آیا به زیارت آق امام رفته‌اید؟

به گزارش سلام نو، امامزاده آق امام آزادشهر در بالای تپه ای گنبدی شکل به نام کوه آق امام در شمال شرقی شهر واقع شده است. این مقبره متعلق به محمد بن زیدبن اسماعیل علوی دومین امیر مقتدر، فاضل و نیکو سیرت علویان طبرستان و گرگان قدیم می باشد.

آق امام نام امامزاده ای است در بالای تپه ای گنبدی شکل به ارتفاع ۳۰۰ متر به نام کوه آق امام در شمال شرقی شهر آزادشهر، این مقبره متعلق به محمد بن زید بن اسماعیل علوی (۲۸۲- ۲۷۰ ه.ق) است که دومین امیر مقتدر، فاضل و نیکو سیرت علویان طبرستان و گرگان قدیم می باشد. این امامزاده از شمال به جاده بین المللی آزادشهر–مشهد و روستای ترکمن نشین قزلجه و از جنوب به روستای نوده، از شرق به روستای سید آباد نیلی و از غرب محدود به زمین های زراعتی است. این منطقه به صورت کوهی منفرد از سلسله جبال البرز است که در هنگام ورود اسلام دارالمرز نامیده می شد و شاخه ای از مسیر کاروانی جاده ابریشم از این ناحیه می گذشت و ارتباط سکنه این نواحی با جنوب ایالت قومس ( کومش ) شاهرود و دامغان بوده و به دروازه گرگان مشهور بوده است. فاصله مقبره از جاده آسفالته حدود ۳ کیلومتر و براحتی قابل تردد است.

بنای قبلی امامزاده به صورت هشت ضلعی از آجر و گچ و پهنای هر ضلع از داخل دو متر بود. این بنا از خارج به صورت ۱۲ ضلعی به نظر می ‏رسید و بلندی دیوار تا ابتدای گنبد از خارج ۵/۵ متر بود. ابتدای کمربند گنبد هشت ترک بود که با بالا رفتن این هشت ترک به دایره تبدیل می ‏شد و گنبد نوک تیز مخروطی شکل را به وجود آورده بود. پایین کمربند گنبد چهار نورگیر بود. بالای گنبد تعمیراتی صورت گرفته بود و محیط داخلی گنبد به ۵۰ متر می‏ رسید. داخل بقعه صندوق چوبی ساده ‏ای بود که روی آن پوشش پارچه‏ ای داشت. درِ ورودی جانب شمال بقعه بود و اطراف گنبد از خارج، ایوانی آجری داشت. بالای درِ ورودی بر کاغذی با مرکّب، نوشته ‏ای درباره شرح حال خفتگان بقعه داشت. سنگ قبرهایی اطراف بقعه وجود داشت که قدیمی ‏ترین تاریخی که یافت شد، متعلّق به مرحوم خسرو کبود جامه، متوفّای ۱۰۲۶ ه . ق، بود. در سال ۱۳۵۵ ه.ش گنبد بنا از داخل و قسمت شرق مقبره فرو ریخت و برای حفاظت از آن، گنبد جدیدی از بیرون ساخته شد، تا گنبد قدیمی را نگه دارد. در حین حفّاری بقعه، جهت ساخت بنای کنونی، دو قطعه سنگ که یکی ازآنها شکسته شد، بدست آمد. هر دو سنگ از یک جنس و تاریخ آنها مربوط به ۹۵۲ و ۹۵۳ ه.ق است. این مقبره دراوایل انقلاب مورد دستبرد قرار گرفت و درِ نفیس و منبّت کاری آن که دارای کتیبه‏‌هایی بود، به سرقت رفت.

به جهت فرسودگی بنای قبلی، در سالیان اخیر بنای بسیار باشکوه و مجلّلی ساخته شد که از عظمت خاصّی برخورداراست. بنا به صورت مربّع مستطیل و به ابعاد ۲۲×۲۰ متر که در هسته مرکزی آن مرقد امامزاده بین چهار ستون به فاصله ‏ای ۶ متری از همدیگر قرار گرفته و تمام ازاره و کف بقعه با سنگ مرمر پوشش یافته و پس از آن، در دو ردیف کاشی اسامی ائمّه علیهم‏السلام و اسماءاللّه‏ تزئین شده است و در زمینه آبی لاجوردی و گل و بوته می‏ باشد. تمام دیوار و سقف بقعه آراسته به آینه ‏کاری‏ های زیبایی است. بر فراز بقعه، گنبدی دوپوش قرار دارد که از داخل به صورت کلاهخودی به قطر ۶ و از خارج به شکلی شلجمی و به ارتفاع ۱۲ متر که سراسر با کاشی ‏های معرّق لاجوردی تزئین شده و عظمت خاصّی به زیارتگاه داده است. در اصلی بقعه از جانب مشرق باز می ‏شود و سه در دیگر، در سه جهت بقعه احداث شده و شانزده پنجره جهت نورگیری دور تادور بقعه تعبیه گردیده است. دور بقعه تعداد ۲۰ ستون به پهنای سه متر، جهت ایوان احداث شده که ارتفاع آن حدود ۷ متر و سراسر با کاشیهای لاجوردی و آجرهای سه سانتی تزئین شده است. ایوان بقعه که در جانب مشرق قرار دارد، دارای مقرنس کاری و کاشی ‏کاری ظریف می ‏باشد. مساحت کلّ بقعه ۷۵۰ متر و زمین زیارتگاه حدود چهار هکتارمی‏ باشد. در صد متری بقعه، کاملاً پایین صحن، سرویس ‏های بهداشتی قرار دارد که باید از ۴۷ پلّه عبور نمود. زائرسرا، بازارچه و تمام امکانات رفاهی در مجموعه آق‏امام مهیّا است.

منبع: تریپ یار