به گزارش سلام نو، معبد هندوها در بندرعباس در زمان حکومت محمد حسنخان سعدالملک برای هندیهایی که بین سال های ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴ شمسی در این شهر به کارهای تجاری مشغول بودند ساخته شده و به عنوان یکی از نقاط مهم ارتباط فرهنگی و هنری میان ایران و هند بوده و مکان کنونی آن در قسمت شمالی خیابان امام خمینی است. سبک معماری این معبد الهام گرفته از معابد هندی است.
ساختمان اصلی این معبد متشکل از یک اتاق چهارگوش میانی که بر روی آن گنبدی قرار گرفته که سبک معماری باشکوهش آن را از سایر گنبدهای سراسر ایران متفاوت میسازد و در ساخت آن از مصالحی مثل لاشه سنگ، ملات گل و ساروج، سنگهای مرجانی، خاک، گچهای ضخیم ماده و گچ لویی استفاده شده است.
اتاق معبد و محراب آن در قسمت شمالی قرار دارند و دور اتاق از طاقچه و قابهای کور ساخته شده است و اطراف اتاق نیز چهار راهرو وجود دارد که در گذشته زوار به دور آن زیارت میکردند. داخل راهروها، حجرههای کوچکی برای طلبههای مکتب برهمنی ساخته شده بود و داخل تعدادی از آنها نقاشیهای مذهبی دیده میشود که مهمترین آنها خدای فلوت زن به نام کریشنا است.
داخل راهروی غربی معبد راهپلههای مارپیچی وجود دارد که انتهای آن به بام معبد میرسد و چهار طرف آن ۷۲ برجک مخصوص هندویی وجود دارد و در وسط آن نیز میلهای بزرگ قرار گرفته که محور زمین و آسمان را نشان میدهد. در قسمت شرقی گنبد نیز تالار بزرگی قرار دارد که برای اجتماعات مورد استفاده قرار میگرفته و در آن نقاشیهای مختلفی به چشم میخورد که هر کدام از آنها بیانگر اعتقادات مختلف مردم هند است.
معبد هندوها در شهر بندرعباس سال ۱۳۷۷ توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در فهرست آثار ملی ایران به ثبت میرسد.
منبع: مجله گردشگری فلایتودی
نظر شما