جشن تیرماه سیزده شو، جشنی جذاب در چالوس

سلام نو _ سرویس گردشگری: امروزه تعداد زیادی از این آداب و رسوم کارکرد خود را از دست داده و با تغییر فرهنگ و گذشت روزگار، از یادها رفته اند. بعضی نیز با بی توجهی رفته رفته هویت خود را از دست داده و به تاریخ پیوسته اند. متاسفانه بسیاری از آیین ها و جشن های ایرانی نتوانستند به مانند گذشته در یاد مردم باقی بمانند و به گرمی و زیبایی ایام قدیم برگزار شوند. امروزه از خیلی از این آداب و رسوم تنها نامی باقی مانده و در چند نقطه به صورت نمادین جشن گرفته می شوند. یکی از این جشن ها، جشن تیرماه سیزده در مازندران، شمال ایران است.

چالوس زیبا و تجربه کردنی

چالوس از شهرهای کُهن استان مازندران است که در جلگه میانی کرانه دریای مازندران جای گرفته‌است. شهر چالوس در شرق شهرستان چالوس قرار دارد. مردم بومی آن به زبان مازندرانی صحبت می‌کنند که به تبری کلارستاقی شهرت دارد.

نام این شهر در گذشته‌های دور سالوس یا شالوس بود که در پیرامون آن دو شهر کوچک دیگر به نام کبیره و کچه نیز وجود داشته‌است. بعضی از علمای جغرافیانویس، چالوس را از آبادی‌های طبرستان دانسته‌اند. قیام علویان در طبرستان از یک شورش محلی که در آن ولایت بر ضد بی‌رسمی‌های عمال و حکام طاهریان درگرفت در نواحی کلاروشالوس (=چالوس) روی داد و آرام آرام از دیلمان تا جرجان تقریباً همه جا را فراگرفت. در ورود شورشیان علوی به طبرستان، شورشیان دیلم با وجوه مردم کلار و چالوس و رویان نسبت به امام علوی اظهار وفاداری کردند.

محمد بن اویس از امرای دوره تسلط خلفای عرب به دستور خلیفه معتصم به حکمرانی چالوس منصوب شد. محمد بن اویس خود در رویان (قسمتی از طبرستان) استقرار یافت و پسرش احمد را به حکومت چالوس گمارد. شهر چالوس در زمان حمله امیر تیمور تخریب شد و سپس تا قرن‌های متمادی به صورت روستایی کوچک درآمد. در دهه اول قرن حاضر(۱۳۱۰) با پشتیبانی دولت وقت آرام آرام به صورت شهری سازمان یافته درآمد و امروزه به شهری زیبا با امکانات فراوان جهانگردی تبدیل شده‌است. دربارهٔ وجه تسمیه این شهر می‌گویند چون بخش جلگه‌ای نسبت به ارتفاعات پست‌تر دیده می‌شود؛ و به همین دلیل آن را «چاله‌است» یا «چاله‌اس» می‌نامیدند که به مرور زمان به چارلس و چالوس تغییر نام یافت.

از رسومات سنتی مردم چالوس می توان به تیرماه سیزده، نوروزخوانی، چله شو، آفتاب خواهی، باران خواهی، آیین سنتی ۲۶ عید ماه، تیرگان و ... اشاره کرد. همچنین رقص دُروم از رقص های بومی و پهلوانی این منطقه است که در بین مردم چالوس، نوشهر، نور، عباس‌آباد و آمل رواج دارد. از بازی های سنتی مردم چالوس می توان از آغوزکا (گردو بازی)، چلیک مارکا (گلی کاچ)، ریسمان بازی و رزین کا نام برد.

جشن تیرماه سیزده شو، آئینی جذاب در فرهنگ چالوس

تیرماه سیزده شو از جشن های محلی مازندرانی هاست که قدمتی بسیار دارد و تاریخ آن به زمان های دور باز می گردد. این جشن در گذر زمان نام های دیگری نیز پیدا کرد و به اسم های تیرما سیزده شو، تیرما سیزده یا جشن تیرگان خوانده شد. سنتی که در میان جشن های محبوب طبرستانی ها (مازندران، گلستان و بخش هایی از گیلان) قرار دارد و در تاریخ سیزدهم تیر ماه تقویم طبری مصادف با دوازدهم آبان تقویم هجری شمسی برگزار و گرامی داشته می شود.

در مورد فلسفه جشن تیرماه سیزده شو دلایل مختلفی بیان شده است که از معروف ترین آن ها می توان به پیروزی کاوه بر ضحاک، گرامیداشت روز پرتاب شدن تیر از کمان آرش و تعیین مرزهای ایران زمین در جنگ با تورانیان، جشن تیرگان و حتی شب تولد حضرت علی اشاره کرد. در این میان اما روایت پرتاب تیر آرش و جشن تیرگان از بقیه معتبرتر و محتمل تر است. خاستگاه اصلی این جشن سرزمین طبرستان (مازندران و گلستان کنونی) بوده و در هر محله، روستا و شهر با آداب و رسوم و فرهنگ خاص آن مکان برگزار می شده است.

آیین تیرماه سیزده شو شامل مراسم هایی مانند لال شو، خواندن اشعار، خوردن خوراکی های سیزده گانه، پوشیدن لباس های نو و دعای خیر و برکت برای یک سال اعضای خانه، محصول و دارایی شان می شود و در زمان های قدیم در میان مردم طبرستان طرفداران بسیاری داشت. البته در سالیان اخیر این سنت زیبا و شاد رو به فراموشی رفته و به جز در مناطق روستایی، آن هم به صورت خیلی محدود، اثری از برگزاری آن دیده نمی شود. زمان اجرای این مراسم بستگی به تعداد افراد یک روستا یا محله داشت که معمولا از 3 تا 8 ساعت طول می کشید.

اگر هم می خواستند این جشن را با تمام جزییات برگزار کنند، ممکن بود زمان آن تا نیمه های صبح روز بعد ادامه پیدا کند. بر اساس گفته های مسوولان میراث فرهنگی استان مازندران، جشن تیرماه سیزده شو قدمتی 3 هزار ساله دارد و این یکی از دلایلی بوده که سبب شده تا جشن در سال 1391 در فهرست میراث ناملموس ایران به ثبت برسد. در سال های اخیر تلاش هایی برای احیای این جشن زیبا در مازندران صورت گرفته است تا از به فراموش رفتن همیشگی آن جلوگیری شود.