به گزارش سلام نو، شاه فیروز، یکی از بناهای تاریخی سیرجان است. این بنا مربوط به سدهٔ ۹ ه.ق است و در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۶۶۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. آرامگاهی در این بنا وجود دارد که شخص مدفون در آن نامشخص است.
شاه فیروز از بناهای تاریخی سیرجان است که شامل یک ساختمان چهار طاقی آجری با هشت ستون و سقفی گنبدی است که بر روی این ستون ها زده شده است. این بنادر فاصله پنج کیلومتری جنوب شرقی قلعه سنگ سیرجان درنزدیکی روستای وحدت آباد برفراز صحره ای ازسنگ سبز تیره به ارتفاع ۳۰ متر واقع شده و در محل به نام شاه فیروز معروف است. با توجه به شیوه معماری به نظر می رسد که این بنا متعلق به دوره ایلخانی قرون هشتم و نهم هجری باشد.
ویژگی‌های بنا
بنای این آرامگاه که امروزه به صورت نیمه ویرانه درآمده عبارت است از یک بنای هشت ضلعی که طول هریک از اضلاع داخلی آن ۲ و اضلاع خارچی آن ۴ متراست. در میانه بنا و در دل صخره، قبری به طول ۵-۲ متر و عرض ۶۳ سانتی متر و عمق ۴۰ سانتی متر حفرشده است. متاسفانه سنگ قبرآرامگاه از بین رفته و نمی توان از هویت فرد دفن شده و تاریخ بنا اطلاع دقیقی به دست آورد. آجرهای این بنا به شکل مربع می باشند و مردم این نواحی نقل می کنند که در ساختمان آن از شیر شتر استفاده شده تا بنا محکم ساخته شده و پابرجا بماند. در اطراف آن و در تمام سطح تپه ای که بنا بر روی آن ساخته شده، قسمتهای شکسته و باقیماندهٔ ظروف سفالی به چشم می خورد و وجود تمدنی عظیم را در این نواحی نشان می دهد. چهار ستون از این ساختمان خراب شده و فرو ریخته، اما سقف آن هنوز بر روی چهار ستون مستحکم دیگر باقیمانده است. این بنا اخیرا توسط میراث فرهنگی مرمت شده است.
مردم محلی بنای شاه فیروز را آرامگاه ابوکالیجار پسر عضد الدوله دیلمی می دانند که براثر خوردن گوشت شکار در شکارگاه درگذشته و برفراز این صخره دفن شده است. دکتر باستانی پاریزی نیز در کتاب «از سیر تا پیاز» به این مطلب اشاره کرده است. یک ضرب المثل قدیمی نیز در مورد شاه فیروز در سیرجان هست که اگر بخواهند بی خاصیتی شخصی را عنوان کنند، می گویند :«فلانی مثل شاه فیروز است، نه کور می کند نه شفا می دهد.»
موقعیت مکانی
این بنا بر بالای تپه ای در دوازده کیلو متری جنوب شرقی سیرجان و در کنار جاده ی سیرجان-بافت، در سه کیلو متری شرق امامزاده علی و قلعه سنگ قرار دارد.
منبع: تریپ یار
نظر شما