سلام نو _ سرویس گردشگری: "از میان فضاهای پیرامون , خانه بلافصل ترین فضای مرتبط با آدمی است . به طور روزمره از او تاثیر می گیرد و بر او تاثیر می گذارد." با توجه به بیان معمار معاصر تادائو آندو بر آن شدیم تا بیشتر درباره خانههای دیدنی و مشهور به واسطه شهرت ساکن یا ساکنان آن بدانیم، در ادامه به سه خانه جذاب در تهران میپردازیم.
خانه ابوالحسن صبا؛ پرطرفدار و دیدنی
اگر علاقمند به عرصه موسیقی باشید، حتما نام ابوالحسن صبا را شنیده اید. ابوالحسن صبا یکی از موسیقی دانان برجسته و آهنگسازان ایرانی می باشد که از شاگردان کمال الملک و دوستان شهریار، ایرج میرزا و استاد حسین بهزاد به شمار می رود.
امروزه خانه ابوالحسن صبا به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری تهران شناخته می شود و افراد زیادی که به موسیقی و شنیدن صدای گوشنواز ویولن علاقمندند به این مکان می روند و از آن دیدن می کنند. صبا در سن ۲۲ سالگی موفق شد به عنوان دانشجوی ممتاز مدرسه عالی موسیقی معرفی شود.
استاد ابوالحسن صبا وصیت نموده بود که پس از مرگش خانه اش به موزه تبدیل شود، پس از مرگ وی به وصیتش عمل شد و خانه اش تبدیل به موزه شد. وزارت فرهنگ و هنر، خانه صبا را خریداری نمود و همسر وی وسایل خانه را نیز به موزه اهدا نمود. بعد از دهه ۵۰ که این خانه تبدیل به موزه شد، بخش جدیدی به آن اضافه شد که با عنوان بخش عروسک های خانم صبا شناخته می شود.
خانه ابوالحسن صبا ۲۳۰ متر مربع مساحت داشته و موزه ای است که ۵ اتاق را در خود جای داده و بازدیدکنندگان آن اغلب علاقمندان به موسیقی می باشد و می توانند اطلاعات کامل و مفیدی در رابطه با سازها دریافت کنند. از زیبایی های خانه ابوالحسن صبا می توان به حیاط کوچک و باصفای آن اشاره نمود که حوض آب کوچک و بسیار زیبایی در میان آن قرار گرفته است.
از آثار معروف استاد صبا می توان به بهارمست، زنگ شتر، به یاد گذشته، به زندان و… اشاره نمود. خانه ابوالحسن صبا به عنوان یکی از زیباترین و پرطرفدارترین مکان های دیدنی تهران در میان علاقمندان به موسیقی شناخته می شود. ابوالحسن صبا در تاریخ ۲۹ آذر سال ۱۳۳۶ بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت و وی را در قبرستان ظهیرالدوله تهران به خاک سپردند.
آدرس خانه ابوالحسن صبا: استان تهران، میدان بهارستان، خیابان ظهیرالاسلام، پلاک ۹۰
عمارت تیمورتاش؛ تماشایی و معروف
عمارت تیمورتاش که امروز آن را با نام موزه دانشگاه جنگ نیز میشناسند بنایی متعلق به اواخر دوره قاجار است که در میدان حر تهران و داخل دانشگاه جنگ قرار دارد. این بنا در ابتدا محل سکونت عبدالحسین خان تیمورتاش، یکی از افراد قدرتمند دربار پهلوی اول بود. پس از قتل وی در سال ۱۳۱۲ شمسی خانه و اموال وی مصادره شد و سرانجام خانهای که تیمورتاش روزگاری در آن زندگی میکرد این بار و در سال ۹۵ به عنوان موزه جنگ تهران میزبان مهمانان خود شد.
وقتی وارد این عمارت تاریخی میشوید بدون شک، هم معماری بنا برایتان جذاب خواهد بود و هم سلاحهای سرد و گرمی که سیر تکامل ادوات جنگی و نظامی را به شما یادآور میشوند. همچنین سردیسهایی از شهدای ارتش مانند عباس بابایی، ابراهیم همتی، منصور ستاری و ... نیز در بخشهایی از بنا به چشم میخورند.
جالب است بدانید که سلاحهای موجود در موزه طی سالهای گذشته، توسط «امیرسرتیپ حسین ولیوند زمانی»، فرمانده دانشگاه فرماندهی و ستاد (دافوس) ارتش و ژنرال آجودان ریاست جمهوری جمعآوری و در این فضا قرار گرفته است و هیچ یک از وسایل جزو اموال شخصی تیمورتاش نیست.
عمارت تیمورتاش در ۲۵ مهر ۱۳۸۳ با شماره ۱۱۱۹۷ به ثبت ملی رسیده است و از جمله جاهای گردشگری تهران است که اخیرا بازدیدکنندگان زیادی را به خود جذب کرده است.
خانه مقدم؛ یکی از گرانترین خانههای جهان
خانه و موزه مقدم یکی از جاذبههای تاریخی تهران است که قدمتش به اواخر دوره قاجار میرسد. این خانه در ابتدا محل سکونت یکی از درباریان قاجار به نام محمدتقیخان احتسابالملک بود و بعدها، در اختیار فرزند ایشان، دکتر محسن مقدم قرار گرفت.
دکتر مقدم که تحصیلات عالیهاش را در اروپا به اتمام رسانده بود، با همسر ارمنی تبارش، سلما، در این خانه سکنا گزید و تحولات بزرگی در فضای داخلی آن ایجاد کرد. او این خانه را به محل نگهداری اشیای قدیمی و کلکسیونی همچون کاشیها و سنگهای باارزش و قدیمی، کلکسیون پارچه، چپق و قلیان، سفالینه، شیشه، تابلوهای نقاشی، مسکوکات، مهرها و اسناد تاریخی تبدیل کرد؛ به همین خاطر، امروزه از این مکان با عنوان موزه هم یاد میکنند.
در نهایت هم دکتر مقدم این خانه زیبا را وقف دانشگاه تهران کرد تا نسلهای بعدی بتوانند از این مکان و آثار ارزشمندی که به همت صاحبخانه در آن جمعآوری شدهاند بازدید کنند. در حال حاضر این خانه با وجود معماری و آثار ارزشمندی که داخلش قرار دارد به عنوان یکی از گرانترین خانههای جهان ارزشیابی میشود.
بد نیست بدانید این اثر تاریخی در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۷۹ با شماره ۲۹۲۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نظر شما