیان اینکه این قیام در ادامه با جنبش سندیکالیستی فرانسه در ابتدای قرن بیستم ادامه یافت، افزود: ژرژ سورل رهبر جنبش سندیکالیستی بود که تمایلات ضد دولت داشت. یعنی اساس نهاد دولت را عامل بدبختی کارگران تصور میکرد. وی معتقد بود که کارگران باید با لغو مالکیت خصوصی کارخانهها و به دست گرفتن مدیریت کارخانه در قالب سندیکا، از پایین به بالا فدراسیونها و در نهایت کنفدراسیونهای سراسری را شکل داده تا در ابعاد ملی و جهانی امور را مدیریت کنند.
وی افزود: در ادامه و در نیمه نخست قرن بیستم، ما شاهد این هستیم که ابتدا دفتر بینالمللی کار و سپس سازمان جهانی کار شکل گرفت و اولین مقاولهنامههای بینالمللی درباره حقوق کار تصویب شد. در حقیقت همه این جنبشها خود را بهنوعی مدیون جنبش اول ماه مه کارگران شیکاگو در سال ۱۸۸۶ میدانند و امروزه همه کشورها به جز آمریکا این روز را به رسمیت میشناسند. به این معنا وقتی ما از جنبش اول ماه می و کارگران میگوییم، دقیقا در حال صحبت از جنبشی هستیم که هنوز در موطن خودش آمریکا به رسمیت شناخته نمیشود.
دبیرکل خانه کارگر با بیان تاریخ بزرگداشت روز کارگر در ایران گفت: در ایران نیز ما در اول ماه مه یا همان ۱۱ اردیبهشت سال ۱۲۹۹ خورشیدی (۱۹۲۲میلادی) اولین بزرگداشت روز کارگر را در همبستگی با جنبش جهانی کارگران داریم که بیشتر توسط کارگران چاپخانهها شروع شد و در قالب یک راهپیمایی ادامه یافت. پس از پیروزی انقلاب نیز ما در یکی از ستادها از بزرگداشت روز کارگر در اول ماه میصحبت کردیم و وقتی مسئله با امام خمینی مطرح شد، ایشان نیز فرمودند همان روزی که در همه جهان روز کارگر شناخته میشود را روز کارگر بنامید و با تغییر این روز نیز مخالفت کردند. ایشان در پیام خود نیز تاکید کردند که همه روزها روز کارگر است و قرار دادن این روز نیز تنها برای نشان دادن عظمت و اهمیت این بخش از جامعه است. بعدها ما در کمیسیون مناسبتها در دولت بحث هفته کارگر را مطرح کردیم و از آن زمان به بعد، در ایران ما یک هفته کامل را تا روز کارگر تحت عنوان هفته کارگر برگزار میکنیم تا بزرگداشت روز کارگر وسیعتر برگزار شود.
وی با بیان بخشی از تاریخ دوره شاهنشاهی در زمینه روز کارگر گفت: در زمان رضاخان وقتی بحث روز کارگر مطرح شده بود، او در پاسخ گفته بود که پدر من نیز کارگر بوده و اگر میخواهید بزرگداشت برگزار کنید، روز تولد من را بهعنوان روز کارگر جشن بگیرید! به همین دلیل در زمان وی برگزاری روز کارگر با محدودیت گسترده مواجه شده بود.
محجوب با اشاره به بحث مطالبات کارگران در روز کارگر امسال گفت: علیرغم دستاوردهایی که تاکنون داشتهایم، بسیاری مطالبات هنوز ناگفته و تاکید نشده باقی مانده که باید به آنها پاسخ داد. یکی از مهمترین این مطالبات بحث مالیات از دستمزد کارگران است. حرف ما این است که باید در رقم دریافتی مشمول مالیات تجدیدنظر شود و دریافتی کمتر از ۱۰میلیون تومان نباید مشمول مالیات شود. این منصفانه نیست که برخی با درآمدهای نجومی سوداگرانه از پرداخت مالیات فرار کنند و کارگران حداقل بگیر با این درآمد اندک مالیات بدهند. ما در مجموعه خانه کارگر کاملا به مالیاتستانی اعتقاد داریم و آن را از عوامل ثباتبخش و تعیین کننده در اقتصاد میدانیم، اما عادلانه بودن مالیات در این است که افراد و کارگرانی مالیات بدهند که واقعا درآمدش از کف حداقلهای معیشت عبور کرده باشد.
نظر شما