به گزارش سلام نو؛ در زیر برف ملایمی که در حال بارش است، سربازی یک سنگ را روی زمین می‌گذارد. چند لحظه بعد سنگ شروع به حرکت می‌کند. ابتدا دوربینی که بیشتر شبیه تلسکوپ است از آن بیرون می‌آید و سپس کل سنگ کمی از زمین فاصله می‌گیرد و مجموعه کوچکی از ردیاب‌ها آشکار می‌شوند. این سنگ که در واقع رباتی کوچک است، مانند یک تانک روی خاکریزهای یخ زده پیاده نظام حرکت می‌کند و بالا و پایین می‌رود. به محض اینکه این سنگ در جای مناسب خود قرار گرفت، بدنه سنگ پایین می‌آید و تنها دوربین آن بیرون می‌ماند تا اطراف را زیر نظر بگیرد.
این ربات کوچک که «سنگ جاسوس» نام دارد توسط دانشجویان نیروی هوایی روسیه، در طول مدت سه سال حضور آنها در مرکز آموزشی و علمی نظامی در آکادمی نیروی هوایی ژوکوفسکی و گاگارین ساخته شده است. این ربات از بسیاری جهات شبیه ربات R۲-D۲ جنگ ستارگان است. یک سنگ سری که شبیه به یک تانک اسباب بازی است و از راه دور کنترل می‌شود.
این ربات تنها یک نمونه اولیه ساخته شده است، اما پتانسیل این را دارد که در جنگ‌های دنیای واقعی به کار گرفته شود.
سنگ جاسوس می‌تواند تا ۱۵ ساعت فیلم و صدا را ضبط کند، آنها را پردازش کرده و به اپراتورهای انسانی تا فاصله ۱۹۳۱ متری منتقل کند. برای اینکه سنگ جاسوس فقط ویدئوهای دلخواه را ضبط کند، سیستم فیلمبرداری آن توسط سنسورهای حرکتی فعال می‌شوند، و ربات می‌تواند قبل از شروع به ضبط نزدیک به ۲۴ ساعت در حالت خواب و غیرفعال باقی بماند.
ساموئل بندت، تحلیلگر مرکز دریایی و عضو ارشد مرکز امنیت جدید آمریکا، می‌گوید:«به گفته سازندگان این ربات یکی از کابردهای آن می‌تواند انجام عملیات شناسایی در طول یک جنگ موضعی یا یک نبرد منجمد باشد.(نبرد منجمد یا جنگ منجمد، frozen conflict، در روابط بین‌الملل وضعیتی است که درگیری مسلحانه فعال به پایان رسیده، اما هیچ پیمان صلحی این درگیری را حل نکرده است و درگیری می‌تواند هر لحظه دوباره شروع شده و ناامنی و بی ثباتی ایجاد کند.)
یک ربات کوتاه برد که شبیه یک تکه سنگ است در همه موقعیت‌ها مفید نیست، اما می‌تواند در زمانی که جنگ متوقف شده، در سنگرهای ثابت خط مقدم، جایگاه مناسبی برای خود پیدا کند. شاید کلمات سنگر و خط مقدم بیشتر تداعی کننده جنگ جهانی اول باشند، اما واقعیت این است که سرپناه‌ها و مکان‌های ایمنی که در جنگ‌ها با حفر زمین ایجاد می‌شوند، از ویژگی‌های همه جنگ‌ها هستند. زمانی که جدایی‌طلبان مورد حمایت روسیه در اوکراین، در سال ۲۰۱۴ علیه دولت ملی جنگ به راه انداختند، حفر و استقرار در سنگرها یکی از عواملی بود که آنها تونستند دوام بیاورند.
در این نوع جنگ‌ها یک سنگ جاسوسی می‌تواند به آرامی روی زمین بخزد و اطلاعات کسب کند.
اگر این سنگ بتواند وارد سنگر یا محل آتش دشمن شود، می‌تواند با ارسال ویدئو ، به نیروها این اطلاعات را بدهد که چه زمانی برای حمله مناسب است و یا اگر دشمن در حال تدارک حمله‌ای باشد، نیروها با دریافت تصاویر متوجه شده و می‌توانند به موقع اقدام کنند. این گجت کوچک با شکل نامحسوسی که دارد، یک عامل جاسوسی مفید است که ظریف‌تر از یک پهپاد با صدای وزوز و یا هواپیمایی است که بالای سر دشمنان حرکت می‌کند.
به گفته بندت:«سنگ جاسوس می‌تواند به راحتی در یک محیط وارد شود و با ترکیب شدن در آن محیط اطلاعات را در سنگرها و یا محیط‌های شهری جمع‌آوری کند. در حال حاضر وزارت دفاع در حال آموزش این نوع نبردها و گسترش انواع مختلف سیستم‌های رباتیک است که بتوانند در محیط‌های شهری کار کنند. نکته منفی این سنگ جاسوس این است که بطور بالقوه شکننده است و چون هیچ گونه دفاعی ندارد. این سنگ می‌تواند به راحتی آسیب ببیند، خصوصا اگر توسط دشمن کشف شود.
این سنگ جاسوس فقط یک نمونه اولیه است، و برای ساخت آن از تجربیات ربات‌ها استفاده شده است. مشاور دانشجویی این پروژه، ایده ساخت چنین چیزی را از تجربه حضور نیروهای روسی در سوریه الهام گرفته است.
روند کار این ربات با سایر ربات‌های جنگی کوچک، از جمله ربات اسفرو(Sphero) که برای اهداف کاوشگری استفاده می‌شوند، مطابقت دارد. البته تفاوت آنها این است که رباط اسفرو با دست پرتاب می‌شود.
به گفته بندت:« نیروهای روسیه در گذشته با استفاده از ربات اسفرو به جمع‌آوری اطلاعات پرداخته بودند، اما عملکرد اسفرو اینگونه بود که آن را به داخل یک ساختمان پرتاب می‌کردند تا اطلاعات سریعی در مورد آن موقعیت به دست آورد. اما این سنگ راه‌رونده، طرح آزمایشی جدید نیروهای روسیه، برای جمع‌آوری اطلاعات است و می‌تواند اطلاعات بیشتری در مورد میدان‌های جنگ به سربازان روسی بدهد.»
از جمله معایبی که سنگ جاسوسی باید بر آن غلبه کند، رد کوچکی است که از خود به جا می‌گذارد. اگرچه این رد و اثرها در مقایسه با سایر لاستیک‌ها در زمین‌های مختلف عملکرد بهتری داشته و بسیار کم است، اما ممکن است زمانی که سنگ جاسوس هنوز به موقعیت خود نرسیده است، با یک سنگ معمولی برخورد کرده و واژگون شود. یکی دیگر از معایب آن، داشتن برد کوتاه است. زیرا سنگ جاسوس همیشه به یک اپراتور انسانی نیاز دارد تا نزدیک آن باشد، و این ممکن است برای این اپراتور خطر جانی داشته باشد.
اگر سنگ جاسوس بر این مشکلات غلبه کند و اگر روسیه تصمیم بگیرد که ربات پیشرفته‌تری از این نمونه اولیه سنگریاب را بسازد، در جنگ‌ها هم از مزیت پیشاهنگی و آموزشی بهره خواهد برد و هم از نظر روانی جلوتراز دشمن خود خواهد بود. اینکه سربازان جبهه مقابل که در سنگرها هستند، فکر کنند که هر سنگی که نزدیکشان است ممکن است یک جاسوس باشد، می‌تواند نگرانی و بار روانی آنها را افزایش دهد.
نظر شما