سلام نو _ سرویس گردشگری: ارومیه یکی از زیباترین و دیدنی ترین شهرهای ایران بوده که علاوه بر جاذبه های گردشگری فراوان، مکان های تفریحی فوق العاده ای نیز دارد. این شهر یکی از بهترین مقاصد سفر بوده و همه روزه مسافران و گردشگران بسیاری برای بهره مندی و بازدید از جاهای دیدنی ارومیه به این شهر سفر می کنند.
دریاچه ارومیه؛ شوربخت و رنجیده
دریاچه ارومیه بزرگ‌ترین آبگیر دائمی در آسیای غربی و از جاهای دیدنی ارومیه است که آب آن از ۶۰ رودخانه نظیر زرینه‌رود، باراندوز، شهرچای، نازلو سیمینه‌رود، تلخه‌رود، گادر و زولا تامین می‌شود و بسیار شور است. سیمینه رود و زرینه رود از بزرگ‌ترین رودخانه‌های حوضه آبریز دریاچه هستند که نقش بسزایی بر میزان آب دریاچه دارند. بارش برف و باران و چشمه‌های درون دریاچه نیز در تامین آب دریاچه موثر بوده‌اند.
متاسفانه، با توجه به شوری آب دریاچه ارومیه و اینکه در انتهای حوضه قرار دارد، بخش زیادی از آب‌های ورودی به آن به‌سرعت تبخیر می‌شود. به‌عنوان مثال، دو جزیره اشک و کبودان به‌شدت تحت‌تاثیر خشک‌شدن دریاچه ارومیه قرار گرفته و بسیاری از گونه‌های حیات‌وحش خود را از دست داده‌اند.
این جزایر زمانی زیستگاه اصلی دو گونه مهم گوزن زرد ایرانی و قوچ و میش ارمنی بودند که به‌دلیل شرایط نامناسب دریاچه در سال‌های اخیر، در معرض خطر قرار گرفته‌اند. دریاچه ارومیه گاهی اوقات به رنگ سرخ و نارنجی درمی‌آید که این موضوع در نتیجه فعالیت موجودات میکروسکوپی در داخل آن است. در واقع با کاهش آب دریاچه و متعاقبا افزایش غلظت نمک، تعداد این موجودات افزایش می‌یابد که به پررنگ‌ترشدن سرخی دریاچه می‌انجامد.
با توجه به اهمیت اکولوژیکی، تنوع زیستی منحصربه‌فرد گیاهی و جانوری و وجود جوامع بومی، دریاچه ارومیه از سال ۱۳۴۶ منطقه حفاظت‌شده اعلام شد و یونسکو در سال ۱۳۵۵ آن را به‌عنوان یکی از ۵۹ ذخیره‌گاه زیست کره دنیا و پارک ملی معرفی کرد. پارک ملی دریاچه ارومیه تقریبا ۱۰۲ جزیره دارد که جزیره شاهی بزرگ‌ترین و تنها جزیره مسکونی دریاچه محسوب می‌شود. برخی از جزایر دور از دسترس مردم قرار دارند و از همین رو دارای اکوسیستمی غنی هستند.
دریاچه مارمیشو، بکر و حیرت‌انگیز
دریاچه مارمیشو یکی از بکرترین جاهای دیدنی استان آذربایجان غربی است که با چشم‌اندازی زیبا مکانی مناسب برای استراحت و آرامش است و هر مسافری را شیفته خود می‌کند.
این دریاچه پنج هکتاری حدود ۵۰ تا ۶۰ متر عمق دارد که قزل‌آلاهای آن در میان مردم منطقه شهرت دارد. سرمنشا آب این رودخانه نازلوچای است که از کوه‌های بایبون و ستاره لوند سرچشمه می‌گیرد و در نهایت به تنگه‌ای بسیار سرسبز و دیدنی می‌رسد.
نکته قابل‌توجه در مورد این دریاچه زیبا علت پیدایش آن است. بر اثر زلزله قسمتی از کوه ریزش کرده و سدی طبیعی به وجود آورده که باعث ایجاد دریاچه فعلی شده است. از آنجا که ساکنان قبلی مارمیشو مسیحیان بودند، این دریاچه نام خود را از رهبر این مسیحیان یعنی بنیامین مارشیمون گرفته است.
پوشش گیاهی
در طول رودخانه تا دریاچه علاوه بر انواع درختان جنگلی، درختان بید به‌شکل حفاظی طبیعی دور دریاچه را فرا گرفته‌اند. در کنار درختان بید و درختان گردو در منطقه، درختان بلوط، بنه، عناب، گلابی، زالزالک، بادام، گز، صنوبر، سایر درختچه‌ها و انواع مختلف گون نیز در این محل به چشم می‌خورد که مکان مناسبی برای پرورش زنبور عسل محسوب می‌شود.
از دیگر گونه‌های گیاهی مارمیشو می‌توان خارشتر، گزنه، زنبق، لاله کوهی، شیرین‌بیان، خشخاش، پیاز کوهی، بومادران، کاسنی، آویشن، کنگر و... را نام برد.
گونه‌های جانوری
گونه‌های جانوری مارمیشو به دو دوره تقسیم می‌شود. در حال حاضر، اطراف دریاچه زیستگاه حیواناتی مانند خرس، روباه، گرگ و خرگوش است؛ در حالی که قبلا بز کوهی، گراز و پلنگ نیز جز جانوران منطقه بودند. از پرندگان نیز باید به کبک، شاهین، بلدرچین و غیره اشاره کرد.
ماهی قزل‌آلا، ماهی سفید و سمور از جمله آبزیان فراوان دریاچه محسوب می‌شدند که به‌دلیل تردد گردشگران و صید بی‌رویه این‌گونه‌ها با کاهش جدی روبه‌رو هستند. علاوه بر این، اثری از سمورها نیز وجود ندارد.
دریاچه دالامپر؛ جاذبه‌ی درجه یک ارومیه
تصور دریاچه دالامپر ارومیه یکی از جاذبه‌های گردشگری است که افراد زیادی را در روزهای گرم تابستان به این منطقه خوش آب و هوا می‌کشاند. اینکه در انتهای بهار و اوایل تابستان بتوانید به منطقه‌ای سفر کنید که هنوز برف دارد، مملو از گیاهان سبز است و هوای بسیار مطبوع و دلپذیری دارد، هر گردشگری را به وجد می‌آورد. دریاچه دالامپر در چنین موقعیتی قرار دارد و همچون نگینی روی کوهی بلند می‌درخشد. دریاچه دالامپر حدودا ۲,۷۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و قطر آن نیز حدود ۴۵۰ متر با عمق ۵۰ متر است.
در مسیر منتهی به دریاچه، هر طرف را که نگاه کنید سبزه و جوی آب می‌بینید و کوه‌هایی که هنوز برف روی آن‌ها خودنمایی می‌کند. اینجا پر از مراتعی است که در روزهای مشخصی از سال به دشت‌هایی از گل‌های رنگارنگ تبدیل می‌شوند. آسمان آبی و پاک که گاهی با لکه‌های سفید پوشیده شده‌اند.
گون، بادام کوهی و آلبالوی وحشی پوشش گیاهی این منطقه را شکل می‌دهند که شباهت زیادی به پوشش گیاهی رشته کوه زاگرس دارند. گونه‌های جانوری آن نیز شامل روباه، شغال، عقاب، بز کوهی، مار و خرگوش می‌شوند.
نظر شما