سلام نو _ سرویس گردشگری: با ورود به جاده وردیج و واریش و پیشروی در آن به تابلوی «خیابان شهید وردیجی» میرسید که نشانه ورودی اولین روستای این مسیر یعنی روستای وردیج است. وردیج بزرگترین روستای حریم شمال غرب تهران به شمار میرود و باغ های وسیع گردو، سیب، خرمالو، توت و شاتوت منظره زیبایی را در آن به وجود آوردهاند. خانههای روستاییان در جنوبیترین بخش قرار دارد که پنجرههای شکسته تعداد زیادی از آنها، خالی از سکنه بودنشان را نشان میدهد. در میان خانههای اهالی و بومیان، ویلاهای بزرگ و کوچک و رنگارنگی وجود دارند که حکایت از تخریب تدریجی بافت سنتی روستا دارند.
درباره روستای جذاب و تماشایی وردیج
«روستای وردیج» در شمال غرب تهران قرار دارد و جزو منطقه کن و سولقان است؛ پیش از رسیدن به این روستا جاده زیبا و مارپیچش شما را مجذوب خود خواهد کرد، جادهای که دامنه کوه را میتراشد و به بالا میرود و یک جاهایی آنقدر باریک میشود که باید با احتیاط جلو رفت. اما همین جاده باریک و پر پیچ و تاب یکی از جذابیتهای روستای وردیج است.
پیچهای جاده را که رد کنید ناگهان در کنارِ جاده با منظرهای عجیب از کوههایی با فرمهای جادویی مواجه میشوید؛ انگار پا در دره جنیان گذاشتهاید یا به محدودهای پر از آدمهای طلسمشده رسیدهاید. درباره این کوههای عجیب حرف و حدیث و افسانه بسیار است، برخی این سنگها را قومی سنگشده میپندارند و برخی میگویند اینجا بقایای قلعهای قدیمی است که حالا تنها این سنگها از آن باقی مانده است. در کنار این بخش از کوه، شانهای خاکی هم هست که میتوانید اتوموبیل خود را پارک کنید و از این کوههای جادویی بالا بروید و در میان این آدمکها و شمایلهای سنگی بایستید و محو این آدمکهای عجیب شوید که البته دلیل علمی ایجاد شدن آنها فرسایش کوه با باد است.
در ورودی روستا فلشی را که مسیر چشمه را مشخص میکند، خواهید دید و با ادامه دادن این مسیر به رودخانهای پر آب و گوارا میرسید که کناره آن پر است از باغهای سرسبز و زیبا. اگر بهار و خصوصا اردیبهشت به این منطقه بروید، با شکوفههای رنگارنگ و دامنهای پر از گلهای وحشی چون شقایق و لاله مواجه خواهید شد.
در تابستان هوای این اطراف همچنان خنک و روحنواز است و درختان زیر بار میوه، قد خم کردهاند. پاییز این روستا رنگارنگ و دلفریب است و زمستان رخت عروس به تن کوه و کوهپایه و درختها میپوشاند.
اگر حدود یک ساعت مسیر کنار رودخانه را ادامه بدهید به آبشار «لَت مال» میرسد، آبشار بلند و زیبا با آبی زلال و دلچسب. اما اگر این مسیر برای شما طولانی بود هرجا کنار رودخانه که اتراق کنید، از این طبیعت بکر و هوای پاک و آسمان آبی لذت خواهید برد.
زمان مناسب سفر به روستای وردیج
در فصل تابستان که گرمای هوا در شهر تهران آزار دهنده میشود، روستای وردیج آب و هوایی خنک و مطلوب دارد. در تابستان درختان باغها میوه میدهند و میتوانید با اتراق کنار رودخانه از گرمای داخل شهر تهران فرار کنید و از خنکای هوای این روستا لذت ببرید. روستای واریش نیز در فصل تابستان آب و هوا و طبیعتی زیبا و مناسب برای گردش دارد.
در فصلهای پاییز و بهار، هوای روستاها سرد است؛ اما تنوع رنگ درختان پاییزی روستای وردیج و همچنین واریش، مناظری زیبا را خلق میکند.
در بهار نیز شکوفههای زیبا همه روستاها را در بر میگیرند و ارتفاعهای کوهپایهای، مملو از گل و سبزه میشوند. اگر تمایل دارید در این فصلها به روستاهای وردیج و واریش بروید، لباس گرم بههمراه داشته باشید. اوایل پاییز و اواخر بهار برای رفتن به این روستاها مناسبتر هستند. در ضمن این بازههای زمانی، بهترین وقت برای صعود کوهنوردان علاقهمند به قلههای این منطقه هستند.
منطقهای که روستای وردیج در آن واقع شده، کوهستانی و سردسیر است و تردد در آن در مواقع بارندگی، بهخصوص در زمستان، خطرات زیادی دارد. از طرفی در فصل زمستان و بیشتر روزهای سرد سال، بهدلیل پوشش برف و یخ زدگی، جاده وردیج-واریش بهصورت متناوب مسدود میشود و تردد به این روستا را غیرممکن میکند؛ گرچه امروزه ماشینهای راهداری به گفته ساکنان روستا در مواقع بارندگی برف به سرعت جاده را باز میکنند، عبور از گردنههای پرپیچوخم در این زمانها، خطرات خاص خود را دارد.
مسیر جاده وردیج تا واریش نیز در این زمانها شرایط سختتری دارد؛ زیرا روستای واریش به مراتب سردسیرتر و مرتفعتر است و به همان اندازه بارش برف بیشتری را تجربه میکند.
با این وجود، اگر دوست دارید طبیعت زیبای پوشیده از برف را در روستاهای وردیج و واریش و ارتفاعات اطرافشان ببینید، در روزهایی از زمستان که آسمان صاف است به این منطقه بروید و برای احتیاط، حتما وسایل ایمنی مناسب و تجهیزات سفرهای زمستانی را همراه ببرید.
نظر شما