به گزارش سلام نو، جماران نوشت: نعمت الله ایزدی، آخرین سفیر ایران در شوروی و اولین سفیر ایران در روسیه در مصاحبه ای گفت: از صحبت‌های سفیر روسیه در تهران متأثر شدم.
ایزدی در ادامه و در واکنش به اظهارات جنجالی سفیر روسیه در ایران گفت: به نظرم یک دلیل که ایشان این نوع گویش را انتخاب می کند، بها دادن بیش از حد رسانه های ما به مطالب ایشان است. بالأخره ما باید برای این نوع مطالب حد و اندازه ای نگه داریم. چون ما آنجا کار کرده ایم و الآن دوستان ما آنجا کار می کنند. این سطح از دسترسی و حضور در رسانه ها را به راحتی ندارند و رسانه های آنجا این طور نیست که مثلا هر چیزی را سفیر ما بگوید بلافاصله منعکس و برجسته کنند. لذا به اعتقاد من اگر رسانه های ما دنبال حرف ها یا مصاحبه های اینچنین نروند، شاید ایشان یک مقدار بهتر خودش را جمع کند و مطالبش را سنجیده تر بگوید.
از نوع صحبت های آقای سفیر و نحوه گفتارش متأثر شدم. چون اولا طلب و بدهی بین دو کشور یک امر مرسوم است. خیلی وقت ها ما از آنها طلبکار بوده ایم و خیلی وقت ها آنها از ما طلبکار هستند؛ به خاطر اینکه هر چیزی را بخریم یا بفروشیم بلافاصله تسویه نمی کنیم. بالأخره حساب های مشترکی بین بانک های دو کشور هست و این نوع بیان که ما از ایران طلبکار هستیم و پول ما را نمی دهد و یا هر چیز دیگر، اصلا وجاهت خوبی ندارد برای سفیری که هدف از مأموریتش قاعدتا باید این باشد که روابط را تلطیف و مشکلات را با کمک طرف مقابل حل و فصل کند.
به نظرم یک دلیل دیگر هم که ایشان این نوع گویش را انتخاب می کند، بها دادن بیش از حد رسانه های ما به مطالب ایشان است. بالأخره ما باید برای این نوع مطالب حد و اندازه ای نگه داریم. چون ما آنجا کار کرده ایم و الآن دوستان ما آنجا کار می کنند. این سطح از دسترسی و حضور در رسانه ها را به راحتی ندارند و رسانه های آنجا این طور نیست که مثلا هر چیزی را سفیر ما بگوید بلافاصله منعکس و برجسته کنند. لذا به اعتقاد من اگر رسانه های ما دنبال حرف ها یا مصاحبه های اینچنین نروند، شاید ایشان یک مقدار بهتر خودش را جمع کند و مطالبش را سنجیده تر بگوید.
در هر حال تصور من این است که آقای سفیر از این جهت اشتباه می کنند که فکر می کنند مثلا همه امتیاز روابط دو کشور برای ما و ضررهای آن برای روسیه است؛ اصلا این طور نیست. به هر حال مزیت های متقابلی داریم که آنها را به اشتراک می گذاریم و سعی می کنیم بهره برداری مناسبت از آن داشته باشیم. اصلا این طور سنجش و ترازویی برخورد کردن با روابط به صورت مقطعی صحیح نیست و خود من این را غیر حرفه ای هم می دانم. برای اینکه بالأخره ایشان به عنوان یک دیپلمات با تجربه بهتر است حرفه ای تر صحبت کند.
مطالب ایشان خیلی جای بحث ندارد؛ دو طرف ظرفیت هایی دارند که از آنها استفاده می کنند و هرطرفی بهتر بتواند از ظرفیت ها استفاده کند، طرف دیگر نمی تواند ایرادی به او بگیرد چون ظرفیت هایش ایجاب کرده و بهترین حالت این است که ما یک موازنه برد – برد را در روابط داشته باشیم که تا کنون همین طور بوده و این تصور که آنها دارند امتیازاتی به ما می دهند و در قبالش چیزی از ما نمی گیرند اصلا تصور درستی نیست.
توصیه من به مقامات روسیه این است که افکار عمومی را در نظر بگیرند و حتما توجه داشته باشند حساسیت افکار عمومی ایران با روسیه نسبت به روابط دو کشور متفاوت است. چون آنجا جامعه آنقدر پیچیده، بزرگ و با موضوعات متنوع هست که ممکن است این حساسیت در آنجا نباشد.
این وظیفه سفارت روسیه در تهران است که نسبت به این حساسیت ها عکس العمل داشته باشد، با مقاماتش صحبت کند و در جهت رفع آنها تلاش کنند. اگر این روند ادامه پیدا کند همیشه این دیوار بی اعتمادی ما به سمت بلندتر شدن می رود و هر قدر هم مقامات سیاسی تلاش کنند چون پشتوانه افکار عمومی ندارد ممکن است برای ما مشکل آفرین باشد.
نظر شما